De Americans with Disabilities Act van 1990 heeft veel van zijn criteria gemodelleerd naar Sectie 504 van de Rehabilitation Act van 1973. Discriminatie van iedereen met een mentale of fysieke handicap is volgens beide wetten verboden. Alles wat essentiële dagelijkse activiteiten zoals lopen, zien of horen aanzienlijk schaadt, wordt volgens de statuten als een handicap beschouwd. Ondanks hun onderliggende overeenkomsten, verschillen de twee statuten aanzienlijk in hun reikwijdte en toepassing.
ADA versus sectie 504
Het verschil tussen ADA en sectie 504 is dat het feit dat sectie 504 alleen toegankelijk is voor iemand die verbonden is met een instelling die federaal geld aanneemt, de waarheid is dat de meeste postsecundaire instellingen dat doen. Bovendien werd sectie 504 gebruikt om de ADA Titel II-voorschriften na te bootsen die van invloed zijn op door de staat gefinancierde scholen. De grotere 504- of ADA Titel II-criteria zijn niet van toepassing op particuliere postsecundaire scholen die geen overheidssteun ontvangen. Deze scholen zijn onderworpen aan een lagere lastenvereiste op grond van titel III van de ADA.
Personen met een handicap hebben volgens de Americans with Disabilities Act (ADA) recht op dezelfde burgerrechtenbescherming als mensen van andere rassen, geslachten, nationale afkomst en religies. Het zorgt ervoor dat mensen met een handicap gelijke toegang hebben tot elk aspect van de samenleving, of het nu gaat om werk, vervoersvoorzieningen, overheidsdiensten, huisvesting of andere voorzieningen.
Discriminatie op basis van fysieke ongelijkheid is illegaal volgens sectie 504 van de Rehabilitation Act van 1973, zoals gewijzigd. Dit statuut heeft betrekking op een verscheidenheid aan instellingen, waaronder openbare basisscholen en middelbare scholen. Sectie 504 kan speciaal onderwijs en aanverwante diensten beschikbaar stellen aan kinderen met een handicap. Omdat de definitie van handicap in artikel 504 ruimer is, is dit het geval.
Vergelijkingstabel tussen ADA en sectie 504
| Parameters van vergelijking: | ADA | Sectie 504 |
| Geldt op | Entiteiten die federale financiële steun ontvangen. | Is van toepassing op organisaties die geld ontvangen van de federale, staats- of particuliere sector. |
| Toegang | Heeft geen directe verplichting om ervoor te zorgen dat iedereen toegang heeft tot gratis en adequaat openbaar onderwijs. | Heeft een directe verplichting om ervoor te zorgen dat iedereen toegang heeft tot gratis en adequaat openbaar onderwijs. |
| Plaatsingscriteria | Biedt geen specifieke evaluatie- of plaatsingscriteria. | Een kennisgeving en toestemming nodig voor het beoordelingsproces. |
| afgedwongen door | Amerikaanse ministerie van Justitie. | Bureau voor burgerrechten van het Amerikaanse ministerie van Onderwijs. |
| vastgesteld op | 1992. | 1973. |
Wat is ADA?
De Americans with Disabilities Act (ADA) is een burgerrechtenstatuut dat personen met een handicap beschermt. Ongeacht of het al dan niet overheidssteun krijgt, de ADA is van toepassing op vrijwel elke instelling in de Verenigde Staten. De enige twee instellingen die zijn uitgesloten van de ADA zijn kerken en privéclubs.
Als gevolg hiervan moeten privéscholen die niet zijn aangesloten bij een religieuze organisatie, voldoen aan de voorschriften van de ADA, maar omdat ze geen federaal geld ontvangen, kunnen ze worden uitgesloten van de vereisten van sectie 504. De ADA werd door de Chicago Tribune de Emancipatieproclamatie voor personen met een handicap in Amerika genoemd nadat deze was goedgekeurd.
Verschillende titels van de ADA behandelen verschillende kwesties van handicapdiscriminatie. Discriminatie op de werkplek is verboden onder titel I. Staats- en lokale overheden, inclusief scholen, vallen onder titel II. Hotels, restaurants, warenhuizen, supermarkten en banken behoren tot de openbare voorzieningen waarop titel III betrekking heeft. De gedekte entiteiten zijn verplicht redelijke aanpassingen of wijzigingen door te voeren om ervoor te zorgen dat mensen met een handicap in alle situaties toegang hebben tot producten en diensten.
De ADA was gebaseerd op sectie 504 van de Civil Rights Act van 1964. Het werd wetgeving in 1990, hoewel de meeste clausules pas in 1992 van kracht werden. Er zijn geen procedurele waarborgen voor speciaal onderwijs in de ADA. Het gaat echter dieper in op de wettelijke verplichtingen, klachtenprocedures en de gevolgen voor afwijkende meningen in zowel werkgelegenheid als diensten.
Wat is sectie 504?
Sectie 504 van de Rehabilitation Act van 1973 beschermt de burgerrechten van mensen met een handicap. Het verbiedt discriminatie van degenen die voldoen aan het handicapcriterium van de wet, en het is van toepassing op door de federale overheid gefinancierde organisaties. Volgens Wegner was het belangrijkste doel van het Congres bij het aannemen van Sectie 504 om "de principes van eenvoudige gerechtigheid te respecteren door ervoor te zorgen dat overheidsgeld niet op een bevooroordeelde manier wordt uitgegeven."
Artikel 504 van de Rehabilitatiewet is eenvoudig. Gelijke kansen moeten worden geboden aan alle studenten, ongeacht hun fysieke toestand, om hetzelfde resultaat te behalen, hetzelfde voordeel te behalen of dezelfde mate van succes te behalen. Alleen entiteiten die federale hulp ontvangen, vallen onder sectie 504.
Omdat de meeste openbare scholen aanzienlijke federale gelden ontvangen als gevolg van hun betrokkenheid bij verschillende door de federale overheid gefinancierde programma's, moeten ze zich houden aan de vereisten van sectie 504. Sectie 504 werd in 1973 door het Congres aangenomen. Sectie 504 vereist dat ouders op de hoogte worden gesteld van de identificatie, evaluatie en/of plaatsing van hun kinderen. Voorgesteld wordt een melding of rapport op te nemen.
Pas vóór een significante wijziging in de plaatsing moet een melding worden ingediend. De twee hoofddoelen van Sectie 504 zijn het verbieden van discriminatie op grond van een handicap en het aanbieden van FAPE aan kinderen in het basis- en voortgezet onderwijs met een handicap. Er moeten academische voorzieningen worden getroffen voor in aanmerking komende studenten en kandidaten met een handicap om ervoor te zorgen dat academische vereisten dergelijke personen niet discrimineren.
Belangrijkste verschillen tussen ADA en sectie 504
- Alle entiteiten die federale financiële steun ontvangen, komen in aanmerking voor sectie 504. De Americans with Disabilities Act is daarentegen van toepassing op organisaties die gelden ontvangen van de federale, staats- of particuliere sector.
- In tegenstelling tot sectie 504 heeft de ADA geen directe verplichting om ervoor te zorgen dat iedereen toegang heeft tot gratis en adequaat openbaar onderwijs.
- De Americans with Disabilities Act (ADA) biedt geen specifieke evaluatie- of plaatsingscriteria. Sectie 504 heeft echter wel kennisgeving en toestemming nodig voor het beoordelingsproces.
- Sectie 504 wordt gehandhaafd door het Office for Civil Rights van het Amerikaanse ministerie van Onderwijs. De ADA daarentegen wordt gehandhaafd door het Amerikaanse ministerie van Justitie.
- Het Congres nam in 1973 sectie 504 aan. De Americans with Disabilities Act werd in 1990 van kracht, hoewel de meeste bepalingen pas in 1992 in werking traden.
Gevolgtrekking
Studenten en hun ondersteuners moeten hun rechten en plichten in het postsecundair onderwijs leren kennen, want hoewel er waarborgen zijn, draagt de student een veel grotere verantwoordelijkheid voor het aanvragen en ontwerpen van hun aanpassingen. En dit is een doorlopende verplichting.
Veel studenten met een handicap hebben solide vaardigheden nodig om te slagen, en het begrijpen van je rechten is een van de belangrijkste aspecten van effectieve zelfadvocatuur. Zowel de ADA als sectie 504 zijn wetten in de grondwet voor mensen met een handicap die kunnen worden beoordeeld door elke persoon die aan de criteria van die wetten voldoet. Hoewel deze twee in elk opzicht bijna hetzelfde lijken, ondanks dat ze verschillende criteria hebben.
Referenties
- https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0192636508314106
- http://successforkidswithhearingloss.com/wp-content/uploads/2013/08/ADA-504-and-postsecondary-education.pdf
