Er zijn twee hoofdtypen aritmie of onregelmatige hartritmes. Dit zijn atriale fibrillatie (AFib) en supraventriculaire tachycardie (SVT). Beide aandoeningen hebben betrekking op snelle hartslagen die levensbedreigend kunnen zijn als ze niet snel worden behandeld. Er is echter een verschil tussen beide, ook al veroorzaken ze allebei een afwijking in het ritme van je hartslag.
AFib versus SVT
Het verschil tussen AFib en SVT is dat AFib het resultaat is van elektrische impulsen in de boezems die uit de hand lopen. Dit zorgt ervoor dat ze te snel samentrekken, daarom staat het bekend als een onregelmatig hartritme. Bij SVT daarentegen worden er extra elektrische signalen verzonden van boven de ventrikels (de onderste kamers) of daaronder die hun goede functie verstoren. In dit geval zullen de hartkamers te snel samentrekken.
AFib daarentegen is wanneer zowel de boezems als de ventrikels buiten hun normale ritme slaan. Dit zorgt ervoor dat bloed zich verzamelt in de hartkamers en kan leiden tot een beroerte of congestief hartfalen als het te lang onbehandeld blijft. Atriale fibrillatie, ook bekend als 'AFib', is een van die soorten hartritmes. Met deze toestand sturen de bovenste kamers met een extreem hoge snelheid elektrische signalen naar hen.
SVT is eigenlijk niet gevaarlijk, maar het kan andere problemen veroorzaken. Het wordt vaak supraventriculaire tachycardie genoemd omdat het hart zo snel klopt dat er extra golven van elektrische activiteit zijn boven en onder de ventrikels (de onderste kamers), die bloed van je lichaam ontvangen voordat ze naar je longen worden gestuurd. SVT is een hartslag die optreedt wanneer er extra elektrische impulsen in de atria of ventrikels zijn, waardoor ze te snel samentrekken.
Vergelijkingstabel tussen AFib en SVT
| Parameters van vergelijking: | AFib | SVT |
| Volledige vorm | Atriale fibrillatie | Supraventriculaire tachycardie |
| Behandeling | Medicatie, maar ablatie als de patiënt de aanbevelingen van zijn arts niet opvolgt en problemen blijft houden. | Ablatie is alleen nodig als de patiënt niet reageert op medicatie of andere behandelmogelijkheden. |
| ECG (elektrocardiogram) | Onregelmatig gevormd (onregelmatig) ritme in het ECG, meestal met een snelle hartslag. | Regelmatige maar sneller dan normale hartslag wanneer niet behandeld. |
| Risicofactoren | Oudere leeftijd, familiegeschiedenis van hartaandoeningen of beroertes, hoge bloeddruk of diabetes. | Zeldzame gevallen kunnen worden geassocieerd met structurele defecten zoals gaten tussen de bovenste kamers (atriaal septumdefect/ASS). |
| Symptomen | Het kan al dan niet symptomen vertonen. | Hartkloppingen die snel, krachtig en onregelmatig zijn; duizeligheid; vermoeidheid. |
Wat is AFib?
AFib daarentegen is wanneer zowel de boezems als de ventrikels buiten hun normale ritme slaan. Dit zorgt ervoor dat bloed zich verzamelt in de hartkamers en kan leiden tot een beroerte of congestief hartfalen als het te lang onbehandeld blijft. Atriale fibrillatie, ook bekend als 'AFib', is een van die soorten hartritmes. Met deze toestand sturen de bovenste kamers met een extreem hoge snelheid elektrische signalen naar hen.
Het kan voor artsen moeilijk zijn om onregelmatige hartslagen te detecteren en te controleren, omdat ze niet altijd symptomen opmerken zoals vermoeidheid of kortademigheid die vaak voorkomen bij abnormale hartslagen. Met AFib is het belangrijk dat mensen onmiddellijk medische hulp zoeken, omdat dit type aritmie kan leiden tot bloedstolsels en een beroerte kan veroorzaken als het niet wordt behandeld.
Boezemfibrilleren wordt veroorzaakt door onregelmatige elektrische impulsen in de boezems van het hart, waardoor deze te snel samentrekken. Deze aandoening kan leiden tot bloedstolsels en beroertes als deze niet wordt behandeld, maar wordt vaak behandeld met medicijnen die de symptomen in de loop van de tijd onder controle houden.
Sommige patiënten die aan AFib lijden, hebben ook een chronische nierziekte of coronaire ziekte, en deze aandoeningen verhogen het risico op een beroerte.
Wat is SVT?
SVT, of supraventriculaire tachycardie, is een type snelle hartslag die zijn oorsprong vindt in de bovenste kamers van het hart. Deze aandoening begint meestal met een buitenbaarmoederlijke slag - een die ergens anders vandaan komt dan een van uw natuurlijke pacemakerplaatsen in een van beide ventrikels. Als je een buitenbaarmoederlijke hartslag hebt, gaat je hart sneller kloppen. Als dat zonder behandeling langer dan een paar seconden of maximaal enkele minuten aanhoudt, krijgt u SVT.
SVT is een gevaarlijk hartslagprobleem dat artsen in de gaten moeten houden bij hun patiënten. Deze aandoening komt meestal voor in de lagere kamers of de ventrikels van het hart. Het komt meestal voor bij mensen tussen de 40 en 60 jaar, hoewel het ook bij jongere volwassenen of kinderen kan voorkomen.
SVT wordt veroorzaakt door abnormale elektrische signalen die een snelle hartslag veroorzaken, omdat de ene kamer te opgewonden raakt bij het samentrekken, terwijl de andere helemaal niet goed werkt. Deze aandoening kan met medicatie worden behandeld, maar als de patiënt de aanbevelingen van zijn arts niet opvolgt en problemen blijft houden, kan een ablatie noodzakelijk zijn.
SVT is een gevaarlijke hartaandoening die onmiddellijke aandacht van medische professionals vereist. Het kan leiden tot andere gezondheidsproblemen zoals bloedstolsels of beroertes als medicijnen na verloop van tijd niet goed werken.
Belangrijkste verschillen tussen AFib en SVT
Gevolgtrekking
Boezemfibrilleren is gevaarlijk omdat het resulteert in bloedstolsels die soms beroertes veroorzaken. Het is ook moeilijk te behandelen. SVT is een hartaandoening die een abnormaal snelle hartslag veroorzaakt. Het belangrijkste verschil met afib is dat de elektrische signalen die de hartslag regelen niet synchroon lopen met elkaar.
Een andere aandoening die het hart beïnvloedt, is atriale fibrillatie (AFib). Dit elektrische signaal veroorzaakt een snelle hartslag omdat de ene kamer te opgewonden raakt bij het samentrekken terwijl de andere niet goed werkt. AFib kan met medicatie worden behandeld, maar als de patiënt de aanbevelingen van zijn arts niet opvolgt en problemen blijft houden, kan een ablatie noodzakelijk zijn.
