Onze gezondheid is een belangrijke factor voor een goed en lang leven. De manieren om problemen en ziekten te behandelen zijn al vele jaren aan het veranderen. Allopathische en homeopathische/ayurvedische zijn verschillende modi en soorten behandelingen.
Allopath is een enorme sector in de wereld van vandaag. Ze voeren verschillende tests uit om de problemen af te leiden of te verhelpen. Als deze tests niet worden uitgevoerd, wordt het exacte probleem van de patiënt niet begrepen en is er geen genezing mogelijk. INR en aPPT zijn twee van dergelijke tests die worden uitgevoerd op bloedmonsters om te testen of uw bloed wel of niet normaal stolt.
INR versus aPPT
Het verschil tussen INR en een aPPT-test is dat de INR-bloedtesten de extrinsieke route beoordelen om de aard van bloedstolsels af te leiden, terwijl de aPPT-bloedtest de functies van de intrinsieke route van coagulatie beoordeelt om de aard van bloedstolsels af te leiden.
Er wordt een INR- of de PT/INR-test uitgevoerd om te controleren hoe lang (in seconden) het duurt voordat zich een stolsel in het bloedmonster vormt. INR is de afkorting van International Normalised Ratio. Het is gebaseerd op de berekening van de resultaten van de PT-test (protrombinetijd). Het wordt gebruikt om de extrinsieke (weefselfactor) route van stolling te beoordelen. Het wordt ook gebruikt om mensen te controleren die met warfarine worden behandeld.
Een aPPT-test wordt gebruikt om de intrinsieke route van stolling te beoordelen. Het meet de tijd die nodig is (in seconden) om een stolsel te vormen nadat de reagentia aan het bloedmonster zijn toegevoegd. aPPT is de afkorting voor geactiveerde partiële tromboplastinetijd. Een normale appt-waarde is 30 tot 40 seconden. Het wordt gebruikt om mensen te controleren die met heparine worden behandeld.
Vergelijkingstabel tussen INR en aPPT
| Parameters van vergelijking: | INR | aPPT |
| Definitie | Er wordt een internationale genormaliseerde ratio (INR)-test uitgevoerd om te controleren of de bloedspiegels/aard van de patiënt normaal zijn. Het controleert in hoeveel seconden het bloed stolt. | Geactiveerde partiële tromboplastinetijd (aPPT) is een test om de niveaus/aard van bloedstolsels te controleren; het controleert de tijd (in seconden) die nodig is om een stolsel te vormen. |
| pad | De INR-test beoordeelt de extrinsieke route wanneer deze de gemeenschappelijke route ontmoet. | De aPPT-test beoordeelt de intrinsieke route, die vervolgens naar de gemeenschappelijke route gaat. |
| Stollingsfactor | De INR-test beoordeelt de volgende stollingsfactoren - VII, I, II, V, X. Deze factoren zijn gerelateerd aan de extrinsieke en gemeenschappelijke route. | Deze test beoordeelt de volgende stollingsfactoren - XII, XI, IX, VIII, I, II, V, X. Deze zijn gerelateerd aan een intrinsieke en gemeenschappelijke route. |
| Normaal referentiebereik | Het normale bereik van de INR-test is 10-20 seconden. | Het normale bereik van de aPPT-test is 30-40 seconden. |
| antistollingsmiddel | De INR-test wordt gedaan op de patiënten die warfarine gebruiken. Wanneer dit antistollingsmiddel wordt ingenomen, moet het INR-niveau 2-3 zijn bij controle. | De aPPT-test wordt gedaan op degenen die heparine gebruiken, en wanneer dit anticoagulans wordt ingenomen, moet het aPPT-niveau 1,5 tot 2,5 keer het normale bereik zijn. |
Wat is INR?
De internationale genormaliseerde ratio (INR) wordt berekend op basis van de resultaten van de protrombinetijd (PT), die helpt bij het evalueren van het vermogen van een persoon om stolsels te vormen. Daarom kan het ook PT/INR-test worden genoemd. Het wordt gebruikt om personen te controleren die worden behandeld met warfarine (anticoagulans), een medicijn om het bloed te verdunnen.
De lever maakt een eiwit aan dat bekend staat als protrombine. Protrombinetijden helpen om de hoeveelheid tijd (in seconden) te meten die nodig is om een stolsel in het bloedmonster te vormen nadat de reagentia zijn toegevoegd. Als u veel bloedt na een blessure, dan betekent dat dat uw stollingsfactor te laag is, en als er ernstige bloedstolsels op hoog niveau zijn zodra u gewond raakt, dan betekent dat dat uw stollingsniveaus erg hoog zijn, wat gevaarlijk kan zijn voor de slagaders en aders.
Deze test wordt gebruikt om problemen in de lever, functies/aard van het stolsel te controleren voordat een operatie wordt uitgevoerd, ongebruikelijke bloedingen, het optreden van abnormale stolsels, enz. als u symptomen heeft zoals hevig bloeden, zwelling in het been, hevig bloeden in de neus, moeite met ademhalen, enz., dan moet u een test laten doen.
U moet de dosis warfarine uitstellen (als u het regelmatig krijgt) voor de test. Het bloedmonster wordt uit uw vingertop of ader genomen.
Wat is aPPT?
Geactiveerde partiële tromboplastinetijd (aPPT)-test om de niveaus/aard van bloedstolsels te controleren, de intrinsieke route van coagulatie te beoordelen en ook de heparine-anticoagulanttherapie te controleren. Het bloedmonster wordt genomen uit de aderen in de arm. Wanneer je jezelf pijn doet en het begint te bloeden, klonteren de bloedplaatjes op de plaats van de verwonding. De stollingscascade activeert de stollingsfactoren om het bloed te stollen of te stoppen. Maar als dit niet gebeurt, moet u een controle laten uitvoeren.
De aPPT-test meet de tijd in seconden die nodig is om te stollen wanneer de reagentia aan het plasma worden toegevoegd. De test moet worden gedaan wanneer een vrouw herhaalde miskramen, chronische aandoeningen zoals leveraandoeningen, onverklaarbare bloedingen of blauwe plekken heeft gehad. Het normale referentiebereik voor de aPPT-test moet 30 tot 40 seconden zijn. De stollingsfactor waar de appt-test naar kijkt, is factor XII, XI, IX, VIII, I, II, V, X. Als de patiënt een dosis heparine gebruikt, moet de aPPT 1,5 - 2,5 keer de normale waarde zijn bereik.
Belangrijkste verschillen tussen INR en aPPT
Gevolgtrekking
De INR en aPPT worden beide gebruikt om hetzelfde te testen, maar hebben nog steeds een paar verschillen, die belangrijk zijn om te vermelden. Deze tests, hoewel klein, zijn erg belangrijk en maken een enorm verschil als het gaat om de gezondheid van een patiënt. Er is een risico als de niveaus te hoog of te laag zijn, en daarom moeten tests worden uitgevoerd.
De gezondheidsindustrie / technologie is in de loop der jaren veel veranderd. Vroeger was er minder apparatuur of behandelingen, maar met de dag ontwikkelt de technologie zich. We zullen in de toekomst nog veel meer ontwikkelingen en veranderingen meemaken.
