Sommige utilitaristen zijn consequentialisten (zoals David Cummiskey en Richard M. Hare) die een zeker verband erkennen tussen consequentialisme en kantianisme in het algemeen, hoewel velen neokantianen zijn.
Sommige persoonlijkheden zoals Wick of Christine M. Korsgaard verwerpen een dergelijke redenering.
Andere neo-Kantianen, die dit element van Kants ethiek erkennen, probeerden de onuitvoerbaarheid van Kants ethische opvattingen te verzachten en kritiek op Kants gebrek aan interesse in morele problemen in de echte wereld te elimineren.
Lees verder om te weten hoe deze theorieën worden toegepast in de dagelijkse activiteiten.
Consequentialisme versus kantianisme
Het verschil tussen Consequentialisme en Kantianisme is dat Consequentialisme stelt dat normale kenmerken uitsluitend worden bepaald door hun gevolgen, zoals de naam al aangeeft. Kants ethische filosofie is gebaseerd op verantwoordelijkheidsethiek, wat betekent dat mensen verplicht zijn de morele code te volgen.
Consequentialisme stelt dat een handeling in specifieke omstandigheden juist is als deze het beste resultaat oplevert van alle beschikbare opties.
Het feit dat consequentialisme zich geen zorgen maakt over de manier waarop consequenties worden geproduceerd, is een van de belangrijkste kenmerken ervan. Wat telt bij het beslissen wat te doen, is de uitkomst van iemands verschillende opties, niet de opties zelf.
Alleen morele activiteit is verbonden met professionele ethiek en uitgevoerd samen met morele doelen, volgens het kantianisme.
Hoewel het utilitarisme en Kant verschillende perspectieven hebben op de rol en motivatie van regels voor het beoordelen van moreel of juist gedrag, kunnen ze worden beschouwd als formeel equivalente benaderingen omdat ze allebei precieze formele criteria vaststellen voor het bepalen van moreel of juist handelen.
Vergelijkingstabel tussen consequentialisme en kantianisme
| Parameters van vergelijking: | consequentialisme | kantianisme |
| Betekenis | In deze theorie worden de acties geconcludeerd als eerlijk of schadelijk op basis van de repercussies van mensen. | Deze theorie is gebaseerd op consequenties die niet afhankelijk zijn van de acties van mensen. |
| positieven | De theorie is logisch en moedigt mensen aan om beslissingen te nemen op basis van hun geluk. Het besluitvormingsproces is stressvrij, gevuld met gezond verstand. | Deze theorie is gebaseerd op universele morele wetten, ongeacht de juridische status, cultuur of individuele situaties. De theorie is ook eenvoudig en rationeel. |
| minpunten | De beslissingen kunnen niet worden afgerond zonder een grondige evaluatie. Dergelijke evaluaties zijn tijdrovend. | Men kan proberen het proces over te slaan om het resultaat te krijgen door deze theorie te gebruiken. Deze theorie contrasteert ook de stelling dat het doden van dieren onethisch is. |
| conflicten | Geen conflicten. | Geeft aanleiding tot conflicten. |
| Interpreteren | Moeilijk te interpreteren. | Eenvoudig te interpreteren. |
Wat is consequentialisme?
In de ethiek verwijst consequentialisme naar het evalueren van de juistheid of onjuistheid van een handelwijze in termen van de (werkelijke en/of waarschijnlijke) gevolgen ervan; een traditionele utilitaire opvatting zou zijn dat de juiste manier van handelen de gunstige resultaten maximaliseert.
In de moraalfilosofie is consequentialisme de overtuiging dat de juistheid van een handeling volledig wordt bepaald door de gevolgen ervan.
Consequentialisme omvat een verscheidenheid aan ethische gezichtspunten, waaronder het utilitarisme, dat stelt dat de juistheid van een handeling volledig wordt bepaald door de hoeveelheid nut (gemeten als geluk, plezier, enzovoort) die het genereert.
Wanneer hij met een probleem wordt geconfronteerd, zou een consequentialist de voor- en nadelen van elke optie afwegen en degene kiezen die het meeste voordeel oplevert en de minste schade veroorzaakt.
Op bijna al deze kritieken is de consequentialistische reactie dat er negatieve gevolgen zijn die over het hoofd worden gezien.
Ze zijn niet altijd gemakkelijk te vinden, maar ze zijn altijd aanwezig. Als we geen negatieve gevolgen kunnen ontdekken, maar nog steeds het gevoel hebben dat er iets ethisch verkeerd is, zal de consequentialistische benadering zijn om de legitimiteit van onze intuïties in twijfel te trekken.
Het meest bekende voorbeeld is het consequentialisme over de moraliteit van handelingen, die gelooft dat ofwel een handeling moreel juist is, uitsluitend wordt bepaald door de effecten of iets dat daarmee verband houdt, zoals de motivatie voor de handeling of een basisregel die actie omvat.
Wat is kantianisme?
Immanuel Kant, een filosoof, ontwikkelde de filosofie van het kantianisme.
De categorische imperatief, volgens Kant, is waar moraliteit vandaan komt.
Het doel is om met een systeem van regels te komen dat, als iedereen in de samenleving het zou volgen, alles zou laten werken.
Ongeacht of iedereen zich aan de regels houdt, u moet ze volgen.
Moeten we bijvoorbeeld liegen of de waarheid vertellen als we communiceren? Het fundamentele doel van communicatie zou teniet worden gedaan als iedereen zou liegen.
Maar dat zou niet zo zijn als iedereen altijd de waarheid zou zeggen. Als gevolg hiervan stelt Kants filosofie dat je altijd de waarheid moet vertellen, zelfs als anderen dat niet doen.
In tegenstelling tot consequentialistische theorieën stelt Kants filosofie dat de moraliteit van acties wordt bepaald door hun gevolgen.
In een consequentialistisch kader zouden we kunnen beweren dat het een goede zaak is om Natzis te misleiden om hen ervan te weerhouden Joden te lokaliseren. Liegen om geld van oudere mensen te stelen is echter onethisch.
Beide zijn slecht in Kants filosofie.
Je kunt het overtreden van een van de normen van de categorische imperatief niet rechtvaardigen, simpelweg omdat het lijkt alsof dit in een specifiek geval tot een beter einde zou leiden.
Belangrijkste verschillen tussen consequentialisme en kantianisme
- De ethiek in Consequentialism is gebaseerd op hoe mensen uiteindelijk zouden moeten doen wat hen gelukkig maakt. De ethiek in het kantianisme is gebaseerd op blote emoties.
- Handelingen in consequentialisme kunnen het strafrecht naar de overtreders leiden en ondersteunen, terwijl het in het kantianisme het strafrecht naar de overtreders niet leidt of ondersteunt.
- Consequentialisme is een schending van de mensenrechten. In het kantianisme worden menselijke regels gerespecteerd.
- De beslissingen in Consequentialism vereisen een proces van hoge complexiteit. Terwijl kantianisme een eenvoudig proces omvat.
Gevolgtrekking
Ten slotte kunnen we parallellen zien tussen consequentialisme en kantianisme, vooral in termen van praktische toepassing.
Het houdt zich bezig met de essentiële principes die inherent zijn aan Kants ethiek en ethiek van sociale gevolgen, waarin de waarde van de mensheid een centrale rol speelt.
Kortom, het kantianisme draait om wat Kant het 'categorische imperatief' noemt.
Kants ethische benadering is gebaseerd op verantwoordelijkheidsethiek, waarin mensen verplicht zijn de morele code te volgen.
In Kants geïdealiseerde wereld, die vrij is van context, is de categorische imperatief van toepassing op alle mensen in alle situaties.
Aard van gevolgen, welzijn en plezier omringt het onderwerp Consequentialisme. Dit moet een persoon in consequentialisme richten op acties die goede gevolgen hebben, zodat het leidt tot goede daden. Het kantianisme is uitsluitend gericht op absolute imperatieven.
