Stimulerende middelen omvatten verschillende geneesmiddelen, waaronder die helpen om de activiteit van het lichaam en het centrale zenuwstelsel te verhogen. Deze soorten drugs zijn zowel plezierig als stimulerend, ze hebben sympathicomimetische effecten. Over de hele wereld worden ze zonder recept of recept gebruikt als recreatieve of prestatieverhogende drug.
Efedrine en amfetamine zijn twee van de stoffen die klinisch worden gecontroleerd en voor verschillende functies worden gebruikt. Het zijn voorbeelden van stimulerende middelen die alles in het systeem van het lichaam verhogen. In dit artikel worden de verschillen tussen efedrine en amfetamine uitgelicht.
Efedrine versus amfetamine
Het belangrijkste verschil tussen efedrine en amfetamine is dat efedrine een bèta- en alfa-adrenerge agonist is die is geïndiceerd voor de behandeling van hypertensie. Aan de andere kant is amfetamine een sympathicomimeticum en een CNS-stimulans die is geïndiceerd voor de behandeling van ADHD.
Onder de voorgeschreven medicijnen wordt efedrine gebruikt om de symptomen te behandelen die verband houden met lage druk tijdens hypotensie of anesthesie. Het kan worden geconsumeerd met andere medicijnen of gewoon alleen. Voor kinderen is niet bekend of het veilig en effectief is.
Amfetamine is een van de stimulerende middelen van het CZS die chemische stoffen in de hersenen aantast, evenals zenuwen die bijdragen aan de controle van impulsen en hyperactiviteit. Het wordt voornamelijk gebruikt voor het genezen van ADHD of aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit. Het merk amfetamine Evekeo behandelt namelijk narcolepsie en ADHD.
Vergelijkingstabel tussen efedrine en amfetamine
| Parameters van vergelijking: | efedrine | Amfetamine |
|---|---|---|
| Interpretatie | Het is een bèta- en alfa-adrenerge agonist die is geïndiceerd voor de behandeling van hypertensie. | Het is een sympathicomimeticum en CZS-stimulans die is geïndiceerd voor de behandeling van ADHD. |
| Duur van actie | Via de mond (2 u tot 4 u) IV/IM (60 min) | IR-dosering: 3–6 uurXR-dosering: 8–12 uur |
| uitscheiding | 22% tot 99% (urine) | Voornamelijk via nier- en pH-afhankelijk bereik van 1 tot 75% |
| Formule | C10H15NEE | C9H13N |
| Ruilnamen | Akovaz, corphedra, primatene, bronkaid, emerphed en rezipres | Addeall, dyanavel, mydayis, adzenys en evekeo |
Wat is efedrine?
Efedrine is zowel een stimulerend middel als een medicijn. Tijdens anesthesie wordt het gebruikt om lage bloeddruk te voorkomen. Het is ook gebruikt bij aandoeningen zoals astma, obesitas, narcolepsie, maar heeft niet de voorkeur voor behandeling. In nasale omstandigheden is het van onduidelijk voordeel.
Efedrine kan worden geconsumeerd door injectie in een ader, spier of net onder de huid, of gewoon via de mond. Het kan een uur duren voordat het effect heeft als het via de mond wordt ingenomen, terwijl het snel is bij intraveneus gebruik en 20 minuten als het in een spier wordt geïnjecteerd.
Vaak voorkomende bijwerkingen van efedrine zijn angst, slaapproblemen, niet kunnen plassen, verlies van eetlust, hallucinaties en nog veel meer. Ernstige bijwerkingen zijn een hartaanval en beroerte. Tijdens het geven van borstvoeding wordt het niet aanbevolen.
In 1885 werd efedrine voor het eerst geïsoleerd en in 1926 kwam het commercieel in gebruik. Het staat op de lijst van essentiële geneesmiddelen van de Wereldgezondheidsorganisatie. Het kan over het algemeen worden gevonden in planten van het geslacht, namelijk Ephedra. In de Verenigde Staten is het gebruik van efedrine in voedingssupplementen illegaal.
Wat is amfetamine?
In 1887 werd amfetamine ontdekt en bestaat als twee van de enantiomeren. Het is een stimulerend middel van het centrale zenuwstelsel dat obesitas, ADHD en narcolepsie behandelt. Het verwijst correct naar een bepaalde chemische stof, de racemische vrije base. Deze chemische stof heeft gelijke delen van twee van de enantiomeren in hun zuivere vorm en in aminevorm.
Deze term wordt vaak informeel gebruikt voor de verwijzing naar een combinatie van het enantiomeer of om alleen te zijn. Het is in het verleden gebruikt voor de behandeling van depressie en verstopte neus. Het wordt ook gebruikt als atletische cognitieve versterker en prestatieverbeteraar.
In veel landen is amfetamine een voorgeschreven medicijn en wordt de ongeoorloofde distributie en het bezit van deze medicatie vaak streng gecontroleerd. Benzedrine was het eerste amfetaminegeneesmiddel, een merk dat wordt gebruikt om verschillende soorten aandoeningen te behandelen.
Amfetamine wordt gebruikt om de prikkelende neurotransmissie en monoamine in de hersenen te verhogen. Het kan cognitieve en emotionele effecten veroorzaken, zoals verhoogde waakzaamheid, euforie, verbeterde cognitieve controle en verandering in het verlangen naar seks. Fysieke effecten waren onder meer weerstand tegen vermoeidheid, verhoogde spierkracht en verbeterde reactietijd.
Belangrijkste verschillen tussen efedrine en amfetamine
Gevolgtrekking
Het kan worden afgesloten door twee van de stimulerende middelen te consumeren, namelijk efedrine, en amfetamine helpt de activiteit van het lichaam en het centrale zenuwstelsel te verhogen. Ze worden allebei klinisch gecontroleerd en voor verschillende functies gebruikt. Via de mond (2 uur tot 4 uur) en via IV/IM (60 min) zijn de werkingsduur in efedrine, terwijl de werkingsduur in amfetamine IR-dosering is: 3-6 uur en XR-dosering: 8-12 uur.
Allergische aandoeningen, myasthenia gravis, verkoudheid, keelpijn en bronchiale astma zijn de aandoeningen die met efedrine kunnen worden behandeld. Aan de andere kant kan amfetamine aandoeningen zoals obesitas, narcolepsie, depressie, ADHD en pijn behandelen. De uitscheiding van efedrine is via de urine ca. 22% tot 99%, terwijl de uitscheiding van amfetamine voornamelijk renaal en ph. het afhankelijke bereik is 1-75%.
