In de loop van de tijd zijn mensen steeds attenter en zorgzamer geworden voor psychische aandoeningen. Retentie die geestesziekten nu krijgen, is veel meer dan in het verleden. ADD en ADHD zijn twee chronische aandoeningen waarbij veel factoren een rol spelen, zoals moeite met opletten, impulsiviteit en hyperactiviteit.
ADD versus ADHD
Het verschil tussen ADD en ADHD is dat edit een aandoening is waarbij de persoon een gebrek aan aandacht toont, snel afgeleid wordt en een slecht werkgeheugen heeft. Aan de andere kant is het een aandoening waarbij de persoon zowel hyperactiviteit als impulsiviteit leidt en veel aandacht vereist.
ADD is een verkorte vorm van aandachtstekortstoornis. In deze toestand wordt een persoon meestal geconfronteerd met een neurologische aandoening die symptomen met zich meebrengt zoals gemakkelijk afgeleid raken, lange tijd niet kunnen opletten, de tijd uit het oog verliezen, de schema's vergeten, moeite hebben om zich op het werk te concentreren en worstelen met het dagelijks leven gebruiken.
ADHD is een verkorte vorm van aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit. Het wordt beschouwd als een psychologische of neurologische aandoening waarbij de persoon wordt geconfronteerd met symptomen zoals willekeurige uitbarstingen van energie, erg spraakzaam zijn, snel nerveus worden, zenuwachtig zijn en een zeer impulsief karakter hebben.
Vergelijkingstabel tussen ADD en ADHD
| Parameters van vergelijking: | TOEVOEGEN | ADHD |
| Volledige vorm | ADD is aandachtstekortstoornis | ADHD is aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit. |
| Symptomen | Vergeetachtigheid, inactiviteit, slechte aandachtscapaciteiten, ongeorganiseerd, enz. | Hyperactiviteit, impulsiviteit, uitbarstingen van energie, nervositeit, verwarde gedachten, enz. |
| Oorzaken | Een onbalans in de neurotransmitters in de hersenen resulteert in ADD. | Het is een neurologische of psychologische aandoening die het gevolg is van een onbalans in gedrags-neurotransmitters. |
| Subtypen | Het heeft geen subtypen. | Het heeft drie subtypen: impulsieve ADHD, onoplettende ADHD en een gecombineerde vorm van deze twee. |
| Behandeling | Het kan worden behandeld met cognitieve gedragstherapie. | Het kan worden behandeld met veel aandacht, zorg en cognitieve gedragstherapie. |
Wat is ADD?
De afkorting voor ADD is Attention Deficit Disorder. Het is gebruikelijk dat mensen naar ADD en ADHD verwijzen als onderling verwisselbare termen, maar het is niet correct omdat ze veel verschillen hebben. ADD of aandachtstekortstoornis is een psychologische of neurologische aandoening die zowel kinderen als volwassenen kan overkomen. Hoewel, zelfs veel psychologen en artsen verwijzen naar ADD als een term die vroeger werd gebruikt en nu wordt aangeduid als ADHD.
Het meest voorkomende symptoom van een aandachtstekortstoornis is gemakkelijk afgeleid raken, niet kunnen opletten en moeite hebben om het werk bij te houden. Veel volwassenen met een aandachtstekortstoornis, situaties zoals onvermogen om zich op het werk te concentreren, afspraken uit het oog verliezen en schaalgebruik, keer op keer, de tijd uit het oog verliezen en worstelen met het uitvoeren van taken die veel aandacht nodig hebben.
Het belangrijkste verschil tussen ADD en ADHD is dat het niet wordt gekenmerkt door hyperactiviteit. Om de toestand van een DD bij kinderen te identificeren, moet u nader bekijken of ze erg verlegen of gereserveerd zijn, wat niet het geval is bij ADHD.
Wat is ADHD?
ADHD of aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit is een aandoening die verschilt van ADD. Deze aandoening resulteert in veel symptomen, variërend van rigoureuze gedachten, onvermogen om op te letten, gemakkelijk afgeleid, niet georganiseerd, ernstige gevallen van uitstelgedrag, ongeduldig worden tot plotselinge uitbarstingen van energie die hyperactiviteit is.
ADHD heeft zelfs drie subtypes, namelijk -impulsieve ADHD, onoplettende ADHD, en de derde is een gecombineerde vorm van de twee vormen zoals eerder vermeld. Het cruciale verschil tussen ADD en ADHD is hyperactiviteit. Het is een impulsieve aandoening die een gecombineerde vorm is van onoplettendheid, impulsiviteit en hyperactiviteit. Behandeling speelt een belangrijke rol bij het omgaan met de situatie van ADHD en het grip krijgen op het gedrag dat het gevolg is van deze aandoening. Het is erg belangrijk om de diagnose te krijgen en behandeld te worden als iemand deze aandoening heeft, omdat het zeer ernstige gevolgen heeft voor iemands sociale en persoonlijke leven.
De meest vruchtbare behandeling voor de behandeling van ADHD is cognitieve gedragstherapie. Dit omvat een breed scala aan georganiseerde activiteiten, waaronder het stellen van doelen, het houden van beloningen en geschenken voor prestaties, het instellen van te volgen regels en het verkrijgen van een gids voor gedragsbeïnvloedende technieken.
Belangrijkste verschillen tussen ADD en ADHD
Gevolgtrekking
ADD en ADHD zijn aandoeningen die meer aandacht en zorg vergen dan welke medicatie dan ook. Verdien psychische aandoeningen die veel geduld vereisen om mee om te gaan en die zelfs lang kunnen duren om te worden verholpen. Het wordt nog ingewikkelder om te gaan met situaties waarin de aandoening in een zeer later stadium wordt gediagnosticeerd. En het is geen leeftijdsafhankelijke aandoening, en voorschoolse kinderen tot volwassen volwassenen kunnen toevallig in deze situaties terechtkomen.
Ouders met kinderen met ADD of ADHD kunnen met een arts overleggen hoe ze met hun kinderen om moeten gaan en wat ze moeten doen om hun toestand te verbeteren. En volwassenen die het gevoel hebben in deze situatie terecht te komen, moeten altijd proberen professionele hulp te zoeken en hun zorgen hierover te bespreken om er op een veel beknoptere en voordeligere manier mee om te gaan.
