Een vroeg gezegde luidt: "Alle contracten zijn overeenkomsten, maar alle overeenkomsten zijn geen contracten", wat impliceert dat een overeenkomst verschilt van een contract. Zonder het te beseffen sluiten we elke dag honderden overeenkomsten die ons al dan niet juridisch binden.
Contract versus overeenkomst
Het verschil tussen een contract en een overeenkomst is dat een contract een vorm van overeenkomst is die juridisch afdwingbaar is in een rechtbank vanwege de voorwaarden en componenten ervan. Een overeenkomst daarentegen is elke afspraak of afspraak tussen twee of meer mensen.
Een contract is een schriftelijke overeenkomst tussen meerdere partijen om dit wel of niet te doen. De algemene voorwaarden zijn echter juridisch bindend en kunnen worden afgedwongen in de rechtbank of door middel van onderhandelingen.
Dat wil zeggen, als iemand ze schendt, heeft de andere partij het recht om een juridische oplossing te zoeken. Contracten zijn rechtsgeldig als ze alle essentiële contractcomponenten bevatten en als alle partijen akkoord zijn gegaan met de voorwaarden (inclusief het ondertekenen van het contract).
Een overeenkomst is een ruim begrip dat elke schikking of afspraak tussen twee of meer individuen met betrekking tot hun rechten en plichten jegens elkaar omvat.
Deze onofficiële regelingen worden soms "gentlemen's agreements" genoemd, waarbij naleving van de voorwaarden van de overeenkomst is gebaseerd op de eer en integriteit van de betrokken personen in plaats van op externe handhavingsmechanismen.
Vergelijkingstabel tussen contract en overeenkomst
| Parameters van vergelijking: | Contract | Overeenkomst |
| Definitie | Een schriftelijke overeenkomst tussen twee of meer partijen die juridisch bindend is vanwege de inhoud en kenmerken ervan. | Een verbintenis (meestal informeel) tussen twee of meer partijen die niet juridisch bindend is. |
| elementen | Overeenkomst en handhaving | Offer en acceptatie |
| Wettelijke eis | Vestigt een wettelijke verantwoordelijkheid | Het houdt geen wettelijke verplichting in. |
| Gedocumenteerd op papier | Een contract is geschreven en vastgelegd | Een overeenkomst hoeft niet geschreven of vastgelegd te zijn |
| Juridische implicaties | Een contract is juridisch bindend en de bepalingen van het contract kunnen in een rechtbank worden afgedwongen. | Een overeenkomst die een van de noodzakelijke contractcomponenten mist, heeft geen rechtskracht. |
Wat is een contract?
Een contract is een juridisch afdwingbare overeenkomst die de rechten en verantwoordelijkheden van de partijen bij de overeenkomst specificeert en controleert. Wanneer een contract voldoet aan de criteria van wettelijke bepalingen, is het juridisch afdwingbaar. Een contract omvat meestal de uitwisseling van producten, diensten, geld of een verbintenis om een van deze te verhandelen. In het geval van een contractschending kan de benadeelde partij rechtsmiddelen zoeken, zoals geldelijke schadevergoeding of contractannulering.
Een contract moet de volgende onderdelen bevatten: adequate en onvoorwaardelijke tegenprestatie, aanbod en aanvaarding, hoedanigheid, rechtmatig voorwerp, vrije toestemming en intentie om wettelijke verplichtingen te creëren. Voorwaarden en verklaringen zijn opgenomen in een contract. Voorwaarden zijn contextuele beweringen die juridisch bindend kunnen worden, terwijl verklaringen verklaringen zijn die tot een contract kunnen leiden, maar geen contractuele voorwaarden zijn.
Als aan sommige van deze vereisten niet wordt voldaan, is het contract nietig en kan het dus niet aan de andere partij worden afgedwongen. Contracten kunnen op vier manieren worden beëindigd: uitvoering, contractbreuk en beëindiging door een ander contract.
Wat is overeenkomst?
Een overeenkomst is een toezegging of afspraak tussen twee of meer mensen om iets te doen of na te laten. Het is de convergentie van gedachten op een bepaald punt. Het kan gaan om zakelijke, commerciële of binnenlandse kwesties. Het is typisch casual en soms ongeschreven.
Overeenkomsten als deze zijn gebaseerd op vertrouwen en zijn niet juridisch afdwingbaar of door middel van geschillen. Dus als een partij niet doet wat ze beweerde te doen, kan de andere partij mogelijk geen verhaal of nakoming via de rechtbank zoeken.
Wanneer een overeenkomst juridisch bindend wordt gemaakt en aan de drie vereisten voldoet, wordt het een contract. Wanneer mensen een overeenkomst aangaan, stellen ze de voorwaarden van de overeenkomst vast, hoewel in bepaalde contracten de voorwaarden wettelijk zijn opgelegd. Een intentieverklaring of een geheimhoudingsverklaring die voorafgaat aan een zakelijke bespreking zijn twee voorbeelden van overeenkomsten. In wezen heeft de overeenkomst twee hoofdaspecten:
Aanbod: Een persoon doet een aanbod wanneer hij of zij aan een andere persoon zijn of haar bereidheid kenbaar maakt om verantwoordelijkheid te aanvaarden in ruil voor een belofte, handeling of onthouding. Het aanbod dat wordt gedaan moet expliciet zijn, d.w.z. de voorwaarden moeten worden gespecificeerd. Bovendien moet het aanbod aan de ontvanger worden doorgegeven en wordt het als compleet beschouwd wanneer zij het ontvangen
En Aanvaarding vindt plaats wanneer de bieder uitdrukt of impliciet zijn/haar bereidheid uitdrukt om iets te ontvangen of te doen dat hem/haar door de aanbieder wordt aangeboden. Het moet op een gespecificeerde manier en binnen een redelijke termijn worden bekendgemaakt aan de persoon die het aanbod doet. Het moet eenduidig en volledig zijn.
Belangrijkste verschillen tussen contract en overeenkomst
Gevolgtrekking
Contracten komen tot stand met wederzijds goedvinden. Als een overeenkomst niet juridisch bindend is, kan deze niet door de wet worden afgedwongen. Contracten en overeenkomsten zijn er in verschillende vormen.
In een overeenkomst zijn er bepaalde vermoedens van opzet om een rechtsverhouding tot stand te brengen. Aangenomen wordt dat er in een binnenlands contract geen doel is om een rechtsbetrekking tot stand te brengen, maar wel een sterk doel om een rechtsbetrekking tot stand te brengen in een handelscontract.
Overeenkomsten daarentegen bevatten dergelijke veronderstellingen niet. Ze kunnen tussen binnenlandse of commerciële partijen zijn totdat ze daaraan juridisch gebonden willen zijn.
