Het is normaal dat u zich down voelt tijdens uw downdagen. Maar als je worstelt met ongeluk, gebrek aan energie, hopeloosheid en andere negatieve gevoelens, is dat helemaal niet normaal. Afhankelijk van hoe lang u deze gevoelens ervaart, kunt u MDD of een dysthyme stoornis hebben. MDD of depressieve stoornis en dysthyme stoornis dragen een vitale sociale en menselijke last.
MDD versus dysthymische stoornis
Het verschil tussen MDD en dysthyme stoornis is dat MDD of depressieve stoornis een veel voorkomende psychische aandoening is die een negatieve invloed heeft op de manier waarop u zich voelt, handelt en denkt. MDD kan leiden tot ernstige fysieke en emotionele problemen. Aan de andere kant verwijst dysthyme stoornis naar een voorstadium van depressie dat jaren kan duren, maar minder ernstig is dan MDD.
MDD of depressieve stoornis is een belangrijke psychische aandoening die uw lichamelijke en geestelijke gezondheid kan beïnvloeden. Het staat ook bekend als klinische depressie en kan van invloed zijn op het gedrag en de stemming, evenals op verschillende fysieke functies, zoals slaap en eetlust. Bij MDD voelt een persoon gedurende een lange periode extreme droefheid.
Dysthymische stoornis is een voortdurende vorm van ongelukkig zijn waarbij een persoon zich hopeloos voelt, zijn interesse in de dagelijkse levensstijl verliest, productiviteit en energie mist en een lager zelfrespect heeft. Dit wordt ook wel een aanhoudende depressieve stoornis genoemd. De dysthyme stoornis duurt over het algemeen meer dan twee jaar en de intensiteit verandert in de loop van de tijd. Dysthymische stoornis is niet zo ernstig als MDD of depressieve stoornis.
Vergelijkingstabel tussen MDD en dysthyme stoornis
| Parameters van vergelijking: | MDD | Dysthyme stoornis |
| Definitie | MDD of depressieve stoornis verwijst naar een psychische aandoening die een negatieve invloed heeft op de manier waarop een persoon zich voelt, handelt en denkt en die leidt tot fysieke en emotionele problemen. | Dysthymische stoornis verwijst naar een mildere vorm van depressie, minder ernstig dan een depressieve stoornis, en kan van invloed zijn op het gezinsleven, de lichamelijke gezondheid, het sociale leven, relaties en dagelijkse activiteiten. |
| Symptomen | De belangrijkste symptomen van MDD zijn minder plezier of interesse in de meeste activiteiten, depressieve stemming, vermoeidheid, zich schuldig of waardeloos voelen, onbedoeld aankomen of afvallen, slapeloosheid, enzovoort. | De belangrijkste symptomen van een dysthyme stoornis zijn hopeloosheid, moeite met het nemen van beslissingen en concentratie, overmatige woede of prikkelbaarheid, gevoelens van zorgen en schuldgevoelens over het verleden, gebrek aan energie of vermoeidheid, leegte, verdriet, zelfkritiek, een laag zelfbeeld en spoedig. |
| Oorzaken | Een stressvol leven hebben, dementie, angst, chronische medische problemen, misbruik ervaren en soms kan het genetisch zijn. | Ernstige medische aandoeningen zoals kanker, diabetes, chronische stress of trauma, een familie- of persoonsgeschiedenis van het hebben van de dysthyme stoornis. |
| Diagnose | Artsen herkennen MDD als een persoon ten minste 5 van zijn symptomen heeft. | Artsen herkennen dysthyme stoornis als een persoon ten minste twee van zijn symptomen heeft. |
| Behandeling | Gedragsactivatie, CGT of cognitieve gedragstherapie, interpersoonlijke therapie, medicijnen zoals SNRI's, SSRI's en andere medicijnen zoals mirtazapine, bupropion. | CGT of cognitieve gedragstherapie, medicijnen zoals SNRI's en SSRI's. |
Wat is MDD?
MDD of depressieve stoornis is een ernstige stemmingsstoornis waarbij een persoon twee weken of langer een sombere stemming kan ervaren en zijn interesse in dagelijkse activiteiten kan verliezen. Het is ook bekend als klinische depressie. Het heeft een negatieve invloed op de manier waarop een individu zich voelt, handelt en denkt en leidt tot fysieke en emotionele problemen.
De belangrijkste symptomen van MDD zijn minder plezier of interesse in de meeste activiteiten, depressieve stemming, vermoeidheid, zich schuldig of waardeloos voelen, onbedoeld aankomen of afvallen, slapeloosheid, enzovoort. MDD kan veroorzaken door een stressvol leven, dementie, angst, chronische medische problemen, misbruik en soms kan het genetisch zijn.
Om MDD te diagnosticeren, gebruiken artsen de symptomen ervan. Artsen herkennen MDD als een persoon ten minste 5 van zijn symptomen heeft. Een daarvan moet verlies van plezier of interesse in het leven zijn, of zich te vaak depressief voelen. Deze symptomen moeten een negatief effect hebben op het persoonlijke leven, het sociale leven en het werk van de persoon. Een persoon moet gedurende ten minste twee weken ten minste twee van deze symptomen hebben.
Voor milde MDD raden artsen over het algemeen aan om symptomen en psychotherapie te controleren. Maar voor ernstige MDD kunnen artsen medicijnen aanbevelen. Op psychotherapie gebaseerde behandelingen zoals gedragsactivering, CGT of cognitieve gedragstherapie, interpersoonlijke therapie en medicijnen zoals SNRI's, SSRI's en andere medicijnen zoals mirtazapine, bupropion worden gebruikt bij de behandeling van MDD.
Wat is dysthyme stoornis?
Dysthymische stoornis verwijst naar een mildere vorm van depressie, minder ernstig dan een depressieve stoornis, en kan van invloed zijn op het gezinsleven, de lichamelijke gezondheid, het sociale leven, relaties en dagelijkse activiteiten. Dysthymische stoornis kan worden veroorzaakt door ernstige medische aandoeningen zoals kanker, diabetes, chronische stress of trauma, een familie- of persoonlijke geschiedenis van het hebben van de dysthyme stoornis.
De belangrijkste symptomen van een dysthyme stoornis zijn hopeloosheid, moeite met het nemen van beslissingen en concentratie, overmatige woede of prikkelbaarheid, gevoelens van zorgen en schuldgevoelens over het verleden, gebrek aan energie of vermoeidheid, leegte, verdriet, zelfkritiek, een laag zelfbeeld en spoedig.
Artsen gebruiken de symptomen van de dysthyme stoornis om de diagnose te stellen. Een persoon moet ten minste twee van zijn symptomen hebben, waaronder prikkelbaarheid of depressie die ten minste twee jaar aanhoudt, om de diagnose te krijgen. Deze symptomen moeten het persoonlijke leven, het sociale leven, het werk en andere vitale gebieden van een persoon ernstig beïnvloeden.
De behandeling van dysthyme stoornis lijkt sterk op de behandeling van MDD. Artsen gebruiken over het algemeen twee methoden om deze aandoening te behandelen: psychotherapiemethoden zoals CGT (cognitieve gedragstherapie) en medicijnen zoals SNRI's en SSRI's. SSRI heeft meer de voorkeur boven artsen en therapeuten omdat het minder bijwerkingen heeft in vergelijking met SNRI's. Artsen bespreken echter over het algemeen de doses en keuzes van medicijnen met hun patiënten om de beste medicijnen voor hen te garanderen.
Belangrijkste verschil tussen MDD en dysthyme stoornis
Gevolgtrekking
MDD en dysthyme stoornis kunnen beide leiden tot gevoelens van hopeloosheid en diepe droefheid. Deze twee aandoeningen variëren echter in de consistentie en de ernst van hun symptomen. Deze twee mentale aandoeningen komen relatief vaak voor. Maar er zijn enkele verschillen tussen MDD en dysthyme stoornis.
Het belangrijkste verschil tussen MDD en dysthyme stoornis is dat MDD of depressieve stoornis een veel voorkomende psychische aandoening is die een negatieve invloed heeft op de manier waarop u zich voelt, handelt en denkt. MDD kan leiden tot ernstige fysieke en emotionele problemen. Aan de andere kant verwijst dysthymische stoornis naar een chronische depressie die jaren kan duren, maar minder ernstig is dan MDD.
