Alle organismen zijn opgebouwd uit cellen, de basiseenheid van het leven. Sommige zijn samengesteld uit enkele cellen, terwijl andere uit meerdere cellen zijn samengesteld. Archaea en Bacteria zijn twee belangrijke eencellige of eencellige organismen die zijn gecategoriseerd als Prokaryoten, dat wil zeggen dat ze geen goed gedefinieerde kern hebben en geen membraangebonden organellen hebben. Hoewel ze allebei Prokaryoten zijn, hebben ze veel verschillen.
Archaea versus bacteriën
Het verschil tussen Archaea en Bacteria is dat de celwand van Archaea geen polymeer heeft dat bestaat uit aminozuren en suikers die peptidoglycaan worden genoemd. De celwand van Bacteria op de hand heeft wel een gaasachtige laag peptidoglycaan.
Archaea is een groep prokaryoten waarvan de leden bepaalde unieke fysieke, fysiologische en genetische kenmerken vertonen die hen onderscheiden van bacteriën enerzijds en eukaryoten anderzijds.
bacteriën, aan de andere kant, is een groep eencellige, microscopisch kleine organismen die in vrijwel alle omgevingen kunnen overleven, inclusief bodem, water, organisch materiaal en de lichamen van meercellige organismen.
Ook heeft het plasmamembraan van Archaea ethergebonden (een zuurstofatoom gebonden aan twee aryl- of alkylgroepen) lipiden. Terwijl het plasmamembraan van Bacteria estergebonden (één zuurstofatoom gebonden met twee koolwaterstofgroepen) lipiden gebruikt.
Vergelijkingstabel tussen Archaea en bacteriën (in tabelvorm)
| Vergelijkingsparameter: | Archaea | bacteriën |
|---|---|---|
| Ribonucleïnezuur (RNA) | Drie | Een |
| Reproductie | Ontluikende, binaire splitsing en fragmentatie. | Produceert sporen zodat het meerdere jaren kan overleven in verschillende omstandigheden - gunstig en ongunstig. |
| Gevonden in | Ongewone en extreme omstandigheden zoals diepere gebieden van oceanen, warmwaterbronnen, moerassen enz. | Bijna overal zoals de aardkorst, organische stoffen, waterlichamen, lichamen van mensen en dieren enzovoort. |
| celwand | Samengesteld uit S-laag of pseudopeptidoglycaan. | Samengesteld uit peptidoglycaan vergezeld van muraminezuur. |
| Grote groepen | Halofielen, methanogenen, thermoacidofielen. | Gram-negatieve en Gram-positieven. |
Wat is Archaea?
Het is een groep eencellige micro-organismen die geen goed gedefinieerde kern hebben en kenmerken vertonen die hen onderscheiden van de andere twee takken van de fylogenetische (evolutionaire) boom.
Toen het voor het eerst werd ontdekt, werd het in de categorie bacteriën geplaatst vanwege hun overeenkomsten in grootte en vorm en werd het genoemd als Archaebacteria. Uiteindelijk werd echter ontdekt dat Archaea bepaalde kenmerken van Eukaryoten vertoonde die niet aanwezig waren in bacteriën. Bacteriën hebben bijvoorbeeld slechts één RNA-polymerasen. Terwijl er net als eukaryoten drie RNA-polymerasen in Archaea zijn.
Bovendien wordt aangenomen dat een van de voorouders van het huidige Archaea het leven heeft geschonken aan Eukarya. Bijgevolg werd de categorie Archaebacteria achterhaald.
De term Archaea is van Griekse oorsprong. Het komt van het woord archaios wat 'primitief', 'archaïsch' of 'oud' betekent. De nomenclatuur is zeer gerechtvaardigd voor zover sommige Archaea-leden enkele primitieve kenmerken vertonen. Bepaalde leden van Archaea gebruiken bijvoorbeeld anorganische verbindingen zoals zwavel of ammoniak als energiebron. Dit karakteristieke kenmerk van die Archaea-leden wijst op het feit dat sommigen van hen op aarde aanwezig waren toen deze zich in een ontluikend stadium bevond.
De Archaea kunnen aquatische of terrestrische micro-organismen zijn. Ze tonen een diversiteit aan vormen, waaronder bolvormige, staafvormige en spiraalvormige vormen. Bovendien kunnen ze overleven in verschillende extreme omstandigheden, waaronder zelfs zeer hete of zoute omgevingen.
Sommige overleven op zuurstof en produceren methaan als eindproduct, andere niet. Ze planten zich ongeslachtelijk voort door een verscheidenheid aan mechanismen die binaire splitsing, fragmentatie en ontluiking veroorzaken.
Wat is bacteriën?
Het verwijst naar een groep eencellige, microscopische en prokaryotische organismen die in vrijwel alle omgevingen worden aangetroffen, zoals bodem, water, organisch materiaal en de lichamen van meercellige organismen.
De vier basisvormen van bacteriën zijn bacillus (staafvormig), vibrio (kommavormig), coccus (bolvormig) en spirillum (spiraal). Net als Archaea is er geen goed gedefinieerde kern in bacteriën. Het genetisch materiaal is niet bedekt met een kernmembraan. Dat wil zeggen, het is naakt.
Afgezien van het genomische DNA dat een enkel chromosoom of circulair DNA is, bevatten veel bacteriën een ander DNA dat klein en circulair is en zich buiten het genomische DNA bevindt. Dit kleinere DNA staat bekend als plasmiden. Ze geven een duidelijk fenotypisch (een combinatie van omgevings- en genetische effecten) karakter aan de bacteriën. Een belangrijk voorbeeld van een dergelijk karakter is resistentie tegen antibiotica.
Op basis van de structuur van hun celwand en hun reactie op gramkleuring (kleuring met een violette kleurstof om de soorten bacteriën te identificeren), worden bacteriën ingedeeld in twee hoofdgroepen: grampositief en gramnegatief.
Gram-positieve bacteriën worden paars tijdens het gramkleuringsexperiment en hebben een dikke laag peptidoglycaan in hun celwanden. Gram-negatieve bacteriën daarentegen vertonen een roze kleur wanneer ze worden gekleurd met de violette kleurstof en bezitten een dunne laag peptidoglycaan. Ook hebben Gram-positieve bacteriën geen buitenste lipidemembraan, terwijl het tegenovergestelde het geval is voor Gram-negatieve bacteriën.
Hoewel sommige bacteriën voedselvergiftiging en infectieziekten bij mensen kunnen veroorzaken, zijn de meeste ongevaarlijk. Veel bacteriën zijn ook nuttig. Bifidobacteriën bevinden zich bijvoorbeeld in het spijsverteringskanaal van het menselijk lichaam en maken de vertering van voedsel mogelijk.
Bacteriën worden ook gebruikt in tal van industriële processen, vooral in de voedingsindustrie. Zo is de productie van kazen, yoghurt en augurken niet mogelijk zonder bacteriële reacties.
Belangrijkste verschillen tussen Archaea en bacteriën
Gevolgtrekking
Archaea, Bacteriën en Eukaryoten vormen drie belangrijke domeinen van het leven. Alle levende wezens worden in deze domeinen ingedeeld op basis van hun structurele, genetische en biochemische kenmerken. Onder deze zijn Archaea en Bacteria eencellige organismen. Maar ze hebben aanzienlijke verschillen in termen van hun genetische, fysieke en fysiologische kenmerken, wat voldoende is om ze in twee afzonderlijke levensdomeinen te categoriseren.
Het is echter interessant op te merken dat deze scheiding tussen Archaea en Bacteria zeer recent is. Eerder vormden ze een enkel domein dat bekend stond als het Archaebacteria-koninkrijk.
