Omdat zowel elanden als elanden tot de hertenfamilie behoren, is het voor de meeste mensen moeilijk om het verschil te zien tussen een eland en een eland. Ook omdat de eland de grotere en bekendere van de twee soorten is, zijn sommige mensen zich er misschien niet van bewust dat de eland zelfs bestaat!
Bovendien veranderen de namen van deze wezens in verschillende landen. In bepaalde landen in Europa, zoals Zweden, wordt Alces (de eland) bijvoorbeeld ten onrechte een eland genoemd. Als gevolg hiervan varieerde de aanwezigheid van regio's en naties enigszins. Ondanks de vele misverstanden kan de wetenschap ze correct onderscheiden. De belangrijkste verschillen tussen een eland en een eland worden in dit artikel benadrukt.
Eland versus eland
Het verschil tussen een eland en een eland is dat elanden bruinbruin zijn en praktisch zwart lijken wanneer ze niet duidelijk worden opgemerkt, en ze zijn groter dan elanden, die lichtbruin zijn met lichtgele staarten en buiken en enorme hoorns. Het handvormige gewei van een eland is breder en groter dan dat van een eland. Verder lijkt de eland een vooruitstekende snuit te hebben (die prominenter is bij mannen), die niet wordt gezien bij elanden.
De eland (Alces alces) is de grootste vertegenwoordiger van de hertengroep Cervidae. Het enorme, brede, afgeplatte gewei van oude mannetjes, evenals hun imposante gestalte, zwarte kleur, lange benen, hangende snuit en hangende harige geurklier (een bel genoemd), laten elanden opvallen. Het gewei is de beste manier om het verschil te zien tussen een eland en een eland. Het gewei van elanden is enorm en in het midden aan elkaar gelast, waardoor het een bijna open palmachtig uiterlijk krijgt. Geweien van deze vorm staan bekend als "handvormige" hoorns.
Elk (geslacht Cervus elaphus), algemeen bekend als een wapiti, is een van de grootste en meest geavanceerde ondersoorten van het edelhert (Cervus elaphus), die te vinden is in de hoogste hooglanden van Noord-Amerika en Oost-Azië. Het behoort tot de Cervidae-familie van herten (orde Artiodactyla). Volgens moderne genetische onderzoeken kan het "edelhert" een van de drie soorten zijn: Europese edelherten, Tibetaans-West-Chinese edelherten of elanden.
In termen van biologie lijken elanden op edelherten. Ze zijn niettemin beter aangepast aan het leven in uitgestrekte vlaktes, weiden en strenge, lange winters. Ze ontwikkelden zich als snelle langeafstandslopers die, zelfs met de beste paarden, moeilijk te vangen zijn, vooral op een gebroken topografie. Niettemin vormen ze enorme groepen om zich te verdedigen tegen aanvallers.
Vergelijkingstabel tussen elanden en elanden
| Parameters van vergelijking: | eland | elanden |
| Verschijning | 1. De eland is de zwaarste van de hertensoort. Mannetjes zijn gemakkelijk te herkennen aan hun enorme gewei, dat tot 6 voet lang kan worden. 2. Elanden hebben harnassen die over hun kaaklijn hangen en lange gezichten hebben. Een klokvormige flap van vlees zwaait onder de nek van elke eland. | 1. Elanden hebben een kenmerkende bleekgele achterkant en fluctueren in tint van bruinachtig in de kou tot bruin in de zomer. 2. De achterkant en zijkanten zijn lichter dan het gezicht, de nek, de buik en de benen. |
| Wetenschappelijke naam | Alces americanus | Cervus canadensis |
| Habitat | Elanden zijn beperkt tot ijskoude gebieden vanwege hun enorme omvang en beschermende haar. Elanden gedijen goed in beboste gebieden met waterlopen. | Ze zijn te vinden in naaldbossen, prairies, espenparken, alsemvlaktes en oostelijke loofbossen aan de Pacifische kust. |
| Aard van het leven | Elanden geven de voorkeur aan eenzame beweging en blijven meestal alleen. | Elanden bewegen in roedels en grazen samen. |
| Aanwijzingen voor lichaamsbouw | Elanden hebben spitse hoeven. Ze laten diepere sporen achter. Elanden hebben grotere en bredere hoorns. | Elanden hebben stompe hoeven. Laat lichtere en ondiepere sporen achter. Hoorns zijn korter en gecombineerd. |
Wat is Moos?
Elanden zijn de grootste hertensoorten en zijn geëvolueerd naar een breed scala aan omgevingen. Wilgen naast rivieren en beken zijn hun favoriet. Veel elanden leven echter in dezelfde habitats als elanden, waaronder lariksden, eikenstruiken, populieren, jeneverbes, sparren en zelfs graslanden. Elanden kunnen vrijwel overal in het hoge terrein van Colorado worden gevonden.
Elanden hebben een geelbruine tot diepbruine vacht die dik genoeg is om ze tijdens de koude, winterse maanden te bedekken. Alleen mannetjes die een gewei krijgen, zijn de, vaak bekend als "stieren". Vrouwtjes hebben zo'n mindere draf, terwijl stieren een lange, met haar bedekte waggel hebben die zich uitstrekt van hun nek of kin. Ze hebben ook lange neusgaten en een grote, bolle neus.
Elanden zijn over het algemeen rustige wezens die heel af en toe gewelddadig worden. Als ze worden aangevallen, zullen ze zichzelf verdedigen, en mannetjes kunnen tijdens het broedseizoen meer opgewonden raken. De meest typische "agressieve" activiteit is veinzen om op te laden, waardoor ze veilig kunnen blijven zonder te hoeven vechten.
Elanden kunnen snelheden bereiken tot 35-40 mph en kunnen 32 kilometer galopperen in minder dan een uur. Elanden zijn, gezien hun gewicht en grootte, sterke zwemmers. Ze kunnen meerdere kilometers zwemmen en kunnen zich zelfs tot 30 seconden in het water onderdompelen. Het wereldwijde aantal elanden wordt geschat op ongeveer 2 miljoen, waarbij Canada het hoogste aantal heeft.
Wat is Elk?
Elk (Cervus Canadensis), algemeen bekend als de 'Wapiti', is een van de grootste hertenondersoorten in de Cervidae-groep en een van de grootste landzoogdieren in Noord-Amerika, Zuidoost-Azië en Oost-Azië.
Het wordt soms verward met de grotere Alces alces, die in Amerika bekend staat als eland, maar in het Amerikaans-Engels bekend staat als eland. Cervus Canadensis wordt in Europese landen "Wapiti" genoemd. Wapiti, wat 'witte romp' betekent in Cherokee en Cree, is de bron van de naam.
Elk kan verschillende besmettelijke ziekten oplopen, die ook op vee kunnen worden overgedragen. Immunisatie-inspanningen om infectieziekten uit te roeien bij elandenkuddes hebben gemengde resultaten opgeleverd. Elanden worden in bepaalde culturen vereerd omdat ze mystiek van belang zijn.
Geweien en hun fluweel worden gebruikt in traditionele therapieën in delen van Azië. Elanden zijn een wild dier waarop gejaagd kan worden. In vergelijking met rundvlees of kip is het vlees magerder en rijker aan eiwitten.
Elanden zijn grote wezens. Mannetjes bereiken volwassenheid met een gewicht van ongeveer 700 pond en staan 5 voet lang en 8 voet lang. Vrouwtjes zijn korter en gemiddeld slechts 500 pond. Elanden hebben een ruig bruin jasje dat dikker wordt naarmate het seizoen vordert. In deze periode ontwikkelen mannetjes ook een dikke haarmat rond hun nek. Elanden hebben grote, ronde en hangende neusgaten.
Belangrijkste verschillen tussen elanden en elanden
Gevolgtrekking
Zowel elanden als elanden zijn volgzame wezens die in het wild worden gevonden. Ze komen uit de hertenfamilie met grote lichaamshoudingen en worden beschouwd als de grootste herbivoren op het land. Elanden zijn een minder frequente soort dan elanden. Wanneer ze worden geconfronteerd met mensen, gedragen elanden en elanden zich anders. Elanden vluchten meestal als ze mensen zien, maar elanden zijn minder geneigd om te ontsnappen en zichzelf te verdedigen, net als stieren.
Beide wezens zijn goed in het water, maar elanden kunnen beter en sneller zwemmen dan elanden. Omdat ze omvangrijker en zwaarder zijn, kan hun eenzame aard soms elanden in de problemen brengen wanneer ze worden achtervolgd door roedels roofdieren.
