Mos en algen lijken van een afstand op elkaar: groene plantenresten. In werkelijkheid zijn bepaalde organisaties die bekend staan als 'mos', zoals Iers mos, variëteiten van algen om de zaken nog ingewikkelder te maken. De echte elanden en algen zijn echter twee verschillende soorten. Er zijn 12.000 verschillende dieren van elanden en organismen in algen. In bepaalde delen van de Verenigde Staten vormen zowel mos als algen een punt van zorg voor tuinders.
Algen versus mos
Het belangrijkste verschil tussen algen en mos is dat algen een variëteit zijn van lagere planten van het Protista-koninkrijk, terwijl elanden een kleine bloemloze plant zijn van de Bryophyte-divisie van het Plantae-koninkrijk. Bovendien zijn algen thallofyten en zijn elanden wortelachtig, scheutachtig en lommerrijk. Algen en elanden zijn twee primitieve plantensoorten die niet-vasculair, niet-bloeiend en niet-zaad produceren. Ze verschijnen meestal in een waterrijke of natte omgeving.
Algen met een thallic plantenlichaam zijn plantaardige, eencellige of meercellige organismen. Ze komen uit het Protista-rijk. Bovendien leven ze alleen in zee- en zoetwateromgevingen. Ze produceren en fotosynthetiseren ook chlorofyl. Alle algen zijn dus autotrofen. Echter, heterotrofen misschien een deel van de algen. Bovendien fungeren algen in de meeste mariene voedselketens als belangrijkste producenten. Ze leveren ook 70% van de zuurstof in de atmosfeer.
Mos is een vroege plant die bekend staat als Bryophytes. Het zijn over het algemeen niet-semitische, niet-florale en niet-vasculaire bomen. Ze ondergaan millennia lang een verandering en de gametofyt is hun primaire fase in de levenscyclus. Ook vertrouwt de gametofyt op zijn sporofyt en worden er sporen geproduceerd. Ook wordt chlorofyl ingesloten en gefotosynthetiseerd. Mossen zijn meestal terrestrische planten die in schaduwrijke, vochtige omgevingen leven.
Vergelijkingstabel tussen algen en mos
| Parameters van vergelijking: | algen | Mos |
| Definitie | Algen zijn een variëteit van lagere thallus polyfyletische soorten. | Mossen zijn een verscheidenheid aan polyfenyleenplanten op hoog niveau die worden gekenmerkt door het ontbreken van unieke watergeleidende weefsels. |
| Het aantal soorten | Er bestaan ongeveer 30000 algen. | Er bestaan ongeveer 12.000 soorten mossen. |
| Wetenschap | Algologie wordt wetenschap genoemd, die algen bestudeert. | Bryology wordt wetenschap genoemd die de eland bestudeert. |
| Structuur | De algen zijn enkelvoudig, meercellig en koloniaal. | Meercellige soorten zijn allemaal mossen. |
| Divisies | Diatomeeën van de algen worden ingedeeld in groen, rood en bruin. | Hornworts, bryophytes, levermossen en veenmossen worden verdeeld tussen de elanden. |
| Lengte | Van meerdere micrometers (algen) tot enkele decennia (sommige bruinalgen). | Ongeveer 1 cm en 10-20 cm. |
Wat is algen?
Het woord "algen" is van toepassing op verschillende soorten die fotosynthese-zuurstof produceren (het proces waarbij lichtenergie van de zon wordt geoogst om koolhydraten te genereren). Beide soorten hebben geen vergelijkbare verbinding. Sommige kenmerken combineren ze echter met de belangrijkste fotosynthetische soorten, de bodemplanten, die ze van elkaar onderscheiden.
Algen worden niet voornamelijk sterk onderscheiden, omdat planten geen echte wortels, stengels en bladeren hebben, en een avasculaire structuur voor de stroom van water en voedingsstoffen door hun lichaam. Ten tweede komen veel algen ook voor in verschillende soorten en maten. Ze kunnen voorkomen als enkelvoudig, meercellig, macroscopisch, in kolonies levend of bladachtig zijn zoals bij oceaanbodems zoals gigantische kelp. Het kan een microscopisch kleine cel zijn. Het picoplankton heeft een diameter van 0,2 tot 2 micron en de bladeren van reuzenkelp zijn wel 60 m lang. Ten slotte zijn algen aanwezig in zowel zoet als zout water in verschillende mariene omgevingen.
Hierdoor zijn prokaryotische organismen - cyanobacteriën, ook wel blauwgroene algen genoemd - en eukaryote organismen de algemene naam "algen" (alle andere algensoorten). "Omdat de 'alg' geen deel uitmaakt van de natuurlijke gemeenschap van een gedeelde voorouder, en de naam 'eukaryote algen' de cyanobacteriële bacteriën niet omvat in een informele groep 'algen'. Interessant is dat chloroplasten gemodificeerde aminosystemen zijn en de plaats van fotosynthese in landplanten. Vaak zijn deze vroege cyanobacteriën tijdens het late Proterozoïcum of het vroege Cambrium ingesloten in primitieve plantencellen.
(Bacteriën en archaea maken deel uit van prokaryoten. Het zijn eenvoudigere soorten zonder een geordende celstructuur en hun DNA zweeft losjes in het cytoplasma als een verwrongen massa. Voor de andere zijn alle andere levende soorten eukaryoten: schimmels, protisten en planten. En vogels, en wat zijn protisten? Ze organiseren hun cellen beter. Ze hebben organellencomplexen die een verscheidenheid aan cellulaire functies vervullen, en DNA bevindt zich in een centraal compartiment dat de kern wordt genoemd.)
Wat is Mos?
Mos (Bryophyte Division) is een minuscule, niet-vasculaire, sporendragende plant van minstens 12.000 soorten. Mossen zijn aanwezig op vochtige, schaduwrijke plaatsen over de hele wereld en in zout water. De dieren die de bossen en de bosbodems bedekken zijn het meest bekend. Milieuvriendelijke, blootgestelde substraten breken af en geven voedingsstoffen af voor het gebruik van complexere planten. Het is belangrijk in de nutriënten- en waterhuishouding van bepaalde vormen van vegetatie en helpt bodemerosie te beheersen met de oppervlaktebedekking en absorptie van water. Degenen in het Sphagnum-geslacht die kalkoen vormen, zijn economisch belangrijke dieren.
Mossen werden al gevonden tijdens de Perm-periode (298,9 miljoen tot 252,2 miljoen jaar geleden), en er waren meer dan 100 organismen bekend in de paleogene en neotenische fossielen (66 miljoen tot 2,6 miljoen jaar geleden). In een structuur die vergelijkbaar is met moderne geslachten zijn Miscites en een ander fossiel Mozes. Valvatmossen en veenmossen zijn de omvang van de opgenomen soorten (subklasse). De grote subklasse is de meerderheid van de mossen, maar er waren ook significante vertegenwoordigers van de subklasse Polytrichid. Ook hebben slechts een paar dieren kleinere subklassen.
De rangschikking en specialisatie van hun sporangia verschillen voornamelijk van elkaar (sporengevallen). Moskeeplanten vormen een gametofytische (geslachts)generatie in stengel- en bladachtige structuren. De generatie van de gametofyt groeit sporofyt (Aseksueel) en is normaal gesproken een hogere stengel of seta, die eindigt in het sporangium. Het sporangium is ook in verschillende gradaties afhankelijk van de gametofyt voor water en voedingsstoffen.
Mossen repliceren door vertakking en fragmentatie, regeneratie en ontwikkeling van sporen uit kleine delen van bladeren of stengels. De spore ontkiemt en wordt onder gunstige omstandigheden een vertakkende groene draad.
Typisch, talrijke kleine planten die de naam eland dragen zijn niet Mozes. De groene alg Pneumococcus is altijd het "mos" dat aan de noordkant van het bos wordt gevonden. Ierse muis is een rode alg (crêpe). Baardmos, IJslands mos, eikenmos en rendiermos zijn korstmossen. De korstmossen van de baardmousse (soorten). De Spaanse eland is een vliegtuig van de ananasfamilie (Tillandsia) (bromeliaceous). Varenbondgenoten van de Lycopod-familie zijn clubelanden.
Belangrijkste verschillen tussen algen en mos
Gevolgtrekking
Algen zijn een soort lagere plant van het Protista-koninkrijk. Ze kunnen enkelvoudig of meercellig zijn. Je lichaam van de plant is een thallus. Ze werken in het algemeen in wateromgevingen. De algen zijn oranje, rode en bruine algen. Er zijn drie soorten. Aan de andere kant is mos een soort originele plant die behoort tot de Bryophyta-divisie. Over het algemeen differentiëren meercellige elanden hun plantenlichaam in configuraties die wortelachtig, stengelachtig en bladachtig zijn. Ook zijn de twee andere Bryophyta-gesplitste groepen levermossen en hoornmossen. Daarom is de samenstelling van de planten het grootste onderscheid tussen algen en elanden.
