Recht kan worden gedefinieerd als een systeem van regels dat is gecreëerd of gehandhaafd met behulp van sociale of overheidsinstellingen. Deze zijn gemaakt om gedrag te reguleren, voor het goed functioneren van het systeem, voor gerechtigheid.
De wetten zijn van toepassing op haar mensen, in de vorm van wetgeving of gewoontes/beleid, en worden erkend door de rechterlijke macht. Terwijl we het over wetten hebben, duiken er twee belangrijke woorden op. Wet- en regelgeving.
Wetgeving versus regelgeving
Het verschil tussen wet- en regelgeving is dat wetgeving de handeling of het proces is om bepaalde wetten te maken, terwijl regulering de wet of een reeks regels handhaaft die de mensen regeren.
De term wetgeving betekent vorming/voorbereiding en vaststelling van wetten door lokale, staats- of nationale wetgevers. Het kan vele doelen hebben. Of het nu voor autorisatie is, voor het verstrekken van fondsen of om toestemming te verlenen, enz.
Regulering is een managementsysteem, zou je kunnen zeggen. Een systeem dat werkt volgens de gegeven set regels en wetten. Het is een door de overheid gestuurd of ministerieel besluit met kracht van wet.
Vergelijkingstabel tussen wet- en regelgeving
| Parameters van vergelijking: | Wetgeving | Regulatie |
| Definitie | Het kan worden gedefinieerd als de handeling van het maken of uitvaardigen van wetten. | Het kan worden gedefinieerd als de handeling van het reguleren van een wet, regel of andere bevelen die door de autoriteit zijn voorgeschreven. |
| Staatshoofd | Wetgeving kan worden voorgesteld door het staatshoofd. | Regelgeving wordt niet gehinderd door het staatshoofd. In plaats daarvan worden ze afgedwongen door regelgevers. |
| Generatie | Wetgeving wordt gegenereerd binnen de regering van een land. | Regelgeving wordt extern of intern gegenereerd. Betreffende de situaties. |
| Voorstel | Het is een richtlijn voorgesteld door een wetgevend orgaan | Regelgeving wordt gemaakt door de regulerende instantie. Het is een specifieke vereiste die nodig is binnen de wetgeving. |
| Soorten | Er zijn twee soorten wetgeving. Hoge wetgeving en ondergeschikte wetgeving. | De twee meest voorkomende vormen van regelgeving zijn overheidsregulering en zelfregulering. |
| Factuurvorming | Wetgeving moet worden aangenomen en besproken voordat het een wet wordt. | Er worden regels gemaakt om een bepaalde wet uit te voeren. Het hoeft niet door het factuurproces te gaan. |
Wat is de wetgeving?
Het woord wetgeving bestaat uit twee woorden "Legis" wat wet betekent en "latum" wat "maken" betekent. Het betekent wetgeving. Het verwijst ook naar de wetten die door de wetgever zijn gemaakt. U kunt het beschouwen als een formele verklaring van rechtsregels. Dit omvat alle rechtsbronnen, alle handelingen om de wet te wijzigen.
U kunt bijvoorbeeld overwegen bij een rechterlijke uitspraak. Wanneer een rechter een nieuw principe introduceert in een rechtssysteem. Het is mogelijk om te zeggen dat hij gebruik heeft gemaakt van wetgevende bevoegdheden en ook dit kan als wetgeving worden beschouwd.
Wetgeving wordt in het algemeen als wetten aangenomen door een parlement van het land of een wetgevende arm van het land. Zodra de wetgeving is aangenomen, moet deze worden gereguleerd. Dit wordt gedaan door overheidsinstanties om verschillende manieren uit te werken die moeten worden ingevoerd voor een goede werking. Wetgeving kan koloniaal ondergeschikt zijn, gerechtelijk, gemeentelijk, milieu, enz.
Maar wat is het doel van de wetgeving?
Veel van zijn functies zijn: reguleren, autoriseren, voorschrijven, toekennen of misschien beperken of intrekken.
De wetgeving is van twee soorten:
- hoogste wetgeving– Dit gebeurt door de soevereine macht van de staat of het land. Elke andere wetgevende autoriteit kan deze wetgeving in geen geval intrekken of controleren.
- Lagere regelgeving– Wetgeving door een andere autoriteit dan de hoogste autoriteit in de staat. Deze zijn onderworpen aan parlementaire controle.
Wat is verordening?
Regulering kan worden gedefinieerd als een bepaald proces voor toezicht op en handhaving van de wet. Misschien begrijp je het op deze manier. Als wetgeving als een bestemming is, is regulering de manier waarop we daar komen.
Wetgeving zijn slechts de wetten die zijn aangenomen. Maar om de goede werking ervan te verzekeren, treedt de verordening in werking. Een verwarring die hier ontstaat, is dat regelgeving ook de naam is van het document dat details bevat zoals een beschrijving van regels en handelingen.
In de industrie specificeren de voorschriften de specifieke formele regels die door organisaties en werknemers moeten worden gevolgd.
De meest voorkomende vormen van regulering zijn:
- Overheidsverordening– het is de natuurlijke uitbreiding van wetgeving. Het kan sommige manieren controleren waarop een bedrijf, enz. moet werken om wetten te volgen.
- Zelfregulering– Het is wanneer een bedrijf of individu controle heeft over hoe het voldoet aan de wettelijke vereisten.
Belangrijkste verschillen tussen wet- en regelgeving
- Het belangrijkste verschil tussen wet- en regelgeving zit hem in de definitie. Wanneer de wet wordt gemaakt en verondersteld wordt in werking te treden, wordt dit wetgeving genoemd. Aan de andere kant, hoe de wetten moeten worden aangenomen en gevolgd, de regels en methoden hiervoor worden regulering genoemd
- Het maken van wetgeving kost tijd en wordt gecontroleerd door het staatshoofd. In het geval van regelgeving heeft het staatshoofd niets te maken. In plaats daarvan wordt er naar gekeken door de regelgevers.
- Wetgeving voordat deze wet wordt, worden rekeningen genoemd. Ze worden besproken door leden van de wetgevende macht voordat ze een wet worden. Regelgeving daarentegen is slechts een reeks regels die door de regelgevers is bedacht. Ze hoeven geen lang proces te doorlopen.
- Wetgeving wordt meestal voorgesteld door de leden van de wetgevende macht of door de uitvoerende macht. De wetgevers hebben de bevoegdheid om wetgeving te interpreteren. Regelgeving wordt gemaakt door de regelgevende instanties voor de juiste uitvoering van een bepaalde wet. Ze zijn dus een specifieke eis binnen de wetgeving.
- De wetgeving is breder en een meer algemeen begrip, terwijl de regelgeving specifiek is en details geeft over de wijze waarop de uitvoering wordt uitgevoerd.
Gevolgtrekking
We leven in een generatie waar wet- en regelgeving een enorme impact heeft op het leven van mensen. Deze twee termen vormen een belangrijk onderdeel van wetten die de afgelopen decennia aanzienlijk zijn ontstaan.
Verschillende soorten verordeningen, bevelen, statuten, statuten verspreiden zich binnen de staat of buiten de staat. Wet- en regelgeving zijn verschillende concepten die door velen vaak worden verward.
De wetgeving is een richtlijn die is geplaatst door de overheid of het bestuursorgaan. Deze richtlijnen of wetten worden geplaatst op de industrie, mensen of op een deel van de gemeenschap.
Regulering is een proces waarbij bepaalde normen worden gebruikt om toezicht te houden op, te inspecteren en zorg te dragen voor de implementatie van wetten in de samenleving, enz.
Wet- en regelgeving vormen samen een belangrijk aspect dat helpt bij het goed functioneren van het systeem.
