Elke samenleving heeft een cultuur. Maar cultuur verandert voortdurend. Cultuur is afhankelijk van verschillende factoren en omstandigheden die de dynamiek van cultuur bepalen. De twee belangrijkste dynamieken van cultuur zijn acculturatie en assimilatie. Hoewel beide factoren vergelijkbaar lijken, hebben ze duidelijke verschillen.
Acculturatie versus assimilatie
Het belangrijkste verschil tussen acculturatie en assimilatie is dat acculturatie tweerichtingsoverdracht van culturen inhoudt, terwijl assimilatie de eenrichtingsoverdracht van cultuur inhoudt. Acculturatie vereist een positieve oriëntatie op een groep, terwijl assimilatie geen positieve oriëntatie vereist.
Acculturatie is een snel proces en kan ertoe leiden dat de samenhang en ontwrichting tussen de twee samenlevingen verandert. Acculturatie brengt niet noodzakelijkerwijs interne verandering met zich mee. De dominante groep speelt een vitale rol van macht in acculturatie. De aanwezigheid van een dominante kracht kan in bepaalde gevallen ook als gedwongen acculturatie worden beschouwd.
Aan de andere kant is assimilatie een geleidelijk proces en is het eenrichtingsverkeer. Assimilatie brengt innerlijke verandering teweeg. Bij assimilatie zijn geen prominente dominante groepen betrokken en daarom is de kracht van dynamiek uitsluitend afhankelijk van de verandering.
Vergelijkingstabel tussen acculturatie en assimilatie
| Parameters van vergelijking | Acculturatie | Assimilatie |
| Definitie | Het is het proces van het verwerven van een andere cultuur die 'tweede cultuur' wordt genoemd en die de samenlevingen verandert | Het is het proces van het doordringen en samensmelten van personen of groepen in het gemeenschappelijke culturele leven door andere attributen te verwerven |
| Natuur | Bidirectioneel proces | Unidirectioneel proces |
| modellen | Segregatie, integratie, assimilatie en marginalisatie | Inheemse assimilatie, immigrantenassimilatie, gedwongen assimilatie en vrijwillige assimilatie |
| Effect | Kan leiden tot dwang en verstoring | Kan leiden tot geleidelijke verandering en wordt meestal bewust geïnternaliseerd |
| Voorbeeld | Acculturatie van Indiaanse kinderen die op kostschool hebben gestudeerd, of verandering in de cultuur van de gemeenschap van Zuid-Aziatische na het kolonialisme | Inheemse groepen tijdens de periode van kolonialisme, vooral tijdens de 18e, 19e en 20e eeuw, of assimilatie is tijdens de Spaanse inquisitie |
Wat is acculturatie?
Acculturatie verwijst naar het proces van verandering in het culturele, sociale en psychologische domein van elke samenleving die de overhand heeft gehad en andere culturen in evenwicht heeft gebracht. Acculturatie kan ook verwijzen naar het proces waarbij een individu zich aanpast, verwerft en zich aanpast aan een andere culturele omgeving die volledig nieuw is.
Het individu kan de nieuwe omgeving incorporeren en eraan deelnemen en toch vasthouden aan de bestaande oorspronkelijke waarden, tradities en culturen. Er zijn meerdere niveaus van cultivatie, van de liefhebber van de heersende cultuur tot degenen die assimileren in andere culturen. De vier belangrijkste essentiële paradigmavormen van acculturatie zijn Segregatie, Integratie, Assimilatie en Marginalisatie. Acculturatie kan ook van invloed zijn op religieuze praktijken, sociale instellingen, gezondheidszorg en culturele veranderingen.
Acculturatie op individueel niveau is het proces van socialisatie van in het buitenland geboren individuen om andere gebruiken, waarden, culturele attitudes, normen en gedragingen te vermengen. Het proces heeft invloed op het dagelijkse gedrag en op het psychologische welzijn van het individu. Acculturatie kan over een grote periode plaatsvinden en wortels groeien over een paar generaties. Er zijn meer dan honderd theorieën over acculturatie door verschillende geleerden.
Talloze wetenschappers op gebieden als antropologie, psychologie en sociologie hebben geprobeerd de verschillende elementen van acculturatieve processen te definiëren en te beschrijven. Enkele belangrijke conceptuele modellen en theorieën over acculturatie zijn "Theory of Dimensional Accrual and Association", "Kramer's theory", "Viervoudig model of bilineair model" en verschillende andere.
Wat is assimilatie?
Assimilatie verwijst naar het proces waarbij een groep of cultuur van een minderheidsvorm lijkt op, assimileert en de waarden, overtuigingen en gedragingen aanneemt van een andere groep, die in volledige of gedeeltelijke vorm kan zijn. Assimilatie komt het meest voor in een multiculturele gemeenschap. De minderheidsgroep neemt de verschillende aspecten van de cultuur over die dominant is door culturele diffusie of sociale normen.
Assimilatie is verder onderverdeeld in twee hoofdtypen: vrijwillige assimilatie en onvrijwillige assimilatie. Assimilatie kan ook verwijzen naar de uitbreiding van de bestaande culturele aspecten en niet volledig vervangen van de voorouderlijke cultuur. Dit wordt de zogenaamde additieve assimilatie genoemd. Assimilatie is een verandering die snel of geleidelijk kan gaan en alleen afhankelijk is van de omstandigheden. De verandering die in de oorspronkelijke cultuur teweeg wordt gebracht, kan zijn door contact en communicatie.
Assimilatie richt zich in grote lijnen op assimilatie van autochtonen en assimilatie van immigranten. Om de assimilatie van immigranten te beoordelen, zijn er vier primaire benchmarks, de sociaaleconomische status, het bereiken van een tweede taal, de geografische spreiding en gemengde huwelijken. Assimilatie van immigranten wordt beschouwd als de manier om de dynamiek van de American Society te begrijpen.
Assimilatie kan zowel spontaan als krachtig zijn. Voorbeelden van gedwongen assimilatie zijn inheemse groepen tijdens de periode van kolonialisme, vooral tijdens de 18e, 19e en 20e eeuw, terwijl een voorbeeld van vrijwillige assimilatie tijdens de Spaanse inquisitie is. Er is geen garantie voor sociale gelijkheid in de samenleving door assimilatie.
Belangrijkste verschillen tussen acculturatie en assimilatie
Gevolgtrekking
Beide processen zijn dynamisch. Beide processen hebben een gemeenschappelijk kenmerk, aangezien ze zowel op individueel als op groepsniveau van invloed kunnen zijn. Beide processen vinden plaats via direct contact en geen van de processen kan plaatsvinden zonder direct contact van de ene gemeenschap of samenleving met de andere.
Acculturatie is een onafhankelijk proces, terwijl assimilatie afhankelijk is van acculturatie. Afgezien van de verwantschap en overeenkomsten, hebben beide processen duidelijke verschillen en functioneren ze op verschillende manieren. Er zijn verschillende voorbeelden uit de geschiedenis, zowel van de processen als hun effecten op grotere schaal.
Beide processen verlopen in een ander tempo. Afhankelijk van de aanwezigheid van een uiterlijke dominante groep, kunnen acceptatie door out-groepen, positieve oriëntatie, effect, modellen, natuur en andere factoren de processen en hun effect op de samenleving, cultuur en uiteindelijk elk individu duidelijk definiëren.
