5 elementen maken de wereld vuur, water, aarde, lucht en ruimte. Deze vijf elementen zijn verantwoordelijk voor het maken van deze wereld. Als we het hebben over de elementen die door de wetenschappers op aarde zijn ontdekt, zullen we zien hoe ze werden ontdekt, ze werden gerangschikt in een periodiek systeem. Alkali- en aardalkalimetalen zijn twee van de delen waarin het periodiek systeem is gemaakt. Maar ze verschillen van elkaar.
Alkali versus alkalisch
Het verschil tussen alkali en alkalisch is dat alkali het metaal van groep 1 van het periodiek systeem is, zoals kalium, lithium, natrium, rubidium, cesium, terwijl het aardalkalimetaal de groep 2 is van het periodiek systeem met elementen zoals beryllium, barium, waterstof, strontium, magnesium, radium, calcium, enz. Er zijn enkele alkalimetalen, terwijl de alkalische elementen harder zijn.
De alkalimetalen zijn groep 1 van het periodiek systeem. Elementen zoals natrium, lithium en cesium hebben een extra elektron in hun valentieschil. De verbindingen die ze vormen met andere elementen zijn caller-alkaliverbindingen. Zoals NaCl, waar Na natrium is en Cl chloride is, en ze vormen samen een binding, en die verbinding staat bekend als alkaliverbindingen.
Het aardalkalimetaal maakt groep 2 van het periodiek systeem. Elementen zoals calcium, magnesium maakt ook hydroxide-ionen wanneer ze aan water worden toegevoegd. Ook als we het hebben over de pH-waarde, heeft aardalkalimetaal hogere pH-waarden. We kunnen eenvoudig aangeven met >7 voor een beter begrip.
Vergelijkingstabel tussen alkali en alkalisch:
| Parameters van vergelijking: | Alkali | Alkalisch |
| Definitie | In het periodiek systeem zijn Alkalimetalen de groep 1-elementen. | Alkalisch is de groep 2 elementen van het periodiek systeem. |
| elementen | Sommige elementen zoals natrium, lithium, cesium, kalium zijn alkalimetalen. | Elementen zoals calcium, magnesium, rubidium, zijn aardalkalimetaal. |
| valentie-elektronen | In alkalimetalen heeft de laatste valentieschil één elektron. | In alkalimetalen heeft de laatste schil twee elektronen. |
| Vorming | Alkalimetalen vormen +1 kationen. | Alkalische vormen +2 kationen. |
| ionisatie energie | Als we het hebben over elementen in groep 1, is de ionisatie-energie laag. | Alkalisch heeft een hogere ionisatie-energie. |
Wat is alkali?
Onze wereld bestaat uit elementen. Sommige bestaan in het delen van elektronen met iemand die ionische bindingen maakt, en sommige maken covalente bindingen die elkaars octet vervullen. Sommige dingen zijn echter gebruikelijk. De bindingen die ze vormen zijn altijd in een stabiele toestand. En alle elementen streven ernaar om banden met iemand aan te gaan om stabiliteit te vinden.
Alkalimetalen zijn de groep 1-elementen van het periodiek systeem, ontworpen door wetenschappers. Er werden verschillende periodieke tabellen voorgesteld, maar in 1913 werd de finale tafel als een van de meest betrouwbare en geschikte beschouwd. Alkalimetalen zoals lithium, natrium, kalium, cesium, enz. hebben één ding gemeen. Ze hebben één verkiezing in hun laatste huls.
Dit elektron speelt een belangrijke rol bij het stabiliseren van de elementen. Hun laatste elektron kan worden gebruikt om bindingen te maken met die elementen die 7 elektronen in hun laatste schil hebben en er nog een nodig hebben. Net als chloor, als we de laatste schil zien, is het Tekort met één elektron. Dit natriumelektron kan aan chloor worden gegeven om bindingen te vormen die natriumchloride vormen.
De uiteindelijke stabiliteit komt wanneer je laatste schaal compleet is. Ofwel accepteren van iemand of iemand geven. De laatste schaal moet vol zijn om stabiel te zijn. Alkalimetalen hebben een pH van 7 en meer, wat op zijn beurt het rode lakmoespapier in blauw verandert, wat een zuurgraad vertoont. Ook kunnen alkalimetalen worden gebruikt om zure reacties te naturaliseren. Deze hebben minder ionisatie-energie, omdat ze gemakkelijk één elektron uit hun valentieschil kunnen doneren.
Wat is alkalisch?
Het periodiek systeem dat in 1913 werd voorgesteld, classificeert elementen op basis van hun aard. Je zult sommige groepen zien die één elektron nodig hebben, sommige hebben er twee nodig en sommige zijn ook vol. Groep 1 is Alkalimetalen die de neiging hebben om één elektron af te staan om een stabiele toestand te bereiken.
Aardalkalimetalen zijn over het algemeen die elementen die de neiging hebben om twee elektronen te geven aan deze elementen die precies twee elementen nodig hebben. Elementen zoals calcium, beryllium en magnesium hebben twee elektronen in hun valentieschaal die ze kunnen doneren aan degenen die twee elementen nodig hebben.
Als we een verbinding zien, CaO, die bekend staat als calciumoxide. Hier kunnen we zien dat zuurstof 6 elektronen in zijn valentieschil heeft en er nog twee nodig heeft om zijn octet te voltooien. Tegelijkertijd heeft het calcium echter 2 elektronen in zijn valentieschil en moet het er twee doneren om zichzelf te stabiliseren. Dus komen ze samen om een band te vormen die in het voordeel is van beide om elkaar te stabiliseren.
Aardalkalimetalen hebben een pH van meer dan 7, waardoor rood lakmoespapier blauw wordt. Aardalkalimetalen vormen +2 kationen, en dit positieve teken geeft aan dat de donatie van twee elektronen heeft plaatsgevonden. Ook hebben alkalimetalen een hoge ionisatie-energie omdat het gemakkelijk is om één elektron te doneren, maar een donatie van een tweede elektron kost veel energie.
Belangrijkste verschillen tussen alkali en alkalisch:
Gevolgtrekking
Of een element elektronen afgeeft of ze accepteert, de bestemming blijft hetzelfde. Om stabiliteit te vinden, hetzij door donatie, hetzij door het vormen van covalente bindingen. Het periodiek systeem gaat helemaal over die elementen met extra elektronen, een tekort aan elektronen en die met een volledig octet.
Volledige octet-elementen zijn elementen die met niemand reageren en al stabiel zijn. Voorbeelden zoals helium, argon en xenon hebben volledige octetten en hebben geen elektron nodig. En we kunnen zeggen dat hun ionisatie-energie van alle elementen erg hoog is, omdat het erg moeilijk is om elektronen uit de laatste schil te halen.
