Het menselijk brein is een uitzonderlijk grote structuur. Er zijn ook delen van de grote hersenen waar we niet veel aan denken. Des te belangrijker is dat de medicatiewetenschap geen idee heeft wat de remedie is voor een vrij langdurige raamziekte en hoe de schade kan worden verholpen. Door de fysieke structuur op te delen in de projectie, de linker- en rechterkant van de evenaar en het hersendeel, kunnen we de structuur ervan op een betere manier begrijpen, en nog belangrijker, de mogelijkheden en systemen.
Grijze stof versus witte stof
Het verschil tussen grijze stof en witte stof is dat grijze stof voornamelijk bestaat uit cellichamen, axonuiteinden en dendrieten, terwijl witte stof voornamelijk bestaat uit gemyeliniseerde axonen. De grijze en witte stof van de hersenen en het ruggenmerg helpen bij het opbouwen van de wervelkolom. Deze paden dragen neurologische informatie van je geest naar de rest van je lichaam.
Grijze materie is de "externe schil" van de geest en vormt het grootste deel van het oppervlak of de cortex, net als het cerebellum, de frontale cortex en de hersenstam. Materie bestaat meestal uit somatische cellen en dendrieten, waar de combinatie en start van buurtgegevens plaatsvindt, en aan het eind van de dag worden de gegevens verwerkt en doorgegeven aan verschillende neuronen.
Witte stof is het ding dat onder de grijze stof in de geest ligt. Witte stof bestaat meestal uit axonclusters die globale elektrische signalen naar verschillende neuronen sturen, met andere woorden, gegevens die ze naar andere delen van het lichaam verzenden. Het dankt zijn naam aan het vettige weefsel dat zich over het axon, myeline genaamd, vouwt.
Vergelijkingstabel tussen grijze stof en witte stof
| Parameters van vergelijking: | Grijze massa | Witte materie |
| Rol | Grijze stof circuleert de gegevens die zijn teruggewonnen uit de witte stof en stuurt de richting terug naar de effector door de witte stof. | Witte stof brengt de tastzin en het motorvermogen over tussen het perifere sensorische systeem en grijze stof. |
| Functie | Grijze materie beheerst de gevoelens van het lichaam alsof het horen, voelen, zien, praten en geheugen is. | Witte stof regelt de impulsieve elementen van het lichaam, bijvoorbeeld de belasting van de bloedsomloop, de pols en het interne warmteniveau. |
| Bezetten | De grijze stof omvat 40% van de grote hersenen. | Witte stof beslaat 60% van de hersenen. |
| Gemaakt | Grijze materie bestaat uit cellichamen, axonuiteinden en dendrieten. | Witte stof is gemaakt van gemyeliniseerde axonen van de zenuwcellen. |
| Gemyeliniseerde axonen | Aanwezig in enkele aantallen. | Aanwezig in grote aantallen |
Wat is grijze stof?
De grijze stof bestaat in wezen uit neuronale cellichamen en niet-gemyeliniseerde axonen. Axonen zijn de cycli die zich uitstrekken vanuit neuronale cellichamen en signalen tussen die lichamen overbrengen. In de grijze stof zijn deze axonen in wezen niet-gemyeliniseerd, wat betekent dat ze niet worden bedekt door een witachtig gearceerd, vettig eiwit dat myeline wordt genoemd. Grijze materie wordt gebruikt om gegevens in de geest te verwerken.
De interne structuur van het grijze-stofcyclussignaal wordt gegenereerd door de tastbare organen van grijze stof of verschillende ruimtes van de grijze stof. Deze organisatie coördineert de tastbare (motorische) verbetering van zenuwcellen in het focale sensorische systeem, waar de neurale verbindingen reageren op de upgrade. Deze tekens komen bij de grijze stof aan via gemyeliniseerde axonen die het grootste deel uitmaken van de witte stof in de frontale cortex, het cerebellum en de wervelkolom.
In de grijze stof worden ook de gliacellen (astroglia en oligodendrocyten) en bloedvaten gevonden. De gliacellen transporteren supplementen en energie naar de neuronen en kunnen zelfs invloed hebben op hoe goed de neuronen werken en overbrengen. Omdat axonen in de schemerige materie meestal niet-gemyeliniseerd zijn, komt de grijsachtige toon van de neuronen en gliacellen samen met het rood van de bloedvaten om dit weefsel zijn grijsachtig roze tint te geven (waarnaar het genoemd is).
Wat is witte stof?
Witte stof verwijst naar ruimten van het focale sensorische systeem (CZS) die zijn samengesteld uit gemyeliniseerde axonen, ook wel pakketjes genoemd. Lang geleden werd het gezien als een aparte organisatie. De witte stof beïnvloedt het leer- en denkvermogen, past de spreiding van activiteitsmogelijkheden aan, als een overdracht, en organiseert de correspondentie tussen verschillende hersengebieden.
Witte stof is genoemd naar zijn lichte verschijning vanwege het lipidegehalte van myeline. Hoe het ook zij, het weefsel van de nieuw gesneden grote hersenen lijkt roze-wit voor het blote oog, aangezien de myeline is gemaakt van lipide weefsel dat dooraderd is met bloedvaten. De witte tint in het vooraf opgestelde monster is te danken aan de typische bescherming in formaldehyde. De witte stof van je geest en het ruggenmerg is gemaakt van hopen axonen.
Deze axonen zijn bedekt met myeline, een combinatie van eiwitten en lipiden, die lood helpt met zenuwsignalen en zorgt voor de axonen. De verantwoordelijkheid van witte stof is om zenuwboodschappen hier te leiden, te verwerken en over te brengen en ze zijn de ruggengraat. Schade aan de witte stof van de hersenen of het ruggenmerg kan van invloed zijn op uw vermogen om te bewegen, uw tactiele middelen te gebruiken of correct te reageren op externe verbeteringen. Sommige mensen met de aangetaste witte stof hebben onvoldoende reflexen.
Belangrijkste verschillen tussen grijze stof en witte stof
Gevolgtrekking
Grijze en witte materie zijn de twee delen van de geest en de ruggengraat. De geest en de ruggengraat vormen samen het centrale sensorische systeem van gewervelde dieren, die de elementen van het lichaam plannen. De samenstelling van grijze stof is axonuiteinden, en cellichamen en gemyeliniseerde axonen zijn de samenstellingen van witte stof. Myeline geeft een witte tint aan de witte stof. Omdat de witte stof zenuwaxonen bevat, brengt het neurale motivatie over via het focale sensorische systeem. Donkere materie circuleert gegevens van het limbische sensorische systeem door de foneemgroep van zenuwcellen. Het fundamentele onderscheid tussen grijze stof en witte stof zijn hun delen en capaciteiten.
