Motorneuronziekten hebben een nadelige invloed op de hersenen en zenuwen van een persoon. Ze treffen zowel de bovenste als de onderste neuronen en kunnen vele jaren aanhouden. ALS en PLS zijn twee soorten motorneuronziekten die veel kenmerken gemeen hebben. Ze hebben echter ook een paar verschillen tussen hen.
ALS versus PLS
Het verschil tussen ALS en PLS is dat beide met verschillende snelheden vooruitgang boeken bij een gediagnosticeerde persoon. Van een ALS-patiënt wordt verwacht dat hij drie tot vijf jaar leeft, terwijl een PLS-patiënt over het algemeen een normale levensduur heeft. Hoewel ALS een dodelijke ziekte is, is PLS dat in de meeste gevallen niet.
ALS is de afkorting voor Amyotrofische Laterale Sclerose. Het is een ziekte die het zenuwstelsel van een persoon aantast. Een patiënt lijdt aan spierzwakte en verminderde fysieke functionaliteit wanneer de diagnose ALS wordt gesteld. De ziekte wordt echter als zeldzaam beschouwd omdat ze jaarlijks minder dan 1000 mensen treft.
PLS is de afkorting voor Primary Lateral Sclerosis. De ziekte treft een gediagnosticeerde persoon veel langzamer dan ALS. Het veroorzaakt een storing in de zenuwcellen in de hersenen die alle bewegingen van het lichaam aansturen. De patiënten lijden aan zwakte in hun willekeurige spieren, maar leven tot een normale levensduur.
Vergelijkingstabel tussen ALS en PLS
| Parameters van vergelijking: | ALS | AUB |
| Progressie | ALS vordert in een snel tempo bij patiënten. | PLS vordert in een langzaam tempo bij patiënten. |
| Levensduur | Een gediagnosticeerde persoon zal naar verwachting 3-5 jaar leven. | Een gediagnosticeerde persoon leeft over het algemeen een normaal leven. |
| motor neuron | ALS tast zowel het bovenste motorneuron als het onderste motorneuron aan. | Over het algemeen hebben PL's invloed op het lagere motorneuron van een patiënt. |
| Spierverlies | ALS leidt tot spierverspilling. | PLS leidt niet tot spierverspilling. |
| Bulbaire symptomen | Bulbaire symptomen komen vaker voor bij patiënten die lijden aan ALS. | Bulbaire symptomen komen niet zo vaak voor bij patiënten die lijden aan PLS. |
| Andere symptomen | ALS kan ademhalingsfalen en longontsteking veroorzaken. | PLS veroorzaakt geen andere symptomen zoals respiratoire insufficiëntie en longontsteking. |
| Auto-immuunziekten | Auto-immuunziekten komen vaak voor bij patiënten die aan ALS lijden. | Auto-immuunziekten komen niet zo vaak voor bij patiënten die aan PLS lijden. |
Wat is ALS?
ALS of amyotrofische laterale sclerose is een progressieve ziekte die het zenuwstelsel aantast. Het treft de zenuwcellen die zowel in de hersenen als in het ruggenmerg aanwezig zijn. Dit leidt tot verlies van spiercontrole. Dit betekent dat de patiënt de bewegingen in de ledematen niet kan controleren. Van mensen die aan ALS lijden, wordt over het algemeen verwacht dat ze maximaal drie of vijf jaar leven.
De ziekte wordt ook wel de ziekte van Lou Gehrig genoemd. Deze naam komt van een beroemde honkbalspeler bij wie de ziekte werd vastgesteld. Desalniettemin zijn de oorzaken van het optreden van ALS nog steeds onbekend, hoewel van sommige gevallen bekend is dat ze erfelijk zijn. Bovendien heeft ALS nog geen effectieve remedie. Er zijn echter veel behandelingen en medicijnen die de progressie van de ziekte vertragen.
Wanneer een persoon wordt getroffen door ALS, beginnen de eerste stadia met spiertrekkingen en zwakte van de ledematen. Sommige mensen hebben zelfs last van onduidelijke spraak. Andere symptomen die daarna optreden zijn onder meer moeite met lopen of andere activiteiten, zwakte in de benen, struikelen en vallen, onhandigheid, zwakte in de handen, moeite met slikken, spierkrampen, stemmingswisselingen en zelfs gedragsveranderingen. Meestal treft de ziekte eerst de ledematen en verspreidt zich vervolgens naar andere lichaamsdelen.
Wat is PLS?
PLS, of primaire laterale sclerose, is een andere ziekte van het zenuwstelsel met vergelijkbare kenmerken als ALS. In tegenstelling tot ALS heeft PLS echter alleen invloed op de bovenste motorneuronen van een persoon. Dit leidt tot de dood van zenuwcellen in de hersenen, waardoor de patiënt de beweging niet kan beheersen. De ziekte veroorzaakt zwakte in willekeurige spieren zoals in de benen, armen en tong.
PLS is een zeldzame aandoening die een persoon kan aanvallen, ongeacht hun leeftijd. Het treft echter vooral mensen in de leeftijd van veertig tot zestig jaar. Bovendien komt de ziekte vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Het beïnvloedt de ledematen van een persoon in de vroege stadia en verspreidt zich vervolgens langzaam naar andere delen van het lichaam. Door deze langzame progressie kan een patiënt een normaal leven leiden.
De oorzaken van PLS zijn onbekend en dat geldt ook voor de remedie. Medische experts proberen de symptomen van PLS echter altijd te beheersen met verschillende behandelingen en medicatie. De eerste symptomen van PLS zijn onder meer stijfheid, zwakte in de beenspieren, moeite om het evenwicht te bewaren, intermitterende spierspasmen, onduidelijke spraak en zelfs moeite met slikken. In latere stadia heeft de patiënt last van problemen met de blaascontrole en pijn in de onderrug en nek.
Belangrijkste verschillen tussen ALS en PLS
- ALS vordert in een snel tempo bij patiënten, terwijl PLS in een langzamer tempo vordert.
- Van een ALS-patiënt wordt verwacht dat hij 3-5 jaar leeft, terwijl een PLS-patiënt over het algemeen een normale levensduur heeft.
- ALS beïnvloedt zowel de bovenste als de onderste motorneuronen, terwijl PLS alleen de bovenste motorneuronen aantast.
- ALS leidt tot spierverlies, terwijl PLS dat niet doet.
- Bulbaire symptomen komen zeer vaak voor bij ALS-patiënten, terwijl PLS-patiënten er zelden last van hebben.
- ALS kan ademhalingsfalen en longontsteking veroorzaken, terwijl PLS een dergelijke aandoening niet veroorzaakt.
- Auto-immuunziekten komen vaak voor bij ALS-patiënten, terwijl ze minder vaak voorkomen bij PLS-patiënten.
Gevolgtrekking
ALS en PLS zijn zeer gelijkaardige ziekten die het zenuwstelsel van een persoon aantasten. Beide veroorzaken falen in de controle van spierbewegingen en verspreiden zich van de ledematen naar andere lichaamsdelen. Veel medische experts beweren zelfs dat het gewoon verschillende symptomen van dezelfde ziekte zijn. Een groot verschil tussen hen is echter de snelheid waarmee ze vorderen.
ALS vordert snel in het lichaam van een patiënt die dan naar verwachting 3 tot 5 jaar zal leven. Aan de andere kant vordert PLS in een veel langzamer tempo, waardoor een persoon een normaal leven kan leiden. In sommige gevallen leven PLS-patiënten echter slechts tot 20 jaar.
