Aangezien Chinees en Mandarijn op grote schaal verkeerd worden geïnterpreteerd en door elkaar worden gebruikt, is het belangrijk om het onderscheid tussen Chinees en Mandarijn te herkennen. Er is een verband tussen Mandarijn en Chinees, maar het verschil tussen Chinees en Mandarijn is vrij duidelijk. Ze worden veel gesproken in China en Taiwan, in het Chinees of in het Mandarijn. Door elkaar heen worden Chinees en Mandarijn gebruikt.
Chinees is een wijdverbreide taal die in China wordt gebruikt. Chinees is een Engels woord. Veel verschillen tussen Chinees en Mandarijn zijn niet te ontdekken. Er is geen taal zoals Chinees als je de Chinese taal spreekt. De mensen die geen Chinezen zijn, zijn Chinezen, maar hebben een verscheidenheid aan dialecten voor Chinezen, en de meest voorkomende is het Mandarijn en het Kantonees.
Chinees versus Mandarijn
Het verschil tussen Chinees en Mandarijn is dat er Chinees wordt gesproken en Chinees schrift verschilt. Hoewel er tal van regionale Chinese soorten zijn voor politieke en sociale doeleinden, worden ze allemaal beschouwd als een enkele Chinese taal. De standaard Chinese taal is meestal Mandarijn. Bij de overheid, het onderwijs en de media is Mandarijn momenteel de meest gebruikte taal.
Chinese taal die in China en Taiwan wordt gesproken, gewoon zoals Chinees, is gebruikelijk onder niet-Chinese mensen. Het is ontzettend handig om de taal te noemen, zodat je de taal niet begrijpt. Chinees verwijst naar de standaardtaal die in deze landen veel wordt gesproken. Het behoort tot de Chinees-Tibetaanse taalfamilie. Elk dialect wordt speciaal gesproken of geschreven op verschillende locaties in China.
Mandarijn is een Chineestalig dialect. De naam Mandarijn weerspiegelt de taal van het keizerlijke hof van Peking. Het wordt gesproken in het noorden, midden en zuidwesten van China. Het is ook bekend als Standaard Chinees of Modern Standaard Chinees. Het wordt veel gebruikt dat de taal van de overheid, entertainment en onderwijs wordt geaccepteerd.
Vergelijkingstabel tussen Chinees en Mandarijn
| Parameters van vergelijking: | Chinese | Mandarijn |
| Officieel uitgevonden in | 6000 jaar geleden | 1932 |
| Moedertaalspreker | 1 miljard | 920 miljoen |
| Officiële taal van | Chinees-Tibetaans | China, Singapore, Taiwan |
| vroege vorm | Archaïsch Chinees | Oud Chinees |
| Toestand | Standaard Chinees | Modern standaard Chinees |
Wat is Chinees?
Chinees is een etnische Chinese meerderheidstaalgroep en een groot aantal etnische minderheidsgroepen in Groot-China. Een verscheidenheid aan Chinezen spreekt hun eerste taal, ongeveer 1, 3 miljard mensen. De gesproken Chinese dialecten worden door moedertaalsprekers vaak beschouwd als varianten van een enkele taal.
Door hun gebrek aan onderlinge verstaanbaarheid komt het onderzoek naar de historische verbanden tussen de Chinese rassen echter nog maar nauwelijks op gang. Het behoort tot de Chinees-Tibetaanse taalfamilie. Elk dialect wordt speciaal gesproken of geschreven op verschillende locaties in China. Chinees verwijst naar de standaardtaal die in deze landen veel wordt gesproken.
Momenteel zijn de meeste classificaties gebaseerd op de fonetiek van Midden-China, waaronder Mandarijn (met ongeveer 800 miljoen sprekers, 66%). Deze takken zijn niet begrijpelijk, en veel van hun subgroepen zijn in dezelfde tak niet begrijpelijk voor de andere typen. Het behoort tot de Chinees-Tibetaanse taalfamilie. Elk dialect wordt speciaal gesproken of geschreven op verschillende locaties in China.
Chinese taal die in China en Taiwan wordt gesproken, gewoon zoals Chinees, is gebruikelijk onder niet-Chinese mensen. Het is ontzettend handig om de taal te noemen, zodat je de taal niet begrijpt. Chinees verwijst naar de standaardtaal die in deze landen veel wordt gesproken.
Wat is Mandarijn?
Mandarijn is een reeks Sinitische talen die in het grootste deel van het noorden en zuidwesten van China als moedertaal spreken. Het dialect van Peking, de basis van de Standaard Chinese fonologie, is in deze groep opgenomen. De groep wordt vaak Noord-Chinees genoemd. De naam Mandarijn weerspiegelt de taal van het keizerlijke hof van Peking. Het wordt gesproken in het noorden, midden en zuidwesten van China.
Verschillende Mandarijnsoorten, zoals Nether Yangtze en Southwest, kunnen niet van elkaar worden begrepen of worden slechts gedeeltelijk begrepen in de gemeenschappelijke taal. Mandarijn is echter vaak de toptalenlijst van verschillende moedertaalsprekers. Het is ook bekend als Standaard Chinees of Modern Standaard Chinees.
Mandarijn is verreweg de grootste dialectische groepering in de Chinese regio, die zich uitstrekt van de Yunnan-regio in het zuidwesten via Xinjiang in het noordwesten tot Heilongjiang in het noordoosten. In vergelijking met het heuvelachtige zuiden worden soms de betere beweging en connectiviteit in de Noord-Chinese vlakte, samen met de recente relatieve uitbreiding van het Mandarijn naar grensgebieden, eraan toegeschreven.
De meeste Mandarijnvariëteiten bevatten vier tonen. De ultieme haltes van de Midden-Chinezen zijn grotendeels verloren gegaan, terwijl sommige variëteiten als laatste halte zijn samengevoegd. Veel soorten mandarijn, waaronder Peking, behouden aanvankelijke retroflexe medeklinkers die verloren zijn gegaan in Zuid-Chinese varianten. Het wordt veel gebruikt dat de taal van de overheid, entertainment en onderwijs wordt geaccepteerd.
Belangrijkste verschillen tussen Chinees en Mandarijn
Gevolgtrekking
Mandarijn is slechts een ‘Chinees’ dialect. Leaners worden door alle Chinese talen meestal 'Chinees' genoemd. Er worden om sociale redenen geen verschillende talen beschouwd. Er zijn echter verschillende regionale Chinese talen. Dialecten zijn wat we ze noemen. Dit is echter anders dan Kantonees en Mandarijn, die op zichzelf als een taal worden beschouwd. Ze vallen nog steeds onder de paraplu van de Chinezen.
De meeste dialecten behoren tot dezelfde taalboom met slechts kleine afwijkingen. De mensen die geen Chinezen zijn, zijn Chinezen, maar hebben een verscheidenheid aan dialecten voor Chinezen, en de meest voorkomende is het Mandarijn en het Kantonees. De uitspraak van de term is bijvoorbeeld anders. De standaard Chinese taal in China wordt Mandarijn genoemd.
Hoewel er tal van regionale Chinese soorten zijn voor politieke en sociale doeleinden, worden ze allemaal beschouwd als een enkele Chinese taal. De standaard Chinese taal is meestal Mandarijn. Bij de overheid, het onderwijs en de media is Mandarijn momenteel de meest gebruikte taal. Er is gekozen voor één hoofdtaal om burgers bij elkaar te brengen en de communicatie te vergemakkelijken.
