Actieve immuniteit is de directe reactie van het lichaam op ziekteverwekkers. Deze pathogenen zijn infectieuze micro-organismen. Het zijn ook lichaamsvreemde stoffen die ontstaan na een infectie of vaccinatie.
Het kan langer duren voordat er wordt gereageerd. Soms kan het een lang leven zijn. Het is om deze reden; actieve immuniteit wordt natuurlijk of verworven genoemd. Actieve immuniteit activeert het immuunsysteem om antistoffen aan te maken tegen een bepaalde infectiefactor.
Passieve immuniteit is de overdracht van actieve humorale immuniteit van kant-en-klare antilichamen. Het wordt verstrekt wanneer iemand een antilichaam tegen een ziekte krijgt in plaats van deze via het immuunsysteem te produceren. Passieve immuniteit komt van nature voor. De foetus krijgt bijvoorbeeld antistoffen van de moeder via de placenta.
Actieve versus passieve immuniteit
Het verschil tussen actieve en passieve immuniteit is dat actieve immuniteit actief wordt geproduceerd door het immuunsysteem van de gastheer. Passieve immuniteit daarentegen wordt passief geproduceerd door het immuunsysteem van de gastheer.
Vergelijkingstabel tussen actieve en passieve immuniteit (in tabelvorm)
| Vergelijkingsparameter: | Actieve immuniteit | Passieve immuniteit |
|---|---|---|
| Duurzaamheid | Ze bieden langdurige bescherming. | Ze bieden kortdurende bescherming |
| Reactivering | Ze worden hersteld door een infectie of hervaccinatie | Voor hernieuwde bescherming moeten ze periodiek opnieuw worden toegediend. |
| Booster-effect | Komende doses met antigeen resulteren in een boostereffect | Door immuuneliminatie zijn volgende doses minder effectief |
| Geschiktheid | Het is niet geschikt voor het beschermen van immuun-deficiënte of immuun-gecompromitteerde mensen | In gevallen van ernstige gecombineerde immuundeficiëntie is immuundeficiënte of immuungecompromitteerde passieve immuniteit geschikt |
| Gebruiken | Actieve immuniteit is nuttig voor de profylaxe van ziekten | Passieve immuniteit is effectief als behandeling na blootstelling |
| Beschermingseffectiviteit | Actieve immuniteit biedt effectieve bescherming | Het biedt minder effectieve bescherming en is mogelijk niet volledig |
| Reactietijd | De beschermende responstijd heeft enige tijd nodig om zich te vormen. Dit vanwege de aanwezigheid van vertragingstijd. | Bescherming is onmiddellijk omdat er geen vertragingsperiode is. |
Wat is actieve immuniteit?
Actieve immuniteit houdt in dat een immuunsysteem antilichamen aanmaakt tegen een specifiek middel. Er zijn twee manieren om actieve immuniteit te verwerven. Het kan worden verkregen door het ontvangen van een vaccinatie of het oplopen van een infectieziekte.
Actieve immuniteit is eeuwigdurend. Elke persoon met actieve immuniteit is het hele leven beschermd tegen ziekten. Maar het kan opnieuw worden geactiveerd door het optreden van de infectie of door hervaccinatie. Deze immuniteit kost niet veel om voor te bereiden en toe te passen.
Het grote nadeel is dat actieve immuniteit afhangt van de individuele immuunrespons. Daarom is het niet effectief om immuundeficiënte of immuungecompromitteerde mensen te beschermen.
Wat is passieve immuniteit?
Passieve immuniteit verwijst naar de immuniteit die door een persoon wordt geproduceerd en wordt doorgegeven aan een ander antilichaam van een andere persoon. Deze immuniteit blijft niet voor altijd. Het verdwijnt na een paar weken of maanden.
Passieve immuniteit is van korte duur omdat de ontvanger onmiddellijke bescherming van de gastheer nodig heeft. Bovendien is de ontvanger niet in staat om alleen snel genoeg antilichamen te vormen.
Een voorbeeld van passieve immuniteit is die van een pasgeboren baby die via de placenta passieve immuniteit van de moeder ontvangt. Passieve immuniteit helpt de ziektestroom te vertragen of te voorkomen. Het is ook geschikt voor mensen met een tekort aan het immuunsysteem. Ze zijn echter duur om te produceren.
Belangrijkste verschillen tussen actieve en passieve immuniteit
Gevolgtrekking
Zowel actief als passief zijn vormen van adaptieve immuniteit. Ze hebben ook te maken met antilichamen en kunnen op natuurlijke of kunstmatige wijze worden verkregen.
Actieve immuniteit wordt gecreëerd door de antilichamen door het lichaam van het individu. Passieve immuniteit daarentegen wordt gemedieerd door buiten geproduceerde antilichamen. Passief kan worden gebruikt om een snelle immuunrespons te genereren. Antilichamen behoorden tot de belangrijkste instrumenten die werden gebruikt om specifieke infectieziekten te behandelen. Op dit moment spelen antistoffen een cruciale rol bij de bestrijding van infectieziekten.
De oorsprong van de antilichamen die bij elk type immuniteit worden gebruikt, is het belangrijkste verschil tussen actieve en passieve immuniteit.
- https://academic.oup.com/occmed/article-abstract/57/8/552/1474357
- https://iai.asm.org/content/66/5/2143.short
- https://www.cabdirect.org/cabdirect/abstract/19421402498
