Een verhaal, een fictief werk of welke literatuur dan ook is gebaseerd op een thema, een plot, een setting en een sfeer die het verhaal laat lopen. Het verhaal volgt een toon en brengt een stemming of verschillende stemmingen in het verhaal over.
Toon versus stemming
Het verschil tussen toon en stemming van literatuur of roman is dat de toon een manier of manier is waarop het werk vordert, het is het perspectief of standpunt van de auteur, aan de andere kant is de stemming van de literatuur de emotionele of mentale toestand die de auteur overbrengt en de lezer leest, het is vooral het perspectief van de lezer.
Of het nu de toon of de sfeer van het verhaal is, beide hebben hun betekenis en doel te dienen. De toon van het verhaal is de manier waarop het verhaal vordert of de manier waarop het verhaal is geschreven en de sfeer van het verhaal zijn emoties die in het verhaal worden overgebracht. Hoewel de toon en stemming overlappende concepten zijn, hebben ze een fijne lijn in tussen hen. Er is echter een groot verschil tussen hen.
Vergelijkingstabel tussen toon en stemming
| Vergelijkingsparameter: | Toon | Humeur |
| Basisbetekenis | De toon is een manier of manier waarop een literair werk is geschreven. | De stemming is een emotionele of mentale toestand die een persoon kan voelen. |
| Perspectief heeft betrekking op: | De toon van het literaire werk is het perspectief van de auteur of men kan zeggen dat het het standpunt van de auteur is. | De stemming van het literaire werk is het perspectief van de lezer of hoe hij of zij zich voelt in een bepaalde situatie. |
| Verwijst naar | De toon van een literatuur verwijst naar het gevoel of de gedachten van een auteur, het laat zien wat en hoe een auteur over iets denkt. | De stemming van een literatuur verwijst naar de emoties die door de auteur in zijn werk worden overgebracht. |
| Manieren om te identificeren | De toon van de literaire werken is te herkennen aan de dictie en details. | De sfeer van het literaire werk wordt bepaald door de plot of setting, personages, dialogen en dicties. |
| Voorbeelden | Enkele voorbeelden van tonen van een literair werk zijn ernst, humoristisch, grappig, ironisch, achterdochtig, enz. | Enkele voorbeelden van stemming die door werken wordt overgebracht, zijn geluk, woede, medelijden, plezier, jaloezie, enz. |
Wat is Toon?
De toon van een literatuur is hoe het werk is geschreven en vordert, het is de sfeer waarin het verhaal is opgesteld. De toon van het werk gaat vooral over het standpunt van de auteur. Het gaat om het denken van de auteur of hoe hij naar bepaalde situaties in het verhaal kijkt.
De toon van de meeste werken kan worden geïdentificeerd of begrepen door de dictie en details en het gebruik van woorden. De auteur kan een verhaal opzetten in een positieve toon, een negatieve toon of een neutrale toon. Enkele voorbeelden van de tonen die door auteurs worden gebruikt, zijn ernst, humoristisch, ironisch, amusant, woede, bitterheid, enz.
Wat is stemming?
De stemming is een emotionele of mentale toestand die een persoon kan voelen tijdens het lezen van het verhaal of een fictief werk. De sfeer van het verhaal is de emotie die de auteur overbrengt en de lezer waarneemt, maar het is meestal afhankelijk van het perspectief van de lezer. Het is de manier waarop hij of zij zich voelt tijdens het lezen van een situatie in het verhaal, met andere woorden, het toont de gemoedstoestand van de lezer van het verhaal.
De toon van het literaire werk kan worden geïdentificeerd of begrepen door de plot of setting, personages, dialogen en dictie van elk verhaal. Enkele voorbeelden van de stemmingen die in verhalen worden overgebracht, zijn geluk, woede, medelijden, plezier, jaloezie, enz.
Belangrijkste verschillen tussen toon en stemming
Gevolgtrekking
Mensen verwarren de twee meestal met elkaar, maar ze zijn verschillend. De toon kan worden genoemd als de verhaallijn van het fictieve werk en de sfeer van het verhaal is de emoties die een lezer voelt tijdens het lezen van het fictieve werk.
