Bij civiele rechtszaken gaat het vaak om privéconflicten tussen individuen of groepen mensen. Als het gaat om het creëren van ons rechtssysteem, zijn er twee verschillende rechtsorganen betrokken: civiele zaken en strafzaken. Burgerlijke en strafrechtelijke processen onderzoeken beide de schendingen van de rechten van mensen en bepalen wie de schuldige is. Ze variëren echter in termen van hun organisatie, vereisten van bewijs en straffen.
Civiele versus strafzaken
Het verschil tussen een civiele zaak en een strafzaak is dat er sprake is van een strafzaak wanneer iemand de wet overtreedt of een strafbaar feit pleegt en meestal leidt tot gevangenisstraf of gevangenisstraf. Civiele geschillen behandelen bijna alle andere soorten geschillen en zijn meestal gericht op het verkrijgen van een soort geldelijke vergoeding.
Om een civiele rechtszaak aan te spannen bij het Federale Hof, diende de eiser een klacht in bij de rechtbank en bezorgde hij een kopie van de klacht aan de verweerder. De verliezen of verwondingen van de eiser worden gedetailleerd beschreven in de klacht, die ook beschrijft hoe de verweerder de schade heeft veroorzaakt, de bevoegdheid van de rechtbank vaststelt en om een oplossing vraagt.
Een misdrijf is volgens het strafrecht een daad tegen de samenleving in plaats van een daad tegen een individu. Als gevolg daarvan onderneemt de overheid juridische stappen tegen iemand die een misdrijf heeft gepleegd. Als de verdachte schuldig wordt bevonden, kan hij of zij worden veroordeeld tot het betalen van een boete, tijd doorbrengen in de gevangenis of de gevangenis, of een proeftijd krijgen. In de ogen van de wet en de samenleving is gevangenisstraf of het verlies van persoonlijke vrijheid een zwaardere straf dan een geldboete.
Vergelijkingstabel tussen civiele en strafzaken
| Parameters van vergelijking: | civiele zaken | Strafzaken |
| Definitie | Civiele zaken zijn geschillen tussen (meestal) private partijen. | Strafzaken zijn acties tegen de gemeentelijke, staats-, provincie- of federale overheid. |
| Bewijslast | Een overwicht van het bewijs. | Buiten redelijke twijfel. |
| Bewijslast | Rust bij de eiser. | Rust bij de regering, |
| Beslissing | Aansprakelijkheid of niet aansprakelijk. | Schuldig of niet schuldig. |
| Voorbeeld | Persoonlijk letsel. | Moord, inbraak. |
Wat zijn civiele zaken?
Een civiele rechtszaak begint wanneer een persoon of organisatie (zoals een bedrijf of de overheid), de eiser genoemd, beweert dat een andere persoon of entiteit (de gedaagde genoemd) een wettelijke verplichting jegens de eiser niet is nagekomen. De eiser en de gedaagde worden beide "partijen" of "rechtzoekenden" genoemd en de eiser kan de rechtbank verzoeken de gedaagde te gelasten zijn of haar verplichtingen na te komen of de eiser te vergoeden voor de schade die hij of zij heeft veroorzaakt.
Het respecteren van rechten die zijn vastgelegd in de grondwet of federale of staatswetgeving is een van de wettelijke verplichtingen. Zowel staats- als federale rechtbanken kunnen civiele zaken behandelen. Een burger (inclusief een bedrijf) die een andere burger aanklaagt wegens contractbreuk, is een voorbeeld van een civiele rechtszaak bij een staatsrechtbank. Individuen, bedrijven en de federale overheid kunnen allemaal civiele rechtszaken aanspannen bij de federale rechtbank wegens schending van de federale wetgeving of grondwettelijke rechten.
De federale overheid kan bijvoorbeeld een ziekenhuis aanklagen wegens het overtreden van de federale wet door Medicare en Medicaid te hoog te factureren. Een persoon kan een gemeentelijke politiedienst aanklagen wegens schending van zijn grondrechten, zoals de vrijheid van vergadering.
Wat zijn strafzaken?
Een persoon die verdacht wordt van een misdrijf wordt gewoonlijk aangeklaagd in een formele aanklacht die bekend staat als een aanklacht (voor misdrijven of ernstige strafbare feiten) of informatie (voor minder ernstige misdrijven) (voor misdrijven). Als de persoon wordt beschuldigd van een federaal misdrijf, vervolgt de regering de zaak namens het Amerikaanse volk via het United States Attorney's Office. Staatsmisdrijven worden vervolgd door het kantoor van een openbare aanklager (ook wel bekend als een "districtsprocureur").
Het is niet de plicht van het slachtoffer om aangifte te doen. In een ontvoeringszaak zou de overheid bijvoorbeeld de ontvoerder vervolgen terwijl het slachtoffer er niet bij betrokken bleef. In bepaalde strafzaken mag er geen slachtoffer zijn. De deelstaatregering zal bijvoorbeeld mensen arresteren en straffen die verdacht worden van het overtreden van wetten voor rijden onder invloed, omdat de samenleving dit als een ernstig misdrijf beschouwt dat anderen kan schaden.
Wanneer een rechtbank vaststelt dat een persoon een misdrijf heeft begaan, wordt hij of zij veroordeeld. Als het een federaal misdrijf is, kan de straf een geldboete omvatten (een boete en/of restitutie aan het slachtoffer), opsluiting, gemeenschapstoezicht (door een rechtbankmedewerker die bekend staat als een combinatie van deze drie opties.
Belangrijkste verschillen tussen civiele en strafzaken
Gevolgtrekking
Strafzaken zijn rechtszaken tegen de stad, staat, provincie of federale overheid, terwijl civiele zaken (meestal) geschillen zijn tussen private partijen. Bepaalde acties kunnen echter leiden tot zowel civiele als strafrechtelijke vorderingen. Een persoon kan bijvoorbeeld worden vervolgd voor opzettelijke mishandeling en/of mishandeling en kan ook worden gearresteerd en aangeklaagd voor mishandeling en/of mishandeling.
In sommige gevallen kan crimineel gedrag leiden tot burgerlijke aansprakelijkheid, bijvoorbeeld wanneer een persoon wordt beschuldigd van moord en wordt vervolgd voor dood door nalatigheid (meestal nadat het strafproces is afgerond). De strafrechtelijke vervolging wordt bestraft met boetes, gevangenisstraf en andere straffen, net zoals in het voorbeeld van mishandeling en mishandeling hierboven, terwijl de rechtszaak is gericht op het verzamelen van geld om het slachtoffer (of de familie van het slachtoffer) te betalen voor schade.
