Hoe eenvoudig het ook mag klinken, Engels maakt het ons soms moeilijk als we diep in de structurele elementen van deze taal graven. Als we het hebben over Engelse grammatica, zijn deelwoorden en gerunds hier enkele beroemde figuren. In de omgangstaal hebben we echter nooit problemen met het begrijpen van deze basistermen, maar soms in ons professionele leven hebben we de precisie en nauwkeurigheid van een adelaar nodig als het gaat om grammaticale constructies en het schrijven van een officiële brief naar uw ondergeschikten en hoofden!
Dus, om Engels leuker te maken en de verschillen en basisbetekenis van gerunds en deelwoorden te begrijpen, zal dit artikel zich richten op alle verschillen die we moeten weten over deze twee componenten van grammatica met geschikte voorbeelden en een beschrijvende vergelijkingstabel tussen de twee.
Gerund versus deelwoord
Het verschil tussen gerunds en deelwoorden is dat een gerundium een werkwoordsvorm is die als zelfstandig naamwoord wordt gebruikt, en terwijl een deelwoord een informele term is die wordt gebruikt als een bijvoeglijk naamwoord of zelfs als een werkwoord met vervoegde of hulpwerkwoorden. Zowel de deelwoorden als de gerundiums zijn voornamelijk afgeleid van werkwoorden die zelfs als zelfstandig naamwoord kunnen worden gebruikt in het geval van een gerundium. Gerunds en deelwoorden (onvoltooid deelwoord bijvoorbeeld) hebben de woorden die eindigen op 'ing', maar hun toepassingen en stem in een zin zijn compleet anders.
Een gerundium is een woord dat is gevormd uit een werkwoord dat dus eindigt op -ing. Een werkwoord, zoals sommigen van jullie misschien weten, verwijst naar handelingen of stadia van wording, terwijl een zelfstandig naamwoord een term is die we gebruiken om personen, locaties, objecten en concepten te beschrijven. Een gerundium is een woord dat woordvormen combineert. Het lijkt een werkwoord, maar het functioneert als een zelfstandig naamwoord.
Een gerundium is bijvoorbeeld een term die 'rennen' betekent. Rennen kan worden gebruikt als zelfstandig naamwoord in een zin om te verwijzen naar het bewegen op het land, omdat hardlopen enthousiast is. Gerunds worden beschouwd als zelfstandige naamwoorden van de derde persoon enkelvoud in alinea's.
Een deelwoord is een morfologisch gebruikte werkwoordsvorm van een woord dat kan worden gebruikt als een bijvoeglijk naamwoord, om de passieve vorm te produceren of om het werkwoord-subject vast te stellen. Tegenwoordige deelwoorden zijn bijvoeglijke naamwoorden die altijd eindigen op -ing en tegenwoordige deelwoorden lijken redelijk op gerunds. Ze helpen bij de vorming van progressieve werkwoorden.
Voltooide deelwoorden zijn bijvoeglijke naamwoorden die eindigen op -ed of zelfs andere ononderbroken onregelmatige werkwoordsuffixen uit het verleden. Ze produceren ook passief-actieve werkwoorden wanneer ze worden gecombineerd met het woord to be. Hebben wordt gebruikt met een voltooid deelwoord in perfecte deelwoorden. Participatieve zinnen worden gebruikt om het onderwerp van een verklaring te veranderen.
Vergelijkingstabel tussen Gerund en Participle
| Parameters van vergelijking: | Gerundium | Deelwoord |
| Definitie | Gerunds zijn zelfstandige naamwoorden-achtige zinnen die zijn gemaakt met behulp van werkwoorden. | Een deelwoord is een V1+ing-vorm die werkt met een hulpwerkwoord. |
| Relatie | Gerunds zijn meestal tegenwoordige deelwoorden, maar worden als zelfstandige naamwoorden gebruikt. | Sommige tegenwoordige deelwoorden zijn gerunds en andere deelwoorden hebben verschillende achtervoegsels zoals -ed en -en. |
| Soorten | Onderwerp gerunds en object gerunds. | Onvoltooid deelwoord en voltooid deelwoord |
| Formulieren | Alleen zelfstandige naamwoorden. | Zelfstandige naamwoorden, werkwoorden en bijvoeglijke naamwoorden. |
| Voorbeelden | Rennen is mijn passie.Zingen is mijn favoriete hobby. | Ze huilde sinds ze in slaap viel. Hij is een bekwaam ambachtsman. |
Wat is Gerund?
Werkwoorden geven aanleiding tot gerundium. Een gerundium daarentegen is een verbaal zelfstandig naamwoord. Het staat alleen in de zin als een term. Gerunds in het Engels eindigen meestal in -ing (lopen, denken, slapen). Gerunds zijn weer zelfstandige naamwoorden. Ze zijn op zichzelf staand. Omdat ze onafhankelijk bestaan, zijn ze allemaal gerunds. “Wandelen is een fantastische manier om wat fitter te worden. Mijn hersenen doen pijn als ik aan cijfers denk. Slapen is iets wat ik graag doe.”
Gerunds zijn zelfstandige naamwoorden-achtige zinnen die zijn gemaakt met behulp van werkwoorden. Omdat elke gerund een werkwoord is met ing aan het einde, zijn ze gemakkelijk te detecteren. Deze regel kent geen uitzonderingen. Gerunds hebben, net als alle andere grammaticale elementen, een beetje onderzoeksinspanning nodig om te herkennen. Het probleem is dat huidige bungelende modifiers ook eindigen met de karakters 'ing'. Naast het herkennen van gerundium moet je onderscheid kunnen maken tussen een gerundium en een voltooid deelwoord.
Begrijp hoe gerunds van werkwoord afgeleide zinnen zijn die als zelfstandige naamwoorden fungeren. Tegenwoordige deelwoorden hebben niet dezelfde functie als zelfstandige naamwoorden. Ze dienen eerder als modificaties of completeren werkwoorden. Zoek eenvoudig naar een werkwoord + ing dat wordt gebruikt als zelfstandig naamwoord om gerunds in zinnen te vinden. Dat is alles.
Enkele voorbeelden van het gebruik van gerundium in zinnen zijn;
Wat is deelwoord?
Een verbale descriptor is een deelwoord. Het moet ook iets anders in de zin als bijvoeglijke naamwoorden identificeren. Deelwoorden in het Engels eindigen met -en (Gegeten), -ed (skilled), -t (wept) of -ing (thinking). De uitgang -ing kan worden gebruikt om een gerundium of een deelwoord aan te duiden. De beste methode om te zien of een -ing-woord een gerundium (zelfstandig naamwoord) of zelfs een deelwoord (bijvoeglijk naamwoord) is, is kijken of het dat in plaats daarvan vermeldt.
Het zijn allemaal deelwoorden, wat aangeeft dat ze naar iets anders verwijzen: “Gisteren ging ik naar buiten om wat wandelschoenen te halen. Zet je kritische denkbril op! Slaapmedicatie is enorm schadelijk voor je gezondheid.” Niet-inge deelwoorden zijn eenvoudig te herkennen omdat ze aanvullende woorden beschrijven en zijn afgeleid van werkwoorden.
In het Engels is een deelwoord een morfologisch werkwoord met een V1+ing- of V3-vorm dat kan worden gebruikt als een bijvoeglijk naamwoord of een werkwoord in een verklaring. In het Engels zijn er twee soorten deelwoorden: onvoltooid deelwoord en voltooid deelwoord. Een deelwoord kan de juiste plaatsen volgen: voor een zelfstandig naamwoord, Na een zelfstandig naamwoord en Net na het hoofdwerkwoord kan een hulpwerkwoord zijn.
Zowel gerundium als deelwoorden hebben een identiek uiterlijk; ze zijn in beide gevallen ook de indicatieve vorm van een werkwoord. Je kunt ze misschien niet eens onderscheiden door er alleen maar naar te kijken, maar als je begrijpt hoe ze werken, is er geen verwarring omdat ze mijlenver van elkaar verwijderd zijn.
Er zijn enkele termen en uitdrukkingen die deelwoordzinnen worden genoemd. Participiële zinnen zijn variaties in combinatie met andere woorden of zinnen die als bijvoeglijke naamwoorden dienen. Deelwoordzinnen hebben een platform voor de objecten van zinnen, maar ze kunnen ook andere zelfstandige naamwoorden wijzigen.
Belangrijkste verschillen tussen Gerund en deelwoord
Gevolgtrekking
Een gerundium en een deelwoord lijken misschien vrij identiek, maar dat zijn ze niet. Een gerundium is een verbale of non-verbale werkwoordsvorm die eindigt op -ing en dient als zelfstandig naamwoord in een zin. Fietsen is bijvoorbeeld een van mijn favoriete bezigheden. De actie zit in deze zin en het onderwerp is 'fietsen' dat als zelfstandig naamwoord fungeert.
In tegenstelling tot gerundium kunnen deelwoorden eindigen in -ing, meerdere uitgangen hebben en lijken ze bijvoeglijke naamwoorden te zijn. De uiteinden van de huidige en voltooide deelwoorden kunnen op deelnemers worden gebruikt. Net als gerunds eindigt het onvoltooid deelwoord op -ing, maar de uitgangen in de verleden tijd zijn veel gevarieerder en omvatten -ed, -d, -en en -t.
