We worden verliefd op poëzie, verhalen en romans vanwege de manier waarop de zinnen zijn geformuleerd; het draait allemaal om de taal. Taal speelt een cruciale rol bij het uiten van onze gevoelens. Spaans is een fascinerende taal. Als het gaat om het formuleren van een zin met werkwoordvervoeging, heeft de taal een andere diepte. De elegantie van de taal wordt gevonden in zijn precieze context en betekenis. We kijken naar de vervoeging van twee werkwoorden in de verleden tijd, tijdperk en fue, om te zien wat de verschillen en betekenissen zijn.
Tijdperk versus Fue
Het belangrijkste verschil tussen tijdperk en fue is dat ze verschillende tijden aanduiden. Fue behoort tot de preterite tijd, terwijl era tot de onvolmaakte tijd behoort. Beide tijden verwijzen naar acties of incidenten die in het verleden hebben plaatsgevonden en zijn beëindigd. Hun context is wat hen scheidt.
In het Spaans zijn er zowel onregelmatige werkwoorden als regelmatige werkwoorden. Een van de onregelmatige werkwoorden, ser, wordt tijdperk wanneer het in de onvolmaakte tijd wordt vervoegd. In het Spaans verwijst tijdperk naar acties die een situatie en de historische impact ervan weergeven. 'Yo-tijdperk' betekent bijvoorbeeld 'ik was vroeger'. Dit betekent: 'Hoe was je vroeger?' Het is een brede uitspraak over het verleden, niet beperkt of specifiek.
De preterite tijd van het onregelmatige werkwoord ser wordt weergegeven door fue. Ser is een van de onregelmatige werkwoorden van de Spaanse taal. Het verwijst naar gebeurtenissen die in het verleden hebben plaatsgevonden. Het duidt een specifieke gebeurtenis aan die in het verleden heeft plaatsgevonden en in het verleden is voltooid, in tegenstelling tot 'tijdperk'. Alsof je de dag ervoor pizza hebt gegeten. Als gevolg hiervan bent u al begonnen en heeft u de actie voltooid.
Vergelijkingstabel tussen tijdperk en Fue
| Parameters van vergelijking | Tijdperk | Fue |
| Gespannen | onvoltooid verleden tijd | Preterite tijd |
| Betekenis | Het beschrijft een verleden zonder duidelijke grenzen; het is een gevoel over het verleden. | Het is nauwkeurig en duidt een geëxtraheerde gebeurtenis uit het verleden aan. |
| Kunnen we de tijd gebruiken om de eerste persoon aan te duiden? | Ja | Nee |
| Welke van de twee is de preterite tijd van het werkwoord -ir? | Tijdperk is niet de preterite tijd van -ir. | Fue is de preterite tijd van -ir. |
| Voorbeeld | 'Vroeger deed ik | ‘zij/hij’ deed |
Wat is tijdperk?
Spaans is, ondanks zijn verfijning, een van de meest gesproken talen ter wereld. In het Spaans zijn er ongeveer veertien tijden, waarvan zeven enkelvoudig en de rest samengesteld. Afgezien van andere tijden, houden we ons alleen bezig met twee: de onvolmaakte tijd en de preterite tijd. Beide verwijzen naar gebeurtenissen die in het verleden hebben plaatsgevonden. Ze dienen echter verschillende doelen. Het kan moeilijk zijn om erachter te komen wanneer en waar ze in een zin moeten worden gebruikt. In het Spaans is er veel vervoeging. Tijdperk is een term die wordt gebruikt om gebeurtenissen te beschrijven die zich in het verleden hebben voorgedaan over een onbepaalde periode. Dieren, mensen, plaatsen en dingen kunnen allemaal in deze beschrijvingen worden opgenomen. We zouden bijvoorbeeld kunnen zeggen dat het huis (tijdperk) blauw was. Het hotel was (tijdperk) groot.
Wanneer het onregelmatige werkwoord ser wordt vervoegd in de onvoltooid verleden tijd, wordt het 'era'. Het werkwoord 'era' verwijst naar een gebeurtenis in het verleden die plaatsvond zonder gedefinieerde grenzen. Anders gezegd, stel je voor dat je vroeger badminton speelde. Wat is de duur van deze situatie? Hoe laat heb je gespeeld? Wanneer kwam je tot stilstand? Het betekent gewoon dat de actie in het verleden heeft plaatsgevonden en niet meer plaatsvindt. Het Spaanse werkwoord 'era' wordt gebruikt om deze betekenis over te brengen. In tegenstelling tot 'fue', wat een preterite tijd is die de gebeurtenis specificeert, houden we ons hier alleen bezig met het doel van het spelen van badminton, en niets anders. Dit is het fundamentele onderscheid.
Wat is Fue?
De Spaanse taal is een delicate. Het heeft een heel specifieke context en betekenis. De taal legt niet genoeg nadruk op de tijden of betekenis wanneer deze in het Engels wordt gesproken. Wat het betekent is dat als we "I like you" in het Engels tegen iemand zeggen, dit niet betekent dat we een romantische of vriendelijke bewondering voor hen hebben. Het is niet helemaal duidelijk. In het Spaans daarentegen is het glashelder dat ze 'te amo' zouden gebruiken om romantische gevoelens voor iemand te uiten. Elke tijd, stemming, gedrag en context waarin de taal wordt gebruikt, zijn woorden vervoegd om de exacte betekenis te impliceren. Er zijn drie soorten regelmatige werkwoorden: -ar, -er en -ir, evenals onregelmatige werkwoorden. We bespreken gebeurtenissen of perioden van gebeurtenissen die zich in de loop van de tijd voordoen. In tegenstelling tot jaartelling gebruiken we fue om een periode te bepalen. Het heeft een begin en een eind. Een vergadering, een cursus, een spel, een feest, een congres of een reis zijn voorbeelden van evenementen. Bijvoorbeeld 'el festival fue asombroso', wat zich vertaalt naar 'het festival was ongelooflijk'.
Wanneer vervoegd in de preterite tijd, wordt een van de onregelmatige werkwoorden, 'ser', 'fue'. Dit is een werkwoord in de verleden tijd. We leren over twee soorten verleden tijden in het Spaans: de onvolmaakte verleden tijd en de preterite verleden tijd. Het kan als beginner moeilijk zijn om het verschil tussen de twee te zien. Maar laten we alles opzij zetten en er op een eenvoudige manier over nadenken. Stel dat u bijvoorbeeld twee uur gaat hardlopen. Deze zin houdt in dat je op een bepaald moment en als reactie op een specifieke gebeurtenis hebt gehandeld. Dit zijn de situaties waarin het werkwoord 'fue' wordt gebruikt (ik was).
Belangrijkste verschillen tussen tijdperk en Fue
Gevolgtrekking
Het onregelmatige werkwoord ser wordt 'tijdperk' wanneer het in de onvolmaakte tijd wordt vervoegd. Het werkwoord 'tijdperk' verwijst naar een tijdsperiode in het verleden die geen gedefinieerde grenzen had. Het betekent gewoon dat de actie eerder heeft plaatsgevonden en nu niet meer plaatsvindt.
Een van de onregelmatige werkwoorden, 'ser', wordt 'fue' wanneer het in de preterite tijd wordt vervoegd. Het werkwoord staat in de verleden tijd. De onvolmaakte verleden tijd en de preterite verleden tijd zijn de twee soorten verleden tijden die we in het Spaans leren.
Het belangrijkste onderscheid tussen tijdperk en fue is dat ze verschillende tijden aanduiden. Fue is een preterite gespannen woord, terwijl era een onvolmaakte gespannen woord is. Beide tijden verwijzen naar gebeurtenissen of acties die in het verleden hebben plaatsgevonden en nu zijn beëindigd. Wat hen onderscheidt, is hun context.
