Verschillende soorten banken zijn actief in de wereldeconomie om te voorzien in de financiële behoeften van meerdere groepen mensen die betrokken zijn bij landbouw, industrie, beroepen en andere activiteiten. Het is erg belangrijk om het verschil tussen deze banken te kennen. Branch Banking en Chain Banking zijn twee zeer verschillende soorten banksystemen.
Branchebankieren versus ketenbankieren
Het verschil tussen filiaalbankieren en ketenbankieren is dat bankieren via filialen filiaalbankieren wordt genoemd. Een ketenbanksysteem is daarentegen een vorm van bankieren waarbij drie of meer afzonderlijk gecharterde banken eigendom zijn van en worden beheerd door een groep mensen.
In de meeste landen is filiaalbankieren de meest traditionele bankstructuur. Een belangrijke bank met veel vestigingen in verschillende delen van de wereld, en zelfs veel vestigingen in een kosmopolitische stad als Mumbai, Kolkata, Chennai of New Delhi, werkt volgens dit schema.
Chain banking is een banksysteem dat in de Verenigde Staten wordt gebruikt. Het is een bankstructuur waarin dezelfde persoon of groep individuen twee of meer banken exploiteert. Het wordt bereikt door aandelen in twee of meer banken te bezitten.
Vergelijkingstabel tussen filiaalbankieren en kettingbankieren
| Parameters van vergelijking | Filiaalbankieren | Ketenbankieren |
| Definitie | Een enkele bank die vanuit meerdere vestigingen in een stad, op verschillende locaties of buiten de stad opereert, wordt filiaalbankieren genoemd. Het biedt een breed scala aan face-to-face diensten aan haar klanten. | Chain banking is een vorm van bankgovernance waarbij een of meer personen of entiteiten de controle over ten minste drie afzonderlijk gecharterde banken overnemen. |
| Eigendom | Beheerd door een raad van bestuur en eigendom van een groep aandeelhouders. | Drie of meer afzonderlijk gecharterde banken zijn eigendom van en worden beheerd door een groep individuen. |
| populariteit | Het systeem is nog steeds populair en bekend. | Het systeem is in populariteit afgenomen. |
| Diensten | Geldopnames en stortingen van een zichtrekening, financieel advies van een adviseur, het huren van kluisjes en andere diensten zijn beschikbaar via een bankbediende. | Consistente rendementen van veel banken in dezelfde gemeenschap, zonder dat u zich zorgen hoeft te maken over hevige concurrentie van andere banken in de regio. |
| Opgericht in | In de buurt van 1100-1300. | Na de beurskrach in 1929. |
Wat is filiaalbankieren?
Branch banking verwijst naar een banksysteem waarbij een enkele bank zaken doet via een netwerk van filialen verspreid over het hele land. De bank krijgt een hoofdkantoor in één stad en vestigingen over de hele wereld. De filiaalmanager houdt toezicht op de activiteiten van het filiaal in overeenstemming met de regels en het beleid van het hoofdkantoor.
Als de regelgeving het toelaat, kan een bank besluiten een bankfiliaalorganisatie te openen, vooral als ze een snelgroeiende regio bedient en onder druk staat om haar zakelijke en huishoudelijke klanten te volgen terwijl ze migreren of ze verliezen aan gunstiger gelegen concurrenten.
Artikel 23 van de Wet op het Bankreglement van 1949 machtigt de vestiging van de bijkantoren. Met het oog op de regulering van vestigingsautorisatie moet een eenheid een gespecialiseerd filiaal, een satellietkantoor, een balie voor uitbreidingen, een geldautomaat, een administratiekantoor, een servicefiliaal en een creditcardcentrum omvatten.
Bijkantoorbankieren heeft het voordeel dat het helpt bij verbeterd beheer, inclusie en risicospreiding. Het filiaalbanksysteem helpt ook bij het efficiënte gebruik van kasreserves. Het kan kasreserves overdragen van het ene filiaal waar ze minder nodig zijn naar een ander filiaal waar ze meer nodig zijn in geval van nood. Leningen worden in deze regeling verstrekt op basis van verdienste in plaats van persoonlijke of lokale factoren. Leningen worden verstrekt aan consumenten volgens een reeks richtlijnen.
Wat is ketenbankieren?
Een situatie waarin een kleine groep mensen drie of meer onafhankelijk gecharterde banken reguleert, staat bekend als ketenbankieren. De methoden die worden gebruikt om deze vorm van overeenkomst op te zetten, omvatten meestal de personen die voldoende aandelen bij elkaar hebben om het belang in elk van de betrokken bankmaatschappijen te beheersen. Zonder de noodzaak van een centrale holding, kan het systeem worden beheerd door in elkaar grijpende directoraten of raden van bestuur te creëren die in wezen een netwerk tussen de banken vormen.
Ondanks de gedeelde zeggenschap en eigendom, kon elk van deze banken onafhankelijk blijven functioneren. Het voorkomt inkomstenderving en tegenstrijdige belangen. Daarnaast krijgen de banken in de keten aparte rollen.
Chain banking ontstond rond 1929 in de VS. Het basisidee erachter was om de winst in de markt te vergroten. Beleggers zorgden ervoor dat elke bank in hun specifieke gebied genoeg geld in de markt in verschillende segmenten had geïnvesteerd, zodat de investeringen elkaar niet overlappen. Bij dit type bankieren werkt elke bank onfatsoenlijk en voltooit ze haar activiteiten onafhankelijk zonder tussenkomst van een externe onderneming.
Toen Chain Banking nieuw was en op de markt kwam, bood het geweldige diensten en slaagde het in de markt, maar toen liberale banken in beeld kwamen, verloor Chain Banking zijn populariteit en is nu in verval.
Belangrijkste verschillen tussen filiaalbankieren en kettingbankieren
Gevolgtrekking
De meerderheidsaandeelhouders of de hoofden van in elkaar grijpende directoraten zijn de controlerende partijen in een ketenbankstelsel. Met de opkomst van interstatelijk bankieren is het ketenbankieren als geheel verslechterd.
In de twintigste eeuw kenden banknetwerken van filialen een snelle groei en brede acceptatie. Het filiaalbanksysteem, dat een paar filialen heeft, heeft veel kapitaal en kan profiteren van grootschalige operaties. Het inhuren van hoogopgeleid en gekwalificeerd personeel verbetert de managementprestaties. In bankactiviteiten wordt arbeidsdeling geïmplementeerd, wat resulteert in verhoogde efficiëntie in de activiteiten van de bank. De juiste mensen krijgen de juiste banen toegewezen en specialisatie ontwikkelt zich.
Ook zorgt een filiaalbanksysteem voor een grotere diversificatie van zowel deposito's als activa vanwege de bredere regionale dekking. Deposito's worden genomen uit gebieden waar veel deposito's zijn, en leningen worden verstrekt aan gebieden waar de fondsen laag zijn en de rentetarieven hoog zijn. Dit systeem geeft u een uitgebreider aanbod van aandelen en portefeuilles om uit te kiezen, waardoor uw opties toenemen.
