Cocaïne is een stimulerend middel met zeer verslavende eigenschappen. Coke en crack en de twee meest voorkomende vormen van cocaïne. Hoewel ze geen farmacologisch verschil hebben, verschillen ze allebei in verschillende parameters, ook al zijn ze afgeleid van dezelfde plant, de cocaplant.
Cola versus Crack
Het verschil tussen coke en crack is dat coke een poedervorm is van cocaïne die is afgeleid van de cocaplant. Crack ontstaat echter als je cocaïne combineert met water en natriumbicarbonaat (vaak bakpoeder). Beide vormen van het medicijn sturen dopamine-highs naar je hersenen om gevoelens van energie en alertheid te vergroten.
Coke is cocaïne in poedervorm. Het kan worden gesnoven, ingeslikt of geïnjecteerd. Het is een zeer verslavende stimulans. Het veroorzaakt een plotselinge stroom van energie en gevoelens van euforie, geluk en plezier, wat verslavend kan zijn. In de jaren zestig begonnen mensen het op grotere schaal te gebruiken.
Aan de andere kant is crack cocaïne in zijn rotsvorm die is verkregen door het poeder te gebruiken. Het wordt meestal gerookt. Het veroorzaakt kortere maar nog steeds intense highs, waaronder gevoelens van euforie en plezier. Crack veroorzaakte in de jaren tachtig een epidemie toen het plotseling enorm populair werd onder arme stedelijke gemeenschappen.
Vergelijkingstabel tussen cola en crack
| Parameters van vergelijking: | Cokes | Scheur |
| Formulier | Meestal gevonden in poedervorm. | In een rotsformatie. |
| Intake | Het wordt gesnoven. | Het wordt gerookt. |
| Effecttijd | Het duurt relatief langer, maar de high houdt langer aan. | Het wordt onmiddellijk van kracht. |
| Kosten | Duur | Goedkoop |
| populariteit | Zeer populair bij de algemene bevolking. | Het is populairder in sociaal-economische groepen. |
| Leeftijd | Populariteit begon in de jaren zestig. | Populariteit begon in de jaren 1980. |
| Verslavend | Het is minder verslavend. | Het is verslavender en gevaarlijker. |
Wat is cola?
Coke is afgeleid van de cocaplant, die inheems is in bepaalde delen van Zuid-Amerika. Inboorlingen kauwden op deze plant voor opluchting en plezierige gevoelens. In de 20e eeuw ontdekten onderzoekers hoe ze de belangrijkste chemische stof uit de plant konden halen, die later cocaïne werd.
Coke is een wit, fijn kristallijn poeder. Het is een hydrochloridezout. Het is een medicijn uit rubriek 2 dat door artsen kan worden gebruikt voor operaties en als anesthesie. Maar het wordt veel gebruikt als verslavende partydrug.
Er zijn verschillende manieren om coke toe te dienen. De meest voorkomende manier is snuiven. Een andere manier is om het door te slikken, het op te lossen in water en het dan in een ader te injecteren, het over je tandvlees te wrijven, enz.
Als coke wordt gesnoven, heeft het effect in ongeveer 1 tot 5 minuten, met een piek binnen 20 tot 30 minuten, en de effecten slijten na ongeveer 1 tot 2 uur. Indien geïnjecteerd, kan het ongeveer 15 tot 30 minuten duren voordat de high plaatsvindt.
Coke heeft zeer verslavende eigenschappen, daarom heeft de overheid het als een illegale stof bestempeld. In de jaren zestig werd het enorm populair. Het is ook een populaire recreatieve drug. In 2002 lag de gemiddelde prijs van cokes rond de $ 50 tot $ 100.
Cocaïne produceert overmatige hoeveelheden dopamine die gevoelens van plezier stimuleren. Deze effecten houden vrij lang aan.
Sommige fysiologische effecten van coke zijn rusteloosheid, angst, een overdosis die tot de dood kan leiden, een verhoging van de bloeddruk, verminderde eetlust, verwijde pupillen, enz.
Langdurig en langdurig gebruik van coke kan verschillende negatieve effecten hebben, waaronder convulsies, toevallen, beroertes, hallucinaties, ademhalingsfalen en overlijden veroorzaakt door een overdosis, enz.
Wat is Crack?
Cocaïne is meestal te vinden in de vorm van een poeder. Wanneer je dit poeder, natriumbicarbonaat of hydrochloride mengt, ontstaat er 'crack'. Crack wordt gevonden in een bergkristalvorm. Het is een zuiverdere vorm van cocaïne.
De naam "crack" is afgeleid van het geluid dat cocaïne maakt tijdens het proces van crack-vorming. De intense, hoge gevoelens die door crack worden opgewekt, duren korter dan bij andere vormen van cocaïne. De gemiddelde prijs van crack is ongeveer $ 5 tot $ 20.
De meest gebruikelijke manier om crack in te nemen is door het in een pijp of een ander apparaat te verhitten en het vervolgens te roken. Na het roken treedt crack vrijwel onmiddellijk in werking, in minder dan een minuut, waarna het piekt op 3 tot 5 minuten en de high duurt ongeveer 30 tot 60 minuten.
Mensen ontwikkelen heel gemakkelijk crack-afhankelijkheid. Dit komt omdat de crack de high heel snel kan opwekken, en mensen realiseren zich misschien pas de verslavende eigenschappen als ze de high volledig hebben ervaren.
Sommige fysiologische effecten van crack zijn depressie, tonen van agressief gedrag, hyperstimulatie, versnelde ademhaling, plotselinge dood veroorzaakt door een overdosis. Enzovoort.
Langdurig en langdurig gebruik van crack kan leiden tot psychose, stemmingsstoornissen en stoornissen, hartaanvallen, hersenaanvallen, overlijden en stoornissen in het gebruik van middelen.
Belangrijkste verschillen tussen cola en crack
Gevolgtrekking
Coke en crack zijn beide verschillende vormen van cocaïne. Ze produceren allebei dopamine en gevoelens van overmatige euforie die leiden tot een verslaving. Cocaïne wordt door artsen gebruikt als anesthesie en tijdens operaties, maar aangezien het tegenwoordig vaker als partydrug wordt gebruikt, is het belangrijk om de nadelen ervan te kennen.
Beide hebben een heel ander effect: coke gaat langer mee en het duurt even voordat het effect heeft, terwijl crack onmiddellijk effect heeft, maar kortere tijd aanhoudt. Omdat ze allebei verslavend zijn, heeft de regering ze allebei tot illegale drugs verklaard. Als mensen ze in welke hoeveelheid dan ook zouden gebruiken, worden ze veroordeeld tot gevangenisstraf op basis van de hoeveelheid die ze gebruiken.
Referenties
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8918856/
- https://link.springer.com/article/10.1186/1471-2458-6-10
