Antibiotica zijn een klasse medicijnen die worden gebruikt om micro-organismen tegen te gaan. Antibacteriële activiteit verwijst naar het voorkomen van bacteriën. Antibiotica zijn onderverdeeld in twee soorten op basis van hun werkingsmechanisme: bacteriedodend en bacteriostatisch. Beiden hebben dezelfde functie, namelijk het vernietigen van de bacteriën en het tegengaan van de bacteriële activiteit. Beiden verschillen in het werkingsmechanisme en de omstandigheden waarin ze worden voorgeschreven.
Bacteriedodend versus bacteriostatisch
Het verschil tussen bactericide en bacteriostatisch is dat bactericide antibiotica werken door de synthese van de celwand in micro-organismen te remmen, terwijl bacteriostatische antibiotica de eiwitsynthese remmen, waardoor de DNA-replicatie en het metabolisme van micro-organismen wordt verstoord. Een van de belangrijkste verschillen tussen bacteriedodend en bacteriostatisch is dat bacteriedodende antibiotica de bacteriën doden, terwijl de bacteriostatische antibiotica de groei en reproductie van bacteriën remmen, waardoor ze worden geïnactiveerd.
Bactericide betekent het proces waarbij bacteriën worden gedood. Dit proces is onomkeerbaar omdat de bacteriën, als ze eenmaal zijn gedood, niet meer kunnen worden teruggewonnen. De bactericide antibiotica werken voornamelijk door de celwandsynthese te remmen. Dit leidt tot uitloging van de celinhoud van bacteriën en de bacteriën sterven af.
Bacteriostatisch betekent het proces van remming van de groei van bacteriën. Het doodt de bacteriën niet zoals in het geval van bactericide. Dit is een omkeerbaar proces, want zodra het medicijn zijn activiteit stopt, hervat de bacterie gemakkelijk zijn normale functie en groei. Bacteriostatische antibiotica hebben minder bijwerkingen en worden vaak voorgeschreven door artsen.
Vergelijkingstabel tussen bacteriedodend en bacteriostatisch
| Parameters van vergelijking: | bacteriedodend | bacteriostatisch |
| Betekenis | Verwijst naar het doden van bacteriën | Verwijst naar het remmen van de groei en reproductie van bacteriën. |
| Werkwijze | Onomkeerbaar proces. | Omkeerbaar proces. |
| Actie modus | Het remt de synthese van de bacteriële celwand. | Remt eiwitsynthese en DNA-replicatie van bacteriën. |
| Antibioticagebruik | Endocarditis, meningitis, neutropenie, osteomyelitis | Wondinfectie, urineweginfectie |
| Voorbeelden | ß-lactumantibiotica, ofloxacine, penicilline, aminoglycosiden, vancomycine en cefalosporines. | Chlooramfenicol, tetracyclines, sulfonamiden, erytromycine, trimethoprim, spectinomycine, lincosamide, macroliden, enz. |
Wat is bacteriedodend?
Bacteriedodend is de specificatie van de categorie geneesmiddelen die voorkomt dat het lichaam bacteriën tegenkomt door het te doden. Het werkingsmechanisme van bacteriedodende antibiotica is: Ze remmen de synthese van de celwand van bacteriën. De onjuiste vorming van de celwand of bijvoorbeeld de beschadigde celwand leidt tot uitloging van bacteriële inhoud.
Dit leidt uiteindelijk tot de dood van de bacteriën, en dus neemt de hoeveelheid bacteriën uiteindelijk af in het lichaam. Dit is een onomkeerbaar proces omdat de bacterie wordt gedood en niet ongedaan kan worden gemaakt.
Dit soort antibioticum werkt niet in overeenstemming met het immuunsysteem van de gastheer. Van sommige bacteriedodende antibiotica wordt ook gezegd dat ze de eiwitsynthese remmen en bacteriële lipiden en enzymen remmen. Sommige medicijnen kiezen voor meer dan één werkingsmechanisme. De bacteriedodende antibiotica, bij gebruik in gevallen van snel delende bacteriën, vertonen de meeste werking.
Een van de ß-lactumantibiotica, penicilline genaamd, hecht zich aan penicillinebindende eiwitten, die op hun beurt de verknoping van de celwand van bacteriën remmen. De concentratie van het antibioticum die nodig is om 99,99% van de bacteriën te doden, staat bekend als minimale bacteriedodende concentratie (MBC).
Bactericide kan worden aangeduid als elke stof die bacteriën doodt. Voorbeelden zijn ontsmettingsmiddelen, antibiotica en antiseptica. Deze activiteiten worden gebruikt in ziekenhuizen en andere zorginstellingen om de bacteriën op het oppervlak van de dingen volledig te doden om een aseptische omgeving te creëren. Dit gebeurt vooral in operatiekamers en intensive care-afdelingen. Veel voorkomende chemicaliën die worden gebruikt bij desinfectie zijn alcohol.
Wat is bacteriostatisch?
Bacteriostatisch is de specifieke categorie antibiotica die de bacteriën inactiveert door de groei en vermenigvuldiging van cellen, d.w.z. reproductie, te beperken. Het werkingsmechanisme van bacteriostatische antibiotica: ze remmen de eiwitsynthese en DNA-replicatie samen met andere metabolische activiteiten van bacteriën. Dit is een omkeerbaar proces. Wanneer het medicijn uit het lichaam wordt verwijderd of de farmacologische werking ervan afneemt, hervatten de bacteriën hun groei en normaliseren ze hun activiteit.
Dit soort antibioticum wordt geactiveerd in overeenstemming met het immuunsysteem van de gastheer om de groei en reproductie van bacteriën te voorkomen. Bacteriostatisch, wanneer gegeven in hoge doses, doodt de bacteriën en begint als een bacteriedodend middel te werken. De minimale geneesmiddelconcentratie die een aanzienlijke hoeveelheid bacteriegroei remt om onderdrukkende activiteit van bacteriën aan te tonen, staat bekend als minimale remmende concentratie (MIC).
Bacteriostatische behandelingen bevriezen de bacteriële activiteit en voorkomen dat ze zich vermenigvuldigen en hun werking laten zien. Dit proces wordt gebruikt bij de pasteurisatie van melk. De bacteriostatische activiteit is bedoeld om de cellulaire activiteiten van bacteriën te stoppen in plaats van ze te doden. Ze hebben meestal een breed werkingsmechanisme.
Belangrijkste verschillen tussen bacteriedodend en bacteriostatisch
Gevolgtrekking
Zowel bacteriedodend als bacteriostatisch worden gebruikt om bacteriegroei te voorkomen. Het belangrijkste verschil is hun werkingswijze: bactericide werkt door bacteriën te doden en bacteriostatische werkt door de bacteriën te inactiveren. Bacteriedodende antibiotica werken aan het elimineren van de bacteriepopulatie, terwijl bacteriostatische antibiotica de bacteriepopulatie onder controle willen houden door bacteriële replicatie te remmen.
Afhankelijk van de vereiste actie en de vereiste concentratie worden zowel bacteriedodende antibiotica als bacteriostatische antibiotica gebruikt. Er is geen bewijs dat welke van hen krachtiger is. Ze worden voorgeschreven op basis van de relevantie van de ziekte en de actie die nodig is voor een specifieke ziekte.
