Verschil tussen absolute en schijnbare grootte (met tabel)

Er is een ontelbaar aantal sterren aanwezig in dit universum. Als we 's nachts naar een heldere hemel kijken, zou de hele ruimte worden verlicht door de sterren die verschijnen als kleine heldere kleurvlekken. Sommige lijken helder en sommige lijken donker. De reden voor de variërende helderheid kan veel zijn. Ofwel de afstand tot de aarde of het energieniveau om de elektromagnetische golf (licht) uit te stralen kan de factor zijn. De factor voor het bepalen van de grootte werd al op zeer jonge leeftijd ontwikkeld. De schaal voor het standaardiseren van de magnitude van de ster werd duizenden jaren eerder bedacht door Hipparchus (Turkse astronoom).

Later werden twee standaarden ontwikkeld op basis van de eerdere schaal waarnaar Hipparchus verwijst om de grootte van de helderheid van de hemellichamen te bepalen. De twee standaarden die in gebruik zijn, zijn de absolute grootte en de schijnbare grootte. Absolute magnitude helpt ons de helderheid van elk hemellichaam te kennen vanaf een vaste afstand van tien parsecs (één parsec is gelijk aan 3,25 lichtjaar).

Absoluut versus schijnbare omvang

Het verschil tussen absolute en schijnbare magnitude is dat de absolute magnitude geen rekening houdt met de grootte van het hemellichaam en het punt van waaruit het wordt bekeken. Het is de schijnbare magnitude die de mate van helderheid van een hemellichaam bepaalt vanuit het referentiepunt. Absolute magnitude meet de intensiteit van de ster alleen voor een vaste afstand.

Absolute magnitude is een maat voor de intrinsieke helderheid van het hemellichaam (ster). De schijnbare magnitude geeft ons een duidelijk beeld van de intensiteit van een hemellichaam gezien vanaf de aarde. Deze schijnbare magnitude is geëvolueerd van de eerdere versie van de magnitudeschaal ontwikkeld door Hipparchus.

Om een ​​duidelijk beeld te krijgen van de intensiteit van een hemellichaam vanuit het referentiepunt, geeft de schijnbare magnitude ons een duidelijk beeld van de bovengenoemde criteria.

Vergelijkingstabel tussen absolute en schijnbare grootte

Vergelijkingsparameter:	Absolute Magnitude	Schijnbare omvang
Betekenis	Het geeft de grootte van de helderheid van het hemellichaam wanneer waargenomen op een vaste afstand.	Het geeft de helderheid van het hemellichaam aan ten opzichte van het waarnemingspunt (de aarde).
gebruikte schaal	Inverse logaritmische schaal.	Omgekeerde logaritmische schaal.
Symbool	Het wordt aangegeven met het symbool Mv	Het wordt aangegeven met het symbool mv
Factoren waarvan het afhangt	De energie die wordt uitgestraald door de ster of het hemellichaam.	Grootte van het hemellichaam, de hoeveelheid energie die door het lichaam wordt uitgestraald en de afstand tot de aarde.
Hoogtepunten	Het houdt geen rekening met energieverlies door absorptie van licht door kosmisch stof bij het meten van de helderheid.	Het houdt rekening met alle factoren zoals energie die wordt geabsorbeerd door de interstellaire materie bij het meten van de helderheid.

Wat is absolute omvang?

Absolute magnitude verwijst naar de mate van helderheid van een hemellichaam wanneer het wordt waargenomen op een vaste afstand van 10 parsecs (dit komt overeen met dertig keer de afstand die het licht in een jaar aflegt). Absolute magnitude gebruikt een inverse logaritmische schaal om te verwijzen naar de intensiteit van het licht dat door de hemellichamen wordt uitgestraald. Dit vertelt ons dat naarmate de helderheid van het object toeneemt, de waarde van de absolute magnitude afneemt. Het wordt aangegeven met het symbool M_v.

De absolute magnitude kan als volgt uit de schijnbare magnitude worden berekend.

m_v = m – 2,5log([d/10]²)

waar

Het instrument dat wordt gebruikt om de absolute magnitude te meten, wordt bolometer genoemd. Het is een apparaat dat wordt gebruikt om de invallende elektromagnetische straling te meten.

Absolute magnitude geeft de intrinsieke helderheid van het hemellichaam. Dit systeem houdt geen rekening met de energie die door de materie in de ruimte wordt geabsorbeerd terwijl deze wordt gemeten. Absolute magnitude geeft ons een beeld van de ware helderheid van het hemellichaam.

Wat is schijnbare grootte?

Schijnbare magnitude verwijst naar de helderheid van elk hemellichaam dat wordt waargenomen vanuit een waarnemingspunt, d.w.z. de aarde. Het houdt rekening met alle praktische factoren die het licht op zijn reisweg zouden belemmeren of absorberen. Het geeft ons dus een duidelijk beeld van de werkelijke helderheid van een ster, gezien vanaf de aarde.

De schijnbare magnitude wordt aangegeven met het symbool, m_v. De schaal die wordt gebruikt in schijnbare magnitude is omgekeerd logaritmisch. Net als bij een absolute magnitude, neemt de numerieke waarde van de schijnbare magnitude af naarmate de lichtsterkte toeneemt. Hemellichamen waarvan de schijnbare magnitude van -1 tot 6.5 met het blote oog kan worden gezien. De ster Sirius zou bijvoorbeeld met het blote oog zichtbaar zijn bij een heldere hemel.

Absolute magnitude kan ook worden gemeten van schijnbare magnitude. De formule die de absolute grootte (M_v) en schijnbare magnitude (m_v) is als volgt

m_v - m_v = 5 – 5log₁₀(D)

waarbij d de afstand in parsecs is.

Belangrijkste verschillen tussen absolute en schijnbare omvang

1. Absolute magnitude is een manier om de intrinsieke helderheid van het hemellichaam te meten. Schijnbare magnitude geeft de grootte van de helderheid aan ten opzichte van de afstand gemeten vanaf het waarnemingspunt.
2. Absolute magnitude kan ook worden aangegeven als schijnbare magnitude voor het meten van de helderheid op een afstand van tien parsecs van het hemellichaam. In het geval van schijnbare magnitude is het referentiepunt de aarde.
3. Absolute magnitude houdt geen rekening met de factor die het pad van het door het object uitgezonden licht kan belemmeren. Het duidt de ware helderheid van het hemellichaam aan. Maar de schijnbare grootte wordt gemeten door rekening te houden met alle factoren die de intensiteit van het door het lichaam gemeten licht zouden beïnvloeden.
4. Absolute magnitude wordt aangegeven met M_v terwijl de schijnbare magnitude wordt aangegeven met m_v.
5. Fotometrische systemen helpen bij het meten van de schijnbare magnitude, terwijl bolometer het instrument is dat helpt bij het meten van de absolute magnitude.

Gevolgtrekking

De absolute en schijnbare magnitude wordt veel gebruikt door astronomen om de magnitude van de lichtsterkte te valideren. Om de werkelijke waarde van het lichaam te kennen, kan de absolute grootte worden gebruikt. Als men de helderheid van de ster moet weten wanneer deze vanuit een punt wordt waargenomen, kan een schijnbare magnitude worden gebruikt.

Referenties