Planten maakten hun voedsel en sommige dieren zijn van hen afhankelijk voor hun behoefte. Planten slaan hun voedsel op in de bladeren in de vorm van een zetmeel - een polymeer van amylose en amylopectine, de vertakte en gecompliceerde structuur van koolhydraten. Dieren slaan hun voedsel op in de vorm van glycogeen.
Amylopectine versus glycogeen
Het verschil tussen Amylopectine en Glycogeen is dat Amylopectine wordt beschouwd als een van de vormen van zetmeel waarin planten hun voedsel opslaan, terwijl Glycogeen het voorraadvoedsel van dieren zou zijn. Amylopectine is ook een onoplosbare vorm van zetmeel, terwijl glycogeen de vrij oplosbare vorm van zetmeel is.
Een amylopectine is een vorm van zetmeel dat in de planten wordt opgeslagen als plantaardig voedsel. Het is een sterk vertakte structuur die bestaat uit polymeereenheden van D-glucose-eenheden en is bevestigd door 1, 4-α-glycosidebindingen, en de vertakkingen zijn bevestigd door de 1, 6-α-glycosidebindingen. Het is ook een onoplosbare zetmeelvorm.
Glycogeen is een vorm van zetmeel die wordt gevormd door de combinatie van amylose en amylopectine. Van de subeenheid van het glycogeen wordt gezegd dat het de complexe vorm van suikers is. De structuur van het glycogeen is minder vertakt dan in vergelijking met amylopectine, en de eenheden zijn op dezelfde manier verbonden door de 1, 4-α-glycosidebinding en 1, 6-α-glycosidebinding.
Vergelijkingstabel tussen amylopectine en glycogeen
| Parameters van vergelijking: | Amylopectine | Glycogeen |
| Definitie | Amylopectine is een polysacharide die is opgebouwd uit monomeren van glucose. | Glycogeen is ook een polysacharide die bij hydrolyse glucose vrijgeeft. |
| Zetmeel Vorm | Het is een onoplosbare vorm van zetmeel. | Het is een oplosbare vorm van zetmeel. |
| Plaats | Het wordt plantaardig zetmeel genoemd vanwege een van de vormen van opslagvoedsel van planten. | Het is het winkelvoedsel van dieren. |
| vertakking | De structuur van amylopectine is sterk vertakt. | De structuur van glycogeen is minder vertakt |
| Takgrootte: | De vertakkingsgrootte van de structuur van Amylopectine is korter. | De vertakkingsgrootte van de structuur van het glycogeen is groter. |
| Herhaling van de takstructuur | Na elke 25-30 subeenheden | Na elke 8-12 subeenheden |
Wat is amylopectine?
Amylopectine zou het door planten opgeslagen voedingsproduct zijn in de bladeren, vruchten, stengels, enz. Het is een polysacharide die bestaat uit de monomeren van D-glucose-subeenheden. Deze monomeren van D-glucose zijn bevestigd in een voeringketen met 1, 4-α-glycosidebindingen, terwijl de vertakking plaatsvindt op de 1, 6 α-glycosidebinding.
De structuur van Amylopectine is sterk vertakt en komt voor na elke 25-30 eenheden D-glucose-eenheden. In een enkele eenheid Amylopectine zijn verrassend genoeg duizenden glucose-eenheden (aan te nemen van 2000-200.000 glucose-eenheden) aanwezig.
De grootte van de Amylopectine-structuur is 107-8. Omdat wordt aangenomen dat Amylopectine onoplosbaar is in water, hebben we bepaalde enzymen nodig om het af te breken. Het amylase-enzym helpt dus bij het afbreken van de amylopectine. Het enzym amylase is ook aanwezig in ons speeksel, dat mensen helpt deze complexe suiker in de mond af te breken tot eenvoudige suiker.
Er wordt verondersteld dat Amylopectine bijna 75% en meer van de zetmeelkorrels van de plant bevat. Amylopectine is een rijke energiebron en wordt aangetroffen in aardappelen, rijst, maïs en nog veel meer.
Wat is glycogeen?
Van glycogeen wordt gezegd dat het het opgeslagen voedsel is van dieren en schimmels. Een polysacharide is gemaakt van twee subeenheden die zijn - Amylose en Amylopectine. De structuur van het glycogeenmolecuul bestaat uit twee soorten bindingen, namelijk: 1, 4-α glycosidebinding en 1, 6-α glycosidebinding.
De vertakking in de structuur van glycogeen is minder complex in vergelijking met amylopectine. Ook vindt herhaalde vertakking plaats na 8-12 eenheden van het molecuul. Ook is de grootte van het glycogeenmolecuul groter dan die van amylopectine.
Glycogeen is de oplosbare vorm van zetmeel die bij reactie met jodium een roodbruine kleur geeft.
Vlees, lever en darmen van dieren zijn de rijke bron van glycogeen en kunnen worden gegeten om het tekort aan te vullen. Bij mensen wordt glycogeen in verschillende weefsels opgeslagen als opgeslagen voedsel, zodat het kan helpen bij het reguleren van de bloedsuikerspiegel bij een mens. Dit is zo omdat wanneer glycogeen wordt gehydrolyseerd, het een molecuul glucose vrijgeeft.
Zelfs verrassend kan Glycogeen tot 200 kilocalorieën worden opgeslagen, wat een subtiele hoeveelheid energie is als dat nodig is.
Belangrijkste verschillen tussen amylopectine en glycogeen
Gevolgtrekking
Amylopectine en Glycogeen zijn beide complexe koolhydraten. In planten zou amylopectine het opslagvoedsel zijn, terwijl bij dieren en schimmels Glycogeen het opslagvoedsel is.
Amylopectine is een complexe suiker en is onoplosbaar in water, terwijl het bij hydrolyse van glycogeen een glucosemolecuul afgeeft. De structuur van beide suikers is een beetje ingewikkeld, waardoor ze sterk en minder vertakt zijn.
Amylopectine is sterk vertakt, in tegenstelling tot glycogeen. Ze verschillen ook in de grootte van de vertakking, waarbij Amylopectine kort vertakt is, terwijl Glycogeen een hoog vertakte structuur heeft.
De vertakking in de structuren vindt herhaaldelijk plaats na 25-30 subeenheden van D-glucose, terwijl dit voor het glycogeen plaatsvindt na elke 8-12 subeenheden.
Aardappelen, rijst enz. zijn de rijke bron van amylopectine, terwijl vlees, lever en darmen van dieren de rijke bron van glycogeen zijn. Dus beide polysachariden zijn belangrijk voor de mens en moeten dagelijks worden ingenomen in een goed uitgebalanceerd dieet.
Referenties
- https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/0005274472903452
- https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0008621500810290
- https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/pol.1956.120209402
- https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/pol.1958.1203212503
