Lycan en Weerwolf zijn twee verschillende mythische of folkloristische wezens. Hoewel ze allebei veranderen in wolven van mensen, zijn er aanzienlijke verschillen tussen hen.
Lycan vs Weerwolf
Het verschil tussen een Lycan en een weerwolf is dat de eerste op elke plaats en elk moment van vorm kan veranderen. De laatste daarentegen transformeren automatisch op een nacht met volle maan en hebben geen controle over een dergelijke transformatie. Ook werd de term Lycan voor het eerst genoemd in Griekse folklore, terwijl Weerwolf zijn oorsprong vindt in de oude Engelse folklore, met name in Amerika na de Spaanse invasie.
Een Lycan is een mythologisch wezen van Griekse oorsprong. De Griekse folklore beschrijft Lycan als een naakte man die door de straten rende en iedereen die hij tegenkwam met zijn blote tanden bijt. Een andere folklore beschreef het als waanzin. Naarmate de tijd verstreek, veranderden deze verhalen in wat we vandaag kennen als het verhaal van mannen die in wolven veranderen.
Weerwolf, aan de andere kant, is een folkloristisch wezen van Engelse oorsprong. De Engelse folklore beschreven Werewolf als een man die 's nachts in een wolf veranderde en mensen, lijken of dieren opslokte. Overdag veranderden ze echter in menselijke wezens.
Vergelijkingstabel tussen Lycan en weerwolf (in tabelvorm)
| Vergelijkingsparameter: | Lycan | Weerwolf |
|---|---|---|
| Oorsprong | Griekse folklore | Oude Engelse folklore |
| Aard van transformatie | vrijwillig | onvrijwillig |
| Tijd van transformatie | Altijd | Volle maan nacht |
| Verschijning | Een volwaardige wolf van gigantische afmetingen. | Een wolf die op twee benen staat. |
| Effect van zilver | Veroorzaakt zwakte. | Veroorzaakt de dood. |
Wat is Lycan?
Het is een mythologisch personage dat van een mens een wolf kan worden. Een dergelijke transformatie is opzettelijk en kan op elk moment en op elke plaats plaatsvinden. Met andere woorden, een Lycan kan naar believen van gedaante veranderen.
Sommige mensen beschouwen Lycans als van Transsylvanische afkomst. Maar de eerste vermelding gaat terug tot de tijd van de Griekse stadstaten. In de Griekse folklore wordt Lycan een naakte man genoemd die door de straten rent en iedereen bijt die hij onderweg tegenkomt.
Sommige andere Griekse verhalen beschrijven het als waanzin. Lycan is in feite een verkorte versie van de term 'Lycanthropy' die verwijst naar een psychische stoornis waarbij een persoon zichzelf als een wolf beschouwt. Het wordt ook gebruikt om te verwijzen naar een virale ziekte die hondsdolheid wordt genoemd en die op mensen wordt overgedragen via dierenbeet, vooral van zwerfhonden.
Toen de verhalen van Lycans van de ene generatie op de andere werden doorgegeven, veranderde de vorm van de originele verhalen. Zo ontstond het verhaal van een man die in een wolf verandert. Een mens verandert in een Lycan wanneer hij wordt gebeten door een andere Lycan.
Wanneer een Lycan een persoon bijt, voelt de persoon ondraaglijke pijn in zijn lichaam, alsof zijn lichaam in brand staat. Maar de pijn duurt maar een paar minuten. Onmiddellijk nadat hij is gebeten, verandert de persoon in een wolf en kan hij alleen terugkeren naar zijn menselijke vorm nadat hij de aanmoediging van zijn maker heeft ontvangen.
Lycans zijn slim, gespierd en moeilijk te doden. Ze zien eruit als een echte wolf, maar groter en met dodelijke klauwen. Ze symboliseren een religieuze praktijk. De enige zwakte die een Lycan heeft, is zilver. Het kan hen echter niet doden. Ze kunnen alleen worden gedood als iemand schade aan hun ruggengraat veroorzaakt of hun schedel van hun ruggengraat scheidt.
In de populaire cultuur is het mythische karakter van Lycan gepopulariseerd door de film Underworld: Rise of the Lycans, uitgebracht op 23rd januari 2009.
Wat is weerwolf?
Het is een folkloristisch personage dat zich op een nacht met volle maan transformeert van een mens in een wolf en jaagt op mensen, dieren of lijken. Maar een dergelijke transformatie is niet in de controle van de betrokken persoon. Het gebeurt automatisch en men kan het niet beperken. Echter, zodra de nacht voorbij is, keert de persoon terug naar zijn menselijke vorm.
Men kan de oorsprong van weerwolven traceren in oude Engelse folklore die in Amerika werd geproduceerd nadat de Spanjaarden waren binnengevallen en zich daar vestigden. Deze stelling wordt verder versterkt door de afleiding van de term 'weerwolf', een combinatie van twee verschillende woorden die in het oud-Engels worden gevonden. De termen zijn 'Wer' wat 'man' betekent en 'Wulf' wat 'wolf' betekent.
Een persoon verandert in een weerwolf wanneer een andere weerwolf hem bijt. Tijdens transformatie ondergaat de betrokken persoon enorme lichamelijke veranderingen. Zijn botten worden langer en veranderen van vorm, soms zo krachtig dat er een scheur in de huid ontstaat. Het proces duurt enkele minuten en het eindproduct blijkt een wolf met de houding van een mens te zijn.
Net als Lycans bezitten weerwolven onmenselijke kracht, snelheid en behendigheid. Ze hebben ongelooflijke zintuigen waarmee ze alles kunnen volgen. Hoewel ze de kracht van regeneratie hebben, hebben ze zwakte die de reden van hun dood kan worden en dat is zilver.
Om een weerwolf te doden, moet men zijn hart of hoofd met zilver schieten of doorsteken. Schieten is een veiligere optie omdat het kan voorkomen dat de persoon wordt gekrabd of gebeten door de weerwolf.
Er kunnen medische verklaringen zijn voor het weerwolffenomeen, zoals voedselvergiftiging, hypertrichose (een genetische aandoening die abnormale haargroei veroorzaakt), hondsdolheid of hallucinatie. Een andere medische verklaring voor de weerwolfmanie kan het Pitt-Hopkins-syndroom zijn dat in 1978 werd ontdekt. Het is een medische aandoening waarbij de persoon epileptische aanvallen, ademhalingsmoeilijkheden, afonie paralytica en intellectuele veranderingen ervaart.
Vroeger waren er echter geen wetenschappelijke verklaringen voor deze aandoeningen. Daarom werden mythologische wezens zoals Weerwolven gebruikt om deze onverklaarbare omstandigheden te beschrijven.
Desalniettemin zijn weerwolven in de moderne tijd niets anders dan een van de horroriconen van de populaire cultuur. Hun populariteit wordt voornamelijk toegeschreven aan de Hollywood-film uit 1941, The Wolf Man.
Belangrijkste verschillen tussen Lycan en weerwolf
Gevolgtrekking
In termen van fysieke kracht zijn Weerwolven en Lycans bijna hetzelfde. Bovendien zijn ze allebei wendbaar en snel. Ze hebben bovenmenselijke krachten en het vermogen om ze te regenereren. Bovendien zijn ze goed gecoördineerd en beschikken ze over ongelooflijke volgcapaciteiten.
Lycans zijn echter gespierd en slimmer dan de weerwolven. Ze zijn moeilijker te doden. Interessant is dat de term Lycan ook wordt gebruikt als een afkorting van de term Lycanthropy, gedefinieerd als een toestand waarin een persoon voelt dat hij een wolf is.
