Magische en mythische wezens zoals heksen, tovenaars, tovenaars, heksen, banshee, enz. zijn tegenwoordig bij iedereen bekend, van kleine kinderen tot volwassenen.
Dit is te danken aan de hoffelijkheid van de films, boeken, tekenfilms en videogames die zijn uitgebracht door makers die deze magische wezens portretteren.
De definities die voor hen zijn gemaakt, komen voort uit de oude folklore en verhalen die in de Europese landen zoals Roemenië de ronde deden.
Zelfs vandaag de dag bestaat het concept van heksen in een paar regio's van Europa en vele andere plaatsen.
Tovenaar versus tovenaar
Het verschil tussen tovenaars en tovenaars is dat tovenaars in de fantasiewereld meestal worden afgebeeld als kwaadaardige magische mensen. Ze vormen meestal samen met andere tovenaars met de bedoeling om de wereld te veroveren zoals die in de visuele wereld wordt geportretteerd. Tovenaars aan de andere kant zijn degenen met zuiverdere methoden en bedoelingen om te helpen en te werken als samenlevingen om het goede in mensen tot stand te brengen.
Tovenaar is een term die rond 1500 is ontstaan in de Midden-Europese samenleving. Deze term kwam tot stand om de mensen te definiëren die in die tijd zwarte magie beoefenden en opofferden. Deze offers in de samenleving werden voorafgegaan door verschillende vermiste mensen, meestal kleine kinderen die tot verschillende kasten en religies behoorden. Dat laat alleen maar zien hoe tovenaars de mensen uit het dorp gebruikten voor hun offerdoeleinden.
Tovenaars zijn in gebruik sinds de 15e eeuw. Maar het algemene gebruik en de vastlegging ervan in registers waren pas in de late jaren 1550. Sinds de tijd van zijn ontdekking verwees de term altijd naar de goede mensen in de samenleving waarvan werd aangenomen dat ze magie beoefenden om de mensen te helpen en geluk te brengen aan de samenleving waarin ze de leiding hadden. Ze werden beschouwd als de wijzere aspecten van de samenleving zonder slechte prediking aan de mensen gegeven.
Vergelijkingstabel tussen tovenaar en tovenaar
| Parameters van vergelijking: | Tovenaar | tovenaar |
| Kunnen ze de kracht van andere magische wezens kanaliseren? | Ja | Nee |
| Is de magie aangeboren? | Ja | Nee, ze leren het |
| Kunnen andere wezens één van hen worden? | Alle andere rassen kunnen tovenaars zijn | Nee, alleen mensen kunnen de vorm van een tovenaar vertellen |
| Werk alleen of als een groep | Ze werken alleen | Meestal gediend als een gemeenschap van tovenaars |
| Oorsprong van woord | Frans | Angelsaksische |
Wat is tovenaar?
De term tovenaar is afkomstig van de Oud-Franse wortels van het woord 'tovenaar' dat iemand betekent die het lot werpt.
Deze betekenis werd destijds als juist beschouwd vanwege de massale verdwijningen die plaatsvonden op het moment van hun oorsprong.
De vermiste mensen waren opgeofferd om de door de tovenaars vereiste daden te vervullen en om voldoende kracht te hebben voor hun zwarte magie.
In het algemeen worden tovenaars, zoals recentelijk is aangetoond, altijd afgeschilderd als jonge, aantrekkelijke en mooie wezens die gezegend zijn met magie in hun bloed.
Ze worden altijd mooi weergegeven met een kwaadaardig aura om hen heen in de fantasiewereld waarin ze bestaan.
De echte tovenaars van de oude dag werden geportretteerd met donkere kleuren en met het kwaad op de loer in de schaduw van hun ogen.
Het komt zelden voor dat tovenaars als oudere wezens worden afgebeeld, omdat de magie in hen de jeugd die ze hebben geërfd intact houdt en daardoor een garantie voor de eeuwige jeugd.
Een van hun grotere voordelen ten opzichte van andere mystieke wezens is hun vermogen om de magie in andere zwakkere tovenaars of door magie nagelaten wezens naar zichzelf te kanaliseren.
Terwijl ze de magie naar buiten halen, is het helemaal aan de overhandse tovenaar waar de gootsteen van de magie zou moeten zijn.
Het kunnen zijzelf zijn of de minder bevoorrechte tovenaars die de overhandse tovenaar wil machtigen.
In de magische wereld worden tovenaars beschouwd als een van de meest getalenteerde wezens, omdat hen niet wordt geleerd om de magie die ze bezitten te gebruiken.
Dit is een enorme prestatie, want magie kan fout gaan als het ongetemd is.
Hun vermogen om spreuken te creëren en ze op het juiste moment uit te spreken, leverde hen de titel van de natuurlijke spreukgebruiker op.
Je zou kunnen gaan denken dat tovenaars alleen mensen kunnen zijn. Maar het is allesbehalve dat. Tovenaars kunnen van elk ras en gezin zijn.
Mensen, mythische wezens zoals eenhoorns, banshees, slangen of andere rassen die de mythische wereld kan bieden, kunnen de titel van een tovenaar sieren.
Sorcerer werkt meestal voor zichzelf. Ze staan onder niemand of werken om anderen te helpen.
Ze staan voor zichzelf zonder erbij na te denken en blijven volbracht in de taken die ze moesten doen.
De magie van de tovenaars komt niet uit vooraf geschreven spreukenboeken of toverdrankboeken.
Ze hebben het niet nodig omdat ze het aangeboren vermogen hebben om de perfecte te onderscheiden en te gebruiken in een specifieke situatie.
Ze hebben het kwade label aan zich vastgemaakt. Dit is zichtbaar in de meerdere films en boeken, samen met de videogames die zijn uitgebracht om tovenaars te portretteren.
Bekend om alleen te werken en alleen voor persoonlijk gewin, het kwaad in hen opent deuren voor andere kwaadaardige tovenaarshulp.
Hun cirkel is vicieuzer en omvat wezens met een vergelijkbare geest en hetzelfde doel, zoals de wereld overnemen.
Wat is tovenaar?
De oorsprong van het woord tovenaar kan worden gedateerd in de jaren 1550, afgeleid van het Oud-Engels.
Het Angelsaksische woord 'Wysard' staat voor de wijze wanneer gescheiden in 'wys' en 'ard'.
Het gebruik van een dergelijke term was voor die mensen in de samenleving waarvan werd aangenomen dat ze magische spreuken en drankjes hadden gebruikt.
Hun praktijken veroorzaakten nooit enige vorm van strijd in de gemeenschap, maar hadden een ander effect op het geheel van de mensen.
Ze begonnen te geloven in de tovenaars en hun grootsheid om het land goed te brengen en gezegend te worden.
Het is bekend dat tovenaars samenwerken als een tovenaarsgemeenschap om de mensen te helpen die ze beloven te steunen.
Ze kunnen de capaciteiten van andere magische wezens niet op zichzelf of op anderen kanaliseren die ze willen machtigen.
Maar de tovenaars zien dit niet als een nadeel. Dit komt omdat ze meestal een zuiver hart hebben met duidelijke bedoelingen.
Tovenaars en hun tegenhangers, heksen, kunnen alleen mensen zijn. Anders dan in andere mystieke gemeenschappen, konden andere rassen of families niet als een tovenaar worden beschouwd.
Om tovenaars van grotere prestaties te worden, moeten ze een strenge training ondergaan en enorme kennis opdoen.
Tovenaars houden zich aan de leringen in de spreukenboeken die hen worden geleerd.
De magie die ze hebben is niet aangeboren en wordt verkregen door ontberingen en het begrijpen van de waarde en het gebruik van de spreuken en drankjes.
Spellbooks die tot elke tovenaarsgemeenschap behoren, worden met veel zorg en bescherming bewaakt om te voorkomen dat andere gemeenschappen ze stelen.
Ze werken voor het welzijn van de samenleving en treden op als bewakers van elk deel van de samenleving dat aan hen is toegewezen.
Ze worden meestal geassocieerd met kristallen bollen en een toverstok, samen met een wandelende staf met dierlijke metgezellen.
Belangrijkste verschillen tussen tovenaar en tovenaar
Gevolgtrekking
Tovenaars en tovenaars zijn veelvoorkomende woorden en mensen die we tegenkomen in boeken, films, tekenfilms, videogames en oude folklore.
Ze leven in een mythische wereld waar ze heersen en onderdak bieden aan de andere minder magische wezens.
Ze creëren een toevluchtsoord voor de mensen die hen volgen of die hun discipelen zijn.
Een tovenaar wordt geboren met magie. Ze verwerven het niet door diepgaande studie of het vergaren van kennis.
Het magische bloed dat ze hebben zorgt ervoor dat hun eeuwige magie nooit opraakt en een aangeboren vermogen om spreuken te creëren die nodig zijn op een moment zonder voorafgaande kennis.
Elke spreuk die aan tovenaars wordt geleerd, is zorgvuldig bedacht en de tovenaars moeten een goed verstand en gevoel hebben over wanneer de spreuken moeten worden gebruikt en in welke situatie.
