Voetzweren zijn in het leven van tegenwoordig heel gewoon geworden. Mensen brengen hun hele dag in formaliteiten door met hun kantoortaken. Zo blijven vocht, vuil en ziektekiemen in de voeten gevangen. Daarnaast leidt het ontbreken van een gezonde levensstijl tot ziekten zoals diabetes die het lichaam langzaam verslechteren. Gebrek aan goede voetverzorging en deze veel voorkomende ziekten leiden soms tot zweren. Het is echter belangrijk om te weten om het type en soort zweren te identificeren. De meest voorkomende zweren in het voetgebied zijn diabetische zweren en decubitus.
Diabetische zweer versus decubitus
Het belangrijkste verschil tussen een diabetisch ulcus en decubitus is dat het diabetische ulcus voornamelijk in het voetgebied voorkomt. Decubitus kan daarentegen worden gevonden in elk deel van het lichaam met benige uitsteeksels. Bovendien wordt bij diabetische ulcera het aangetaste deel van de huid zwart, terwijl bij decubitus het aangetaste deel rood wordt. De andere symptomen van diabetische ulcera zijn geurige afscheiding en gevoelloosheid van het getroffen gebied. Aan de andere kant vreten decubitus de huid weg, wat leidt tot de naar buiten gerichte projectie van botten.
Diabetische ulcera worden over het algemeen gezien bij diabetespatiënten waarbij de zenuwen verzwakt raken, wat leidt tot neuropathie. De zwarte verkleuring van sommige delen van een of beide voeten gevolgd door zwelling en geurige afscheiding zijn de symptomen van diabetische ulcera. Tijdige behandeling met goede voetverzorging, hygiëne en bloedsuikerspiegel is essentieel voor snellere genezing en minder verbuigingen.
Decubitus ontstaat meestal wanneer bepaalde delen of delen van het lichaam onder druk komen te staan, wat leidt tot onvoldoende bloedtoevoer. In dergelijke gevallen kunnen de zenuwen zelfs afsterven. Naast druk zijn vochtafzetting en wrijving tussen voeten en tenen veelvoorkomende redenen voor decubitus. Hoewel deze zweren lijken op diabetische zweren, verschillen ze van de symptomen. De diagnose en behandeling van decubitus zijn dus ook verschillend. Indien onbehandeld, zullen deze zweren de huid wegvreten, waardoor de botten van het aangetaste gebied bloot komen te liggen.
Vergelijkingstabel tussen diabetische zweer en decubitus
| Parameters van vergelijking: | Diabetische zweer | Decubitus |
| Definitie | Een diabetische zweer verwijst naar de zweer of open wond die optreedt aan de onderkant van de voeten van diabetespatiënten. | Een decubitus, ook wel doorligwonden genoemd, verwijst naar de weefsels en cellen die beschadigd raken door een langdurige onvoldoende toevoer van bloed naar een lichaamsdeel. |
| aangetast orgaan | Diabetische ulcera komen vooral voor in de voetstreek. | Decubitus kan worden gevonden op elk deel van het lichaam waar benige uitsteeksels aanwezig zijn, zoals heupen. |
| Symptomen | De symptomen van diabetische ulcera zijn onder meer: Zwarte verkleuring van de huid van het getroffen gebied. Zwelling, pijn, irritatie, gevoelloosheid en geurige afscheiding rond het getroffen gebied. | De symptomen van decubitus zijn onder meer: Roodachtige verkleuring en warmte rond het getroffen gebied. Vorming van blaren Erosie van de huid in extreme lagen leidt tot de zichtbaarheid van botten. |
| Oorzaken | De oorzaken van diabetische ulcera zijn: Slechte bloedcirculatie Hoge bloedsuikerspiegels, d.w.z. hyperglykemie Wonden of irritatie in voeten. Zenuwbeschadiging | De oorzaken van decubitus zijn onder meer: Externe druk op de voet. Wrijving tussen bloedvaten. Afschuiving van de huid. Afzetting van vocht in de ingewikkelde gebieden. |
| Risicofactoren | De risicofactoren voor patiënten met diabetes zijn onder meer: Gebruik van schoenen van lage kwaliteit. Handhaving van slechte hygiëne. Toename van alcoholgebruik Obesitas en andere onderliggende gezondheidsproblemen zoals gezondheids- en nierproblemen. | De factoren die de kans op decubitus vergroten, zijn onder meer: Ouderen en bejaarden. Onderliggende gezondheidsproblemen waarbij de persoon bedlegerig is. |
Wat is diabeteszweer?
Open wonden en zweren, die het meest voorkomen in de voeten van diabetespatiënten, staan bekend als diabetische ulcera. Deze zweren kunnen verder leiden tot infecties. Indien onbehandeld, kunnen zich ook gecompliceerde situaties voordoen met amputatie van de aangedane voeten. Diabetespatiënten die regelmatig afhankelijk zijn van insuline, overgewicht hebben of een andere hart-, nier- of dergelijke ernstige ziekte hebben, lopen een groter risico op het ontwikkelen van diabetische ulcera.
Daarnaast kunnen diabetespatiënten die verslaafd zijn aan alcohol en tabak ook diabetische ulcera krijgen. Onjuiste bloedcirculatie naar de voeten, onderliggende voetmisvormingen en gebrek aan goede voetverzorging en hygiëne leiden tot diabetische zweren in de voet. Mensen die al lange tijd diabetes hebben, hebben neuropathie als gevolg van een onjuiste toevoer van bloed naar het getroffen gebied. Deze aandoeningen veroorzaken ook de kans op diabetische ulcera.
Deze diabetische ulcera moeten bij de diagnose onmiddellijk worden behandeld met de juiste podotherapeutische zorg. De juiste behandeling zou een snellere genezing inhouden, wat minder kans op infectie met zich meebrengt. Tijdens de behandeling moet de patiënt overbelasting van het getroffen gebied vermijden. Bovendien is het essentieel om het getroffen gebied schoon te houden door regelmatig verband te houden. Bovendien moet de patiënt ook zijn bloedsuikerspiegel goed beheersen. Met de juiste behandeling van diabetische ulcera neemt de kans op amputaties en verdere infectie af.
Wat is decubitus?
Gebieden van cellen en weefsels die beschadigd raken doordat de huid gedurende een aanzienlijk langere tijd op het bot wordt gedrukt, worden decubitus genoemd. Decubitus, ook wel doorligwonden en decubituszweren genoemd, wordt vooral gezien bij bedlegerige patiënten. Bij patiënten die langdurig in bed liggen of in een rolstoel zitten, wordt het bloed over het algemeen onvoldoende naar sommige delen van het lichaam gedistribueerd. Dit leidt tot de ontwikkeling van decubitus.
In de beginfase tasten deze decubitus alleen de bovenste deklagen van de huid aan met symptomen als pijn en jeuk. Deze zweren vallen zelfs ligamenten, weefsels en spieren aan in extreme gevallen wanneer de zweren te groot en te diep zijn. In dergelijke ernstige gevallen wordt ook de roodachtige verkleuring van de huid gevolgd door erosie van huidlagen opgemerkt. Soms worden de spieren en de huid die het getroffen gebied bedekken geërodeerd, wat leidt tot de zichtbaarheid van botten.
Personen ouder dan 70 jaar met een droge huid, ongezonde levensstijl, lage BMI, fysieke beperkingen, roken en drinkgewoonten lopen een groter risico op het ontwikkelen van decubitus. De behandeling omvat debridement van de zweer samen met dode weefsels. Bovendien zal de arts antibiotica voorschrijven om de groei van de infectie te stoppen. In sommige ernstige gevallen kan de arts ook speciaal schoeisel voorschrijven.
Belangrijkste verschillen tussen diabetische zweer en decubitus
Gevolgtrekking
Benen zijn een van de meest vitale delen van het lichaam. Ze fungeren als de ondersteunende staf van het lichaam en dragen daardoor hun hele gewicht. Alle verwondingen of infecties aan de benen of de voeten kunnen ons voor altijd kreupel maken. Het is dus zeer noodzakelijk om de voeten en benen goed te verzorgen. Op de lange termijn kunnen deze kleine ziektes ook leiden tot amputatie van benen. Bovendien is het het beste om op zijn vroegst de arts te raadplegen bij het opmerken van ongemakken of andere zichtbare symptomen. Vroegtijdige behandeling en diagnose kan de kans op verdere infecties verkleinen, waardoor complicaties worden voorkomen.
