Adrenerge en cholinerge zijn twee wegen van het autonome zenuwstelsel van ons lichaam die al het onvrijwillige werk van het lichaam regelen. Hun verschillen maken deel uit van het evenwichtssysteem van het lichaam.
Adrenerge versus cholinerge
Het verschil tussen adrenerge en cholinerge route is dat adrenerge route het gebruik van neurotransmitters adrenaline en noradrenaline omvat, terwijl cholinerge route het gebruik van acetylcholine-neurotransmitter omvat.
Een ander belangrijk verschil tussen beide is dat de adrenerge route geassocieerd is met het sympathische zenuwstelsel, terwijl de cholinerge route geassocieerd is met de parasympathische route.
Bovendien stimuleert het sympathische zenuwstelsel gerelateerd aan de adrenerge route het hart door de activiteit ervan te verhogen, terwijl parasympathische zenuwen gerelateerd aan de cholinerge route naar beneden de activiteit van het hart reguleren.
Er zijn in principe twee soorten adrenerge zenuwreceptoren, het zijn alfa- en bèta-receptoren, terwijl cholinerge zenuwreceptoren van twee soorten zijn, nicotine en muscarine. Adrenerge receptoren zijn G-eiwitgebonden receptoren, terwijl cholinerge receptoren inotroop en metabotroop zijn.
Adrenerge route is verantwoordelijk voor de vecht- of vluchtreactie door de catecholamines-adrenaline uit de bijnier vrij te geven, terwijl de cholinerge route verantwoordelijk is voor de verterings- en rustreactie.
Vergelijkingstabel tussen adrenerge en cholinerge
| Vergelijkingsparameter: | Adrenerge | cholinerge |
|---|---|---|
| Een deel van welk zenuwstelsel | Sympathisch zenuwstelsel | Parasympathisch zenuw stelsel |
| Geassocieerde Neurotransmitter | Adrenaline en noradrenaline | Acetylcholine |
| Effect op het hart | Stimuleert snellere activiteit | Dons reguleert activiteit |
| Soorten | Alfa en bèta | Nicotine en muscarine |
| Werking van receptor | G-eiwit gekoppelde receptor | Intropische ligand-gated en metabotrope receptoren |
Wat is adrenerge?
Adrenerge zenuwen maken deel uit van het sympathische zenuwstelsel dat de adrenerge receptoren huisvest. Dit zijn G-proteïne gekoppelde receptoren die binden met een aantal catecholamines die vrijkomen uit de bijnier.
De twee belangrijkste neurotransmitters die geassocieerd zijn met adrenerge receptorbinding zijn epinefrine of adrenaline en norepinefrine of noradrenaline. Deze zijn ook verantwoordelijk voor de vecht- of vluchtreactie van het lichaam.
Wanneer de sympathische zenuwuiteinden in het hart zich binden met deze neurotransmitters, verhogen ze de activiteit van het hart door de hartslag en de samentrekbaarheid van het myocard samen met de geleidingssnelheid te verhogen.
Afgezien van hun effect op het hart, verbeteren ze ook de tijdelijke prestaties van het lichaam door bloed van onbelangrijke organen naar skeletspieren te leiden. Andere effecten zijn onder meer verwijding van de pupillen, verhoging van de bloeddruk, uitbreiding van de longholte, enz.
Adrenerge receptoren zijn van de twee typen alfa en bèta, die verder zijn onderverdeeld op basis van hun functie en effect op het lichaam. Wanneer adrenaline zich aan deze receptoren bindt, veroorzaakt het vasoconstrictie met alfa- en vasodilatatie met bèta-receptor.
Wat is cholinerge?
Cholinerge route is gerelateerd aan het parasympathische zenuwstelsel dat de functies van cholinerge receptoren omvat. Deze receptoren worden beschouwd als intropisch en metabotroop en worden geactiveerd door de neurotransmitter Acetylcholine (ACh).
Acetylcholine-neurotransmitters binden aan de muscarine- en nicotinereceptoren, de twee belangrijkste cholinerge receptoren om zijn functies uit te voeren. Het cholinerge systeem stuurt de verterings- en rustreactie van het lichaam aan.
De vagus of het parasympathische zenuwuiteinde in het hart zijn verantwoordelijk voor de cholinerge effecten daarop. Wanneer Acetylcholine zich aan deze receptoren in het hart bindt, zijn ze verantwoordelijk voor het naar beneden reguleren van de hartfuncties.
Dit effect van het verlagen van de hartslag en bloeddruk door acetylcholinebinding is een evenwichtsoefening van het lichaam. Andere effecten van acetylcholine zijn onder meer verwijdende bloedvaten, toenemende lichaamsafscheidingen en samentrekking van gladde spieren.
Deze receptoren worden overal in het lichaam aangetroffen, maar vooral in de doelorganen zoals de sensorische klieren, de luchtwegen, het hart en de ogen en het maag-darmkanaal. Ze worden ook gevonden in de somatische efferente zenuwen in de skeletspieren.
Cholinerge receptoren maken deel uit van zowel het somatische als het autonome zenuwstelsel en zijn verder onderverdeeld in nicotine- en muscarinereceptoren. Nicotinereceptoren binden aan nicotine en muscarinereceptoren binden aan muscarine.
Belangrijkste verschillen tussen adrenerge en cholinerge
Gevolgtrekking
Adrenerge en cholinerge receptoren maken deel uit van het autonome zenuwstelsel van ons lichaam. Ze worden bestuurd door de neurotransmitters die eraan binden om hun specifieke functies te reguleren.
Het belangrijkste verschil tussen adrenerge en cholinerge is dat adrenerge receptoren binden aan de neurotransmitter adrenaline of epinefrine en noradrenaline of norepinefrine en die van cholinerge receptoren aan acetylcholine.
Het volgende belangrijke verschil is dat adrenerge receptoren geassocieerd zijn met het sympathische zenuwstelsel, terwijl de cholinerge receptoren geassocieerd zijn met het parasympathische zenuwstelsel.
De adrenerge zenuwuiteinden in het hart en de specifieke aanwezige receptoren zijn verantwoordelijk voor de verhoogde hartactiviteit wanneer ze zich binden aan de adrenaline-neurotransmitters, terwijl die van cholinerge receptoren in het hart de hartactiviteit reguleren wanneer ze worden gestimuleerd.
Binding met adrenerge receptoren omvat ook effecten zoals verwijding van pupillen, verhoging van de bloeddruk, uitbreiding van de longholte en omleiding van de bloedstroom naar skeletspieren om de beschikbaarheid van glucose te verbeteren.
Binding met cholinerge receptoren wordt geassocieerd met verwijdende bloedvaten, toenemende lichaamsafscheidingen en contractie van gladde spieren, afgezien van het reguleren van de activiteit van het hart.
Adrenerge receptoren zijn van twee typen alfa en bèta die verder zijn onderverdeeld in alfa1 en alfa2 en bèta1, bèta2en bèta3 afhankelijk van hun functies. Cholinerge receptoren worden ook onderverdeeld in nicotine en muscarine, die respectievelijk binden aan nicotine en muscarine. Een ander verschil is dat de adrenerge receptoren werken door middel van een G-eiwitkoppelingsmethode, terwijl cholinerge receptoren binden door ligandafhankelijke intropische en metabotrope mechanismen.
