Verschillende ouders maken zich zorgen over de geestelijke gezondheid van hun kind of kind, vooral als ze iets ongewoons in het gedrag van de kinderen waarnemen. Een van de meest gestelde populaire vragen is of hun kind een ADHD-patiënt is of een slimme jongere.
Experts hebben ADHD soms geïdentificeerd door alleen maar te verwijzen naar ouder- en leraarrapporten over de acties van het kind en door een snelle beoordeling van de jongere te doen. Als gevolg hiervan is de complexiteit tussen dergelijke twee aandoeningen of anomalieën vrij klein, daarom is dit artikel geschreven.
ADHD versus hoogbegaafd
Het verschil tussen ADHD en hoogbegaafden is dat ADHD staat voor Attention Deficit Hyperactivity Disorder, wat een van de meest voorkomende ontwikkelingsstoornissen bij kinderen is. Het wordt meestal gediagnosticeerd, maar kan zich uitbreiden tot volwassenheid. Kinderen met een handicap kunnen moeite hebben met concentreren, impulsieve acties in bedwang houden (doen zonder rekening te houden met de uitkomst) of extreem actief zijn. Terwijl hoogbegaafde kinderen de kinderen zijn die gezegend zijn met een hoger IQ dan normale kinderen en het is meer een tweesnijdend zwaard.
Het is typisch dat jongeren op een bepaald moment in hun leven worstelen met concentratie en gedrag. Kinderen met ADHD groeien daarentegen niet zomaar over dit gedrag heen. De sensaties houden aan, kunnen ernstig zijn en kunnen problemen veroorzaken op school, thuis of met vrienden. Het is moeilijk voor de persoon om een taak te regelen of te voltooien, op details te letten of aanwijzingen of dialogen op te volgen. Het individu wordt gemakkelijk op een zijspoor gebracht en vergeet vaak de bijzonderheden van alledaagse taken.
Er zijn verschillende interpretaties van hoogbegaafdheid, die geen van beide algemeen worden aanvaard. Betekenissen, gebaseerd op de omstandigheden, zijn vaak mentor en beïnvloeden belangrijke beslissingen in schoolsystemen, zoals het evalueren van de geschiktheid en vereisten voor uitzonderlijke onderwijsprogramma's.
Vergelijkingstabel tussen ADHD en hoogbegaafden
| Parameters van vergelijking: | ADHD | Begaafd |
| Betekenis | ADHD staat voor Attention Deficit Hyperactivity Disorder, wat een van de meest voorkomende ontwikkelingsstoornissen bij kinderen is. | Hoogbegaafde kinderen zijn studenten met vaardigheden, capaciteiten of vooruitzichten die zo uitzonderlijk zijn dat ze extra aanpassingen nodig hebben om aan hun academische behoeften te voldoen. |
| Symptomen | Hyperrusteloos zijn Overmatige beweging en ademhalingsfrequentie Impulsiviteit Handelen zonder na te denken. | Ze zijn sociaal onhandig en hebben speciaal gezelschap nodig. Ze zijn gevoelig voor emoties. |
| Oorzaak | 1. Bloedverwantschap met ADHD of soortgelijke psychische problemen, zoals een familielid of familielid.2. Blootstelling aan toxines uit de omgeving, zoals lood, dat veel voorkomt in verf en leidingen in oudere huizen. | Genetische verkeerde oriëntatie. Geestesziekte en erfelijk. |
| Herstel | Hoewel er geen behandeling is voor ADHD, kunnen mensen met de stoornis mentale rehabilitatie ondergaan. Voor veel mensen kan herstel het beste worden gedefinieerd als de voortgezette behandeling van ADHD-symptomen. | Eventuele psychotherapieën en omgang met de samenleving balanceren de verschillen tussen een hoogbegaafd en een gewoon kind. |
| Medicijnen | Methylfenidaat, Lisdexamfetamine, Dexamfetamine. | Neurostimulantia en slaappillen die helpen bij ontspanning. |
Wat is ADHD?
ADHD is een afkorting voor deficiënte hyperactiviteitsstoornis ADHD. Het is een chronische aandoening. ADHD-patiënten hebben variaties in hersengroei en -activiteit die hun aandacht, het vermogen om stil te zitten en de algehele zelfbeheersing beïnvloeden. ADHD kan van invloed zijn op het schoolwerk, het gezinsleven en de relaties van een kind.
Kinderen die niet reageren (afleidend) hebben moeite met focussen, concentreren en het voltooien van taken. Ze luisteren misschien niet altijd goed naar bevelen, zien belangrijke feiten over het hoofd en maken misschien niet af wat ze beginnen.
Hyperactieve kinderen zijn zenuwachtig, rusteloos en vervelen zich snel. Ze kunnen moeite hebben om stil te zitten of te zwijgen als dat nodig is. Ze konden taken versnellen en slordige fouten maken. Ze kunnen klimmen, springen of ravotten als dat niet de bedoeling is. Ze kunnen handelen op een manier waardoor anderen onbedoeld hinder ondervinden.
Het is niet bekend hoe en precies een patiënt ADHD krijgt. Er is overtuigend bewijs dat ADHD voornamelijk erfelijk is. Veel kinderen met ADHD hebben zo'n ouder of familielid die aan de aandoening lijdt. Kinderen hebben ook meer kans om het te krijgen als ze te vroeg geboren zijn, verband houden met externe verontreinigende stoffen of als hun moeder alcohol heeft gebruikt tijdens de zwangerschap. ADHD wordt niet veroorzaakt door overmatig televisiekijken, slecht ouderschap of overmatige suikerconsumptie.
Wat is begaafd?
Hoogbegaafde kinderen zijn studenten met vaardigheden, capaciteiten of vooruitzichten die zo uitzonderlijk zijn dat ze extra aanpassingen nodig hebben om aan hun academische behoeften te voldoen. Die kinderen zitten in de top 3-5 procent van hun leeftijdscategorie in hun unieke hoogbegaafdheidsgebied(en). Deze strategie wordt jaarlijks herzien en aangepast. Hoogbegaafden hebben opmerkelijke niveaus van bekwaamheid of aanleg op een of meer gebieden. Hoogbegaafde personen hebben opmerkelijke niveaus van bekwaamheid of geschiktheid op een of meer gebieden, volgens de National Association for Gifted Children.
Hoogbegaafde kinderen worden geboren met inherente vermogens die veel beter zijn dan de norm gezien hun leeftijd. Als uw kind getalenteerd is, kunt u deze aangeboren eigenschappen waarnemen in hoe ze nieuwe dingen leren.
Kinderen kunnen inderdaad op elk gebied getalenteerd zijn, en ze zijn vaak op verschillende gebieden begaafd. Een jongere, bijvoorbeeld, is misschien zowel creatief als cognitief begiftigd. Ze kunnen ook superieure fysieke behendigheid en herinnering hebben, evenals meer sociaal-emotionele volwassenheid dan sommige andere kinderen van hun leeftijd.
Sommige slimme jongeren worden ook gelabeld met ontwikkelingsstoornissen. Deze jongeren worden 'tweemaal uitzonderlijk' genoemd, wat betekent dat ze cognitief getalenteerd zijn en ook de juiste diagnose hebben gekregen van een ontwikkelingsstoornis zoals ADHD of dyslectisch. Als gevolg hiervan kunnen kinderen onverschillig en ontevreden worden over het onderwijs.
Belangrijkste verschillen tussen ADHD en hoogbegaafden
Gevolgtrekking
Het diagnosticeren van ADHD is een moeilijke klus, zelfs voor experts en professionele psychiaters, terwijl hoogbegaafde kinderen gemakkelijk worden opgemerkt. Er is niet één test om ADHD te identificeren, en verschillende andere aandoeningen, zoals angst, melancholie, slaapproblemen en sommige vormen van leeruitdagingen, kunnen effecten vertonen die vergelijkbaar zijn met ADHD. Een medisch onderzoek is een stap in de procedure.
Omdat ze ongelooflijk 'snel' lijken te zijn, voltooien ze bepaalde fundamentele taken aanzienlijk sneller dan het grootste deel van hun studenten, waardoor ze genoodzaakt zijn aanzienlijke perioden te wachten totdat hun klasgenoten klaar zijn.
