Leukemie is een vorm van kanker die de beenmergcellen aantast die bloedcellen produceren. Acute leukemie is een ernstige aandoening en groeit snel. Myeloblasten en lymfocyten zijn de soorten cellen die worden aangetast bij AML en ALL. Myeloblasten zijn voorloper witte bloedcellen. Ze verdelen en differentiëren later in verschillende soorten WBC's zoals neutrofielen, basofielen en eosinofielen. Lymfocyten zijn een soort witte bloedcellen. Er zijn twee soorten lymfocyten, namelijk B-lymfocyten en T-lymfocyten.
AML versus ALL
Het verschil tussen AML en ALL is dat bij AML de productie van myeloblasten, rode bloedcellen en bloedplaatjes wordt beïnvloed, maar bij ALL de productie van lymfocyten. AML is de meest voorkomende vorm van leukemie bij volwassenen, terwijl ALL vaak voorkomt bij kinderen van 2-10 jaar oud. 40% van de mensen onder de 60 jaar herstelt van AML. Het herstelpercentage is 30% voor ALL bij mensen jonger dan 30 jaar.
AML breidt zich uit als acute myeloïde leukemie. Het is de kanker van het beenmerg waarbij het beenmerg in grote aantallen abnormale bloedcellen aanmaakt. Beenmerg is het inwendige zachte weefsel van het bot. Dit beenmerg is van waaruit nieuwe bloedcellen worden gevormd. Omdat het de myeloïde cellen aantast en snel vordert, heet het acute myeloïde leukemie.
ALL breidt zich uit als acute lymfatische leukemie. Het is ook een kanker van bloedcellen die zich snel verspreidt. Het beïnvloedt onrijpe lymfocyten. Het is een ernstige aandoening en kan, indien onbehandeld, dodelijk zijn. Het komt veel voor bij kinderen en kan worden behandeld met de juiste medicijnen. Het komt zelden voor bij volwassenen voor wie de kans op genezing zeer klein is. Het wordt veroorzaakt door een mutatie in de beenmergcellen.
Vergelijkingstabel tussen AML en ALL
| Parameters van vergelijking: | AML | ALLEMAAL |
| Abnormale cellen | RBC, myeloblasten en bloedplaatjes | Lymfoblasten |
| Uitbreiding | Acute myeloïde leukemie | Acute lymfatische leukemie |
| Diagnose | Het bloeduitstrijkje, beenmergbiopsie en celcytometrie-analyse. | Bloedceltelling en lumbaalpunctie om spinale vloeistof te analyseren. |
| Inductie therapie | Chemotherapie | Chemotherapie |
| consolidatie therapie | Hoge dosis chemotherapie en hematopoëtische celtherapie. | Multidrug-chemotherapie, stamceltherapie en hematopoëtische celtherapie. |
| Overlevingskans | 29.5% | 69.9% |
Wat is AML?
AML wordt veroorzaakt door mutaties in het genetisch materiaal. Deze mutaties zorgen ervoor dat de beenmergcellen voorloperbloedcellen produceren die zich in grote aantallen kunnen ontwikkelen tot verschillende bloedcellen. Als gevolg van de overproductie van bloedcellen, hopen deze overmatige bloedcellen zich op en verstoren ze de werking van normale gezonde cellen.
De echte oorzaak van de mutatie die AML veroorzaakt, is niet bekend. Maar de risicofactoren omvatten eerdere kankerbehandelingen zoals bestraling en chemotherapie, mensen die ouder zijn dan 60 jaar hebben meer kans om AML te krijgen, mannen hebben de grootste kans om AML te krijgen.
Blootstelling aan straling of kankerverwekkende chemicaliën zoals benzeen verhoogt het risico, roken, genetische en andere bloedaandoeningen kunnen ook het risico verhogen. Mensen zonder risicofactoren kunnen echter ook AML ontwikkelen. Sommige mensen met risicofactoren ontwikkelen geen AML.
Vroege symptomen van AML zijn vergelijkbaar met de griepsymptomen en symptomen van een andere veel voorkomende ziekte. Maar in latere stadia worden de symptomen ernstig en omvatten koorts, botpijn, lethargie, vermoeidheid, bleke huid, kortademigheid, frequente infecties, gezwollen lymfeklieren, ongewone bloeding van tandvlees en neus, en gemakkelijk blauwe plekken krijgen. Als gevolg van een abnormale WBC-functie wordt het immuunsysteem van het lichaam aangetast, waardoor de persoon vatbaar wordt voor infecties.
Wat is ALLES?
ALL wordt veroorzaakt door mutaties die ontstaan in het DNA. Deze mutatie beïnvloedt de normale celdeling en zorgt ervoor dat de cellen zich in een hoog tempo delen. In dit geval produceert het beenmerg in grote aantallen de voorloper van lymfocyten, die zich vervolgens ontwikkelen tot leukemische cellen, de lymfoblasten genaamd. Deze cellen verstoren de werking van normale cellen en het immuunsysteem.
Risicofactoren van ALL zijn genetische aandoeningen zoals het syndroom van Down, mannelijk zijn, blootstelling aan straling en eerdere kankerbehandelingen. Infectie met bepaalde virussen zoals het Epstein Barr-virus of het T-cellymfoomvirus kan ook leiden tot de ontwikkeling van ALL.
Symptomen zijn onder meer koorts, nachtelijk zweten, verlies van eetlust, maagpijn en kleine rode vlekjes onder de huid. ALL wordt het vaakst gerapporteerd bij kinderen en oudere volwassenen. Artsen voeren diagnostische tests uit om ALLES te bevestigen. Er wordt een bloedbeeldonderzoek gedaan om het aantal verschillende bloedcellen te controleren. Om te controleren of kanker is uitgezaaid naar het zenuwstelsel wordt een lumbaalpunctie gegeven en wordt het ruggenmergvocht afgenomen en gecontroleerd.
Aanvankelijk wordt inductiechemotherapie gegeven en chemotherapie met meerdere geneesmiddelen wordt gegeven als consolidatietherapie om eventuele resterende kankercellen te doden. Hematopoëtische celtransplantatie wordt ook gegeven als consolidatietherapie.
Belangrijkste verschillen tussen AML en ALL
Gevolgtrekking
Zowel AML als ALL zijn ernstige vormen van kanker die kinderen en ouderen treffen. Ze worden meestal veroorzaakt door een mutatie in het genetisch materiaal die kan worden veroorzaakt door blootstelling aan straling en schadelijke chemicaliën of misschien door een onderliggende genetische aandoening. Beide kankers tasten bloedcellen aan die afkomstig zijn uit het beenmerg. Het veroorzaakt de productie van kankerachtige bloedcellen die zich ophopen en de normale werking van cellen beïnvloeden. Ze worden ook via het bloed naar andere delen van het lichaam getransporteerd.
Symptomen zijn ernstig in latere stadia en klinische diagnose kan de ziekte bevestigen. Bij detectie van deze ziekten worden patiënten behandeld met bestraling en chemotherapie. Als de eerstelijnsbehandelingen niet effectief zijn, worden verdere consolidatiebehandelingen gegeven. Het overlevingspercentage is hoog voor ALL en laag voor AML. Er zijn verschillende geavanceerde chemotherapiebehandelingen beschikbaar voor deze ziekten.
