Het voorvoegsel hypo geeft "onvoldoende" aan. De concentraties opgeloste stoffen in een hypotone oplossing zijn lager dan in cellen. Hyper betekent 'te veel'. Een hypertone oplossing bevat meer opgeloste stoffen dan die van de cellen en heeft een grotere druk buiten dan binnen. En van het woord iso betekent het dat isotone mengsels hun normale vorm moeten behouden wanneer ze aan oplossingen worden onderworpen.
Hypertoon versus hypotoon versus isotoon
Het verschil tussen hypertone, hypotone en isotone oplossing is dat het onderscheid tussen een hypertone, hypotone en isotone oplossing vooral draait om de concentratie. Een hypotone oplossing is minder verzadigd dan die van de cellen, een hypertone oplossing is hoger geconcentreerd dan bij de cellen, en dan is een isotone oplossing gelijk tussen de cellen en de externe oplossingen.
Wanneer de externe oplossing een grotere concentratie deeltjes bevat en de interne oplossingen van de cellen een lagere dichtheid, is het systeem hypertoon. Omdat het de buitenste oplossing probeert te verdunnen, wordt vloeistof gedwongen uit de cel te ontsnappen en naar buiten te gaan. Deze verdunning resulteert in een verminderde hoeveelheid van buitenaf die van binnenuit dichter bij het niveau ligt.
Een hypotoon mechanisme in tegenstelling tot een hypertoon systeem. Een hypotoon systeem lijkt een concentratie van opgeloste stoffen van de binnenkant van de cel te hebben dan aan de buitenkant, die een lagere dichtheid heeft. Dit stuwt water de cel in, waardoor de binnenkant verdunt. Nogmaals, het doel is om evenwicht te bereiken door de concentratieniveaus op een vergelijkbaar niveau te brengen.
Zowel osmose als toniciteit hebben te maken met het bereiken van een evenwicht van concentraties hier tussen de binnen- en buitenkant van dergelijke membranen. Wanneer dat evenwicht is bereikt, is het systeem inderdaad niet isotoon.
Vergelijkingstabel tussen hypertoon, hypotoon en isotoon
| Parameters van vergelijking: | hypertoon | hypotoon | Isotoon |
| Betekenis | In hypertone configuratie hebben de vloeistoffen net buiten de cel een hogere concentratie opgeloste stoffen dan de vloeistoffen in de cel. | De vloeistoffen net buiten de cel hebben een lagere concentratie opgeloste stoffen dan de vloeistoffen in de cel gedurende de hypotone configuratie. | Isotone oplossingen bevatten gelijke hoeveelheden opgeloste stoffen. |
| Rol als conserveermiddel | Hypertonic Solutions zijn behoorlijk effectief tegen het bewaren van voedsel. | Hypotone oplossingen blijven ondoeltreffend voor conservering. | Isotone oplossingen zijn over het algemeen niet effectief voor het conserveren van voedsel. |
| Osmotische druk | Hypertone vloeistoffen hebben een grotere osmotische druk dan andere vloeistoffen. | Hypotone oplossingen zijn die met gebieden met een lagere druk. | Isotone oplossingen hebben dezelfde osmotische druk. |
| Effect op cellen | Cellen krimpen bij blootstelling aan hypertone oplossingen. | Cellen worden opgeblazen onder hypotone omstandigheden. | Cellen worden niet beïnvloed door isotone oplossingen. |
| Oplossend vermogen: | Hypertonische oplossingen hebben een fixatie met een lager oplosbaar vermogen. | In de situatie van hypotone oplossingen is er ook een hoge oplosbare fixatie. | Bij isotone oplossingen is de oplosbare fixatie gelijk en degelijk genoeg. |
Wat is hypertoon?
Wanneer de externe oplossing een grotere concentratie deeltjes bevat en de interne oplossingen van de cellen een lagere dichtheid, is het systeem hypertoon. Omdat het de buitenste oplossing probeert te verdunnen, wordt vloeistof gedwongen uit de cel te ontsnappen en naar buiten te gaan. Deze verdunning resulteert in een verminderde hoeveelheid van buitenaf die van binnenuit dichter bij het niveau ligt.
De stroming van de vloeistof van de cellen naar de buitenkant zorgt ervoor dat de cel verschrompelt. Wanneer er zoveel water uit rode bloedcellen wordt gehaald, zullen ze samentrekken en vervolgens vervormen. Deze structurele afbraak vermindert het vermogen van de rode bloedcel om te werken.
Planten verdorren en worden dus verdraaid als ze geen water krijgen, omdat water uit de cellen migreert, waardoor de turgordruk afneemt, wat de extra druk lijkt te zijn die de planten gebruiken om tegen het celmembraan te duwen en zijn vorm te behouden.
Wat is hypotoon?
Een hypotoon mechanisme in tegenstelling tot een hypertoon systeem. Een hypotoon systeem lijkt een concentratie van opgeloste stoffen van de binnenkant van de cel te hebben dan aan de buitenkant, die een lagere dichtheid heeft. Dit stuwt water de cel in, waardoor de binnenkant verdunt. Nogmaals, het doel is om evenwicht te bereiken door de concentratieniveaus op een vergelijkbaar niveau te brengen.
Als water de cellen binnenkomt, verhoogt het de interne spanningen en zorgt het ervoor dat de cellen opzwellen. Deze cellen kunnen exploderen als ze te groot worden. Dit kan ook gunstig zijn voor sommige microben. Hypertoniciteit is een negatief idee omdat het de turgiditeit in planten verlaagt. Hypotoniciteit veroorzaakt echter een grotere turgordruk, wat gunstig is voor onvolgroeide planten.
Planten stimuleren mechanismen die de turgordruk verhogen, omdat het op celwanden drukt en plantencellen laat uitzetten zodat ze kunnen blijven groeien.
Wat is isotoon?
Zowel osmose als toniciteit hebben te maken met het bereiken van een evenwicht van concentraties hier tussen de binnen- en buitenkant van dergelijke membranen. Wanneer dat evenwicht is bereikt, is het systeem inderdaad niet isotoon.
Water komt de cel binnen in hetzelfde tempo als het eruit komt, wat resulteert in een bijna nulstroom van water. Dit evenwicht genereert een stabiele vorm voor de cel en heeft de hoogste prioriteit voor de meeste biologische cellen. Om functieverlies te voorkomen, geven onze RBC's de voorkeur aan deze aandoening boven nog eens twee.
Aangezien deze dingen gebeuren in levende organismen, zijn het vergelijkende woorden die voortdurend in beweging zijn en ook veranderen als mensen vloeistoffen eten of niet opnemen, permeabele opgeloste stoffen (zoals zouten) stromen van en naar cellen, en elke andere factor wijzigt deze niveaus. Plantencellen zijn, in tegenstelling tot menselijke cellen, liever hypotoon in plaats van isotoon, omdat het de turgiditeit verhoogt en de cellen in een veel stijvere en sterkere structuur houdt.
Belangrijkste verschillen tussen hypertoon, hypotoon en isotoon
Gevolgtrekking
Osmose is de diffusie van water door het semi-permeabele membraan van menselijke cellen door levende organismen. Deze processen vinden plaats omdat de hoeveelheid opgeloste stof in de membranen veel lijkt op de concentratie van opgeloste stoffen ver buiten de cel. Omdat de meeste van deze opgeloste stoffen niet poreus zijn voor de celmembranen, kunnen er alleen kleine moleculen zoals water doorheen stromen.
Dit houdt in dat in plaats van dat de opgeloste stoffen precies dat doen, water langs de buitenkant en binnenkant van de membranen reist om de hoeveelheid opgeloste stof gelijk te maken. Het vermogen van de externe oplossing om water in en uit de cel te drijven om een evenwichtig evenwicht te bereiken, wordt dan gekoppeld aan osmose.
