De wereld van de biologie zit vol met een verscheidenheid aan organismen in alle soorten en maten, variërend van kleine bacteriën tot de gigantische blauwe vinvis, van kleine planten tot gigantische bomen. Onder dergelijke organismen bevinden zich gist en schimmels. Men kan stellen dat gist en schimmels zeer nauw verwant zijn.
Gist versus schimmel
Het verschil tussen gist en schimmel is dat terwijl gist een microscopisch organisme is dat altijd eencellig is en het ontluikende proces gebruikt voor reproductie, schimmel wordt gevonden als zowel eencellig als meercellig en het reproductieproces verloopt via sporen.
Gist is een eencellig organisme, dat eigenlijk een schimmel is en bestaat uit een enkele ovale cel. De methode van reproductie van gist is ontluikend. Ontluiken is het proces waarbij, wanneer een cel klaar is om zich voort te planten, er nog een kleine cel op zijn lichaam groeit, deze cel vervolgens uitgroeit tot volledige grootte en wanneer hij klaar is om zelfstandig te overleven, breekt hij af van de oudercel.
Aan de andere kant duidt Fungus een koninkrijk aan van meer dan 80.000 verschillende organismen. De belangrijkste kenmerken van deze organismen zijn echter dat ze eencellig of meercellig kunnen zijn en zich via sporen voortplanten. Sporen zijn kleine zaadachtige voorwerpen die kunnen reizen met behulp van de wind of op de vacht van andere dieren. Wanneer het op een geschikte plaats landt, groeit het uit tot een andere schimmel. Schimmel groeit meestal in vochtige gebieden, waar mogelijk rottend organisch materiaal aanwezig is om zich te voeden.
Vergelijkingstabel tussen gist en schimmel
| Parameters van vergelijking: | Gist | Schimmel |
| Definitie | Gist is een eencellige schimmel, die ovaal van vorm is. | De schimmel is een koninkrijk dat meer dan 80.000 verschillende organismen bevat, die in verschillende vormen en maten voorkomen. |
| Beschikbaarheid | Gist komt vrij veel voor in de natuur en wordt bijna overal aangetroffen. | Schimmel groeit meestal op donkere en vochtige plaatsen, waar rottend organisch materiaal aanwezig is om zich te voeden. |
| Reproductie | ontluikend. | sporen. |
| Gebruiken | Gebruikt in het fermentatieproces. | Gebruikt om antibiotica te maken. |
| Ziekten | Kan vaginale infectie veroorzaken bij mensen. | Meestal de oorzaak van huidziekten zoals ringwormen en voetschimmel. |
Wat is gist?
Gist is een microscopisch kleine schimmel die ovaal van vorm is en zich voortplant via knopvorming. Ontluiken is het proces waarbij, wanneer een cel klaar is om zich voort te planten, er nog een kleine cel op zijn lichaam groeit, deze cel vervolgens uitgroeit tot volledige grootte en wanneer hij klaar is om zelfstandig te overleven, breekt hij af van de oudercel. Gist is kleurloos en kan bijna overal worden gevonden, zoals planten, dieren, bloemen, fruit, bomen, enz. Gewoonlijk heeft de gist een wederzijds voordelige relatie met levende dieren en wordt aangetroffen op hun huid. Deze wederzijds voordelige relatie wordt symbiose genoemd. Er zijn echter een paar soorten gist die ook als parasiet kunnen leven.
Gist is zeer nuttig in de bak- en alcoholindustrie. Dit komt omdat ze fermentatie veroorzaken vanwege hun natuurlijke biologische processen.
Gisten gebruiken organische stoffen als bron voor hun voeding en groei. Deze organismen worden chemo-organotrofen genoemd. Gisten kunnen aëroob of anaëroob ademen, maar voor energieproductie gebruikt gist alleen aerobe methoden.
Er zijn gisten die pathogeen van aard zijn, wat betekent dat ze infecties in het menselijk lichaam kunnen veroorzaken als de omstandigheden voldoende zijn. Mensen van wie de immuniteit is aangetast, zoals patiënten met hiv/aids, kunnen door deze pathogene gisten worden aangetast en daardoor ongewenste infecties krijgen. Gewoonlijk hebben de pathogene gisten een sterke, dikke polysacharidewand die hun cel omgeeft. Dit voorkomt dat de witte bloedcellen van het lichaam de vreemde cel herkennen en daarom ontsnappen ze eraan. Ondanks de weinige gisten die ons schade berokkenen, is de meerderheid ervan echter nuttig gebleken bij de productie van verschillende stoffen en dragen ze ook bij aan veel wetenschappelijke ontwikkeling.
Wat is schimmel?
Schimmel staat voor een koninkrijk van meer dan 80.000 verschillende organismen. De belangrijkste kenmerken van deze organismen zijn echter dat ze eencellig of meercellig kunnen zijn en zich via sporen voortplanten. Sporen zijn kleine zaadachtige voorwerpen die kunnen reizen met behulp van de wind of op de vacht van andere dieren. Wanneer het op een geschikte plaats landt, groeit het uit tot een andere schimmel. Schimmel groeit meestal in vochtige gebieden, waar mogelijk rottend organisch materiaal aanwezig is om zich te voeden.
De celwand van schimmels bestaat uit een materiaal dat chitine wordt genoemd. Omdat ze saprotrofen zijn, absorberen schimmels de voedingsstoffen en noodzakelijke stoffen voor levensonderhoud door de celwand. Schimmels kunnen niet fotosynthetiseren, omdat ze geen chloroform hebben, en daarom groeien ze op dood of rottend organisch materiaal, waardoor ze de nodige organische stoffen krijgen die nodig zijn om te overleven.
Schimmels zijn bijna overal ter wereld te vinden, en vrij gelijkaardig aan gisten, ze hebben meestal een symbiotische relatie met planten en dieren. Net als gisten kunnen sommige schimmels echter ook parasitair gedrag vertonen.
Het praktische gebruik van schimmels omvat veel aspecten. Sommige schimmels, zoals paddenstoelen, worden gebruikt als voedsel. Schimmels worden ook gebruikt om antibiotica en andere geneeskrachtige stoffen te maken. De meest voorkomende schimmelziekten die mensen als gevolg van schimmels hebben, zijn huidziekten zoals ringwormen en voetschimmel.
Belangrijkste verschillen tussen gist en schimmels
Gevolgtrekking
Er zijn talloze soorten levende organismen in de open wereld. Elk van hen heeft zijn eigen biologische en chemische samenstelling en dat maakt ze uniek.
Elk organisme speelt een belangrijke rol bij het in stand houden en creëren van een goed uitgebalanceerd ecosysteem. Organismen zoals gisten en schimmels hebben ook een plek gevonden om hetzelfde te doen. Als mensen moeten we weten hoe we deze organismen moeten gebruiken en tegelijkertijd hun duurzaamheid moeten behouden.
