Gastro-intestinale bloedingen treden op wanneer het spijsverteringskanaal is aangetast door een ernstige infectie of wanneer wonden het moeilijk maken voor het voedsel om er gemakkelijk doorheen te gaan. Op basis van de plaats van de bloeding is dit gezondheidsrisico ingedeeld in bovenste en onderste gastro-intestinale bloeding, ook afgekort als GIB- of GIN-bloeding (voor het gemak van correlatie).
Bovenste gastro-intestinale bloeding versus onderste gastro-intestinale bloeding
Het belangrijkste verschil tussen bovenste gastro-intestinale bloeding en onderste gastro-intestinale bloeding is dat de eerste gebieden rond de dunne darm treft, terwijl de laatste rechtstreeks de dikke darm en soms de dikke darm aanvalt. De gemeenschappelijke factor is het bloedverlies, terwijl de interne veranderingen die door de patiënt worden ervaren kunnen variëren.
Bovenste gastro-intestinale bloeding wordt voornamelijk veroorzaakt door zweren in de binnenoppervlakken van de dunne darm. Het is verder gecategoriseerd op basis van peristaltiek en antiperistaltiek.
Lagere gastro-intestinale bloeding treedt op wanneer er kloven in de dikke darm zijn en is nauw verbonden met aambeien. Deze vorm van gastro-intestinale bloeding heeft meer tijd nodig om te genezen.
Vergelijkingstabel tussen bovenste gastro-intestinale bloeding en onderste gastro-intestinale bloeding
| Parameters van vergelijking: | Bovenste gastro-intestinale bloeding | Lagere gastro-intestinale bloeding |
| Site van Bloeden | Bloeden vindt voornamelijk plaats via het buitenste en bovenste uiteinde van het ligament van Trietz. | Het gebied dat verborgen is onder het ligament van Trietz bloedt bij deze aandoening. |
| Andere namen | Boven-GIB wordt ook wel Malena en Hematemesis genoemd. | Hematochezia is de andere naam voor lagere GIB. |
| Geassocieerde gezondheidsrisico's | Bloed braken is geassocieerd met dit probleem. | Bloedarmoede en vermoeidheid gaan in de meeste gevallen gepaard met een lagere GIB. |
| Verhouding bloedureumstikstof tot creatinine | Deze niveaus laten een duidelijke stijging zien. | Er wordt een verwaarloosbare fluctuatie waargenomen in de BUN/Creatinine-verhouding |
| Overheersende vloeistof | Bovenste gastro-intestinale bloeding leidt alleen tot uitstroom van bloed. | Heldere vloeistof is er ook samen met het bloed in gevallen van een lagere gastro-intestinale bloeding. |
Wat is een bovenste gastro-intestinale bloeding?
Bovenste gastro-intestinale bloeding treedt op wanneer het bovenste deel van de maagstreek de plaats van bloeding is. De gemeenschappelijke ruimtes zijn villi in de dunne darm. Hoewel ze in grote mate helpen bij het vergroten van het oppervlak voor de opname van voedsel, kunnen ze veel pijn doen als zich diepe kloven in de plooien voordoen. De andere gebieden zijn de slokdarm, de twaalfvingerige darm en het maagslijmvlies.
Bovenste gastro-intestinale bloeding vindt op twee manieren plaats: via de mond en via het rectum. De eerste is ook bekend als Malena, terwijl de laatste wordt aangeduid als Hematemesis.
Hoewel Malena bloed overgeven omvat, leidt dit mogelijk niet tot inherente zwakte. Deze gevallen van zuivering kunnen al dan niet braken van voedsel omvatten, tenzij er sprake is van indigestie.
In dit geval wordt vers bloed weggegooid door antiperistaltiek. Het braken van donker gekleurd bloed betekent dat het oxidatieproces is voltooid door de sappen van het spijsverteringsstelsel. Actieve bloeding is gevaarlijker dan passieve bloeding, omdat de eerste oncontroleerbaar is. Deze situatie vereist dringende medische hulp om het leven van de persoon te redden.
Bovenste gastro-intestinale bloeding staat bekend als hematemesis wanneer de ontlasting te donker is. Ze worden ook wel koffiedik genoemd om de vergelijking te vergemakkelijken. Deze donkere kleur dankt zijn bestaan aan ijzer in hemoglobine dat in het bloed wordt aangetroffen. Met andere woorden, een dergelijke aandoening treedt op wanneer bloed wordt gemengd met ontlasting tijdens de beginfasen van vorming.
Wat is een lagere gastro-intestinale bloeding?
Lagere gastro-intestinale bloeding wordt geassocieerd met de laatste fase van de spijsvertering die optreedt in de dikke darm. De situatie verslechtert wanneer de ontlasting klaar is om flauw te vallen. Enkele oorzakelijke factoren van lagere GIB zijn poliepen, aambeien, kloven in het rectum, ontstekingsinfecties zoals colitis, enz.
Dit probleem wordt meestal geassocieerd met de consumptie van voedingsmiddelen met een warme samenstelling. Specerijen en pepers spelen ook een actieve rol bij het verergeren van het branderig gevoel.
Lagere gastro-intestinale bloeding maakt het voor de patiënt onmogelijk om ontlasting te krijgen als onderdeel van een normale routine. Hematochezia kan in verband worden gebracht met de doorgang van vers bloed samen met de ontlasting. Het kan moeilijk zijn om uit te maken of het anale kanaal bloedt of dat het bloedverlies te wijten is aan inwendige wonden in de dikke darm.
Lagere gastro-intestinale bloeding kan leiden tot rugpijn en veel anale ongemakken. De patiënt moet lichte voedselproducten consumeren en regelmatig de arts bezoeken. Het negeren van de vroege tekenen kan de noodzakelijke handeling van het passeren van ontlasting in een nachtmerrie veranderen. De patiënt kan pijn ervaren tijdens de uitscheiding en kan om dezelfde reden geen zin hebben om naar het toilet te gaan.
Belangrijkste verschillen tussen bovenste gastro-intestinale bloeding en onderste gastro-intestinale bloeding
Gevolgtrekking
Er zijn vijf fasen in elke vorm van orgaanbloeding. De behandeling en de sterfte hiervan hangen voornamelijk af van het bestaande stadium en andere resterende complicaties. De beginfasen omvatten continue bloedingen die gepaard gaan met een lage systolische bloeddruk. De twee vraagstukken zijn met elkaar verbonden. Verder kan de protrombinetijd ook toenemen als gevolg van de hoge hartslag.
Zodra een aanzienlijke hoeveelheid bloed verloren is gegaan, ontwikkelt zich het stadium van een grillige mentale toestand en voelt de persoon een verandering in de lichamelijke waarneming. Ten slotte, als GIB onbeheersbaar wordt, kan de patiënt een comorbide ziekte ontwikkelen (die fataal kan worden). De laatste fase kan niet worden behandeld zonder ziekenhuisopname, meestal op de intensive care (of ICU).
