Het grootste lid van de kattenfamilie zijn tijgers. De wetenschappelijke naam van tijgers werd in 1758 door Carl Linnaeus bedacht als Felis Tigris. Tijgers zijn zeer bedreigde diersoorten en er zijn constante inspanningen voor natuurbehoud over de hele wereld. De meest populaire en voorkomende soorten tijgers zijn Siberische tijgers en Bengaalse tijgers.
Siberische tijgers versus Bengaalse tijgers
Het belangrijkste verschil tussen Siberische tijgers en Bengaalse tijgers is dat Siberische tijgers dikke en zware jassen hebben om te overleven in de vriestemperaturen, terwijl Bengaalse tijgers een dunne, lichte vacht hebben die lichtgeel is met donkerbruine of zwarte strepen.
Siberische tijgers komen vooral voor in gebieden als Oost-Rusland, Korea en delen van China. Siberische tijgers zijn groter en zwaarder. De mannelijke Siberische tijgers kunnen tot 300 kg wegen. Siberische tijgers kunnen in één nacht meer dan 100 vierkante kilometer afleggen.
Terwijl Bengaalse tijgers voornamelijk in India worden gevonden, vooral in Bengalen, Nepal, Indonesië, Vietnam, Thailand, Bhutan en in delen van China. De Bengaalse tijgers zijn relatief kleiner dan Siberische tijgers. Het maximale gewicht van een Bengaalse tijger kan oplopen tot 240 kg. Bengaalse tijgers kunnen tot 50 vierkante kilometer beslaan in één nachtelijke jacht.
Vergelijkingstabel tussen Siberische tijgers en Bengaalse tijgers
| Parameters van vergelijking: | Siberische tijgers | Bengaalse tijgers |
| Maat | Groter en kan tot 675 pond wegen | Kleiner en kan tot 525 pond wegen |
| Soort bont of jas | Dikker en zwaarder en slaat vet eronder op | Dunner en lichter |
| Geschikt klimaat: | Koudere gebieden, vooral in naald- en berkenbossen waar de temperatuur tot -45 ° C is | Tropisch en nat gebied, vooral in mangrove- en loofbossen en graslanden |
| Woongebied | Oost-Rusland, Korea en delen van China | India, vooral in Bengalen, Nepal, Indonesië, Vietnam, Thailand, Bhutan en in delen van China |
| Andere namen | Machuriaanse tijger, Ussurische tijger en zelfs Koreaanse tijgers | Koninklijke Bengaalse tijger, Indiase tijger |
Wat zijn Siberische tijgers?
Siberische tijger behoort tot de populatie van Panthera tigris altaica. Siberische tijger is inheems in het Russische Verre Oosten, Noord-Korea en Noordoost-China. De onderfamilie van de Siberische tijgers is Patherinae. Siberische tijgers vertonen een genetische verwantschap met Kaspische tijgers, die momenteel zijn uitgestorven. Siberische tijgers zijn ook bekend onder namen als 'Machurian tiger', 'Ussurian tiger' en zelfs 'Koreaanse tijgers'.
Rapporten over de genetische samenstelling van Siberische tijgers laten zien dat het enkele mtDNA-haplotype de moederlijn van wilde Siberische tijgers domineert. En laat ook zien dat de soort mogelijk een recent genetisch knelpunt heeft ervaren als gevolg van menselijke druk. De kleur van de Siberische tijger is roodachtig roestig of zelfs roestgeel.
De lengte van het lichaam is ongeveer 150 cm en de lengte van de schedel is ongeveer 250 mm. Het gewicht van de mannelijke Siberische tijgers is ongeveer 180 – 306 kg en dat van de vrouwelijke Siberische tijgers is ongeveer 100 – 167 kg. De schedel is groter dan de meeste andere tijgers. Het hondengebied van de tijgers is groot en prominent. Maar de vrouwelijke schedel is meestal kleiner.
De kleur van de vacht van de tijger is meestal bleek, dun, dik en grof. De vacht van de Siberische tijgers die in het westelijke deel worden gevonden, is helderder dan die van andere. Er is een verschil in de zomer- en winterjassen van de Siberische tijgers. De zomervacht is grof, terwijl de wintervacht zachter, dichter, langer en zijdezacht is. De prooi van Siberische tijgers zijn herten, beren, elanden, zwijnen en zelfs kleine dieren zoals pika's, hazen, konijnen en zalm.
Wat zijn Bengaalse tijgers?
Bengaalse tijgers behoren tot de soort Panthera tigris Tigris. Het is een inheemse soort van het Indiase subcontinent. De Bengaalse tijger wordt ook wel de Koninklijke Bengaalse tijger genoemd. Bengaalse tijgers worden tegenwoordig beschouwd als de grootste wilde katten die er leven.
De soort behoort tot de charismatische megafauna van de wereld. De kleur van de vacht van de Bengaalse tijger is geel tot lichtoranje en de strepen op het lichaam zijn meestal donkerbruin tot zwart. Het binnengebied van de tijger is wit en lichter van schaduw. Sommige Bengaalse tijgers zijn ook witte tijgers die geen voorbeeld zijn van albinisme.
De lichaamslengte van de Bengaalse tijgers is ongeveer 270-310 cm bij mannen, terwijl de vrouwtjes meestal tussen 240-265 cm zijn. De staart van de Bengaalse tijgers is lang en is ongeveer 85 tot 110 cm. Het gewicht van de Bengaalse tijger kan ongeveer 175-260 kg zijn voor mannen, terwijl het vrouwtje ongeveer 100-160 kg kan wegen. De kleinste Bengaalse tijger was 75-80 kg en werd gevonden in Sundarbans en Bangladesh. De Bengaalse tijgers zijn bedreigde diersoorten en worden geconserveerd door Tiger Conservation Units (TCU's).
De prooi van de Bengaalse tijgers zijn hoefdieren zoals gaur, sambar en chital, en ook waterbuffels, takin, barasingha, serow, nilgai, wilde zwijnen, grijze langur, Indiase muntjak en varkenherten. Er wordt ook gejaagd op kleine soorten zoals hazen, stekelvarkens en pauw. De meest voorkomende prooien van Bengaalse tijgers zijn luipaard, wolf, jakhals, krokodil, vos en beren.
Belangrijkste verschillen tussen Siberische tijgers en Bengaalse tijgers
Gevolgtrekking
Beide soorten tijgers lijken van ver op elkaar, maar hebben duidelijke verschillen in grootte, kleur, habitat, vachtkwaliteit en jachtgewoonten. De verschillen in het leefgebied kunnen leiden tot verschillende soorten diëten en prooigewoonten. De grootte en het gewicht van het lichaam van Siberische en Bengaalse tijgers verschillen van elkaar.
Het grootste lid van de kattenfamilie, de tijgers, wordt bedreigd. Tijgers zijn de belangrijkste roofdieren in elke voedselketen en het behoud ervan is essentieel. Het stropen van tijgers moet worden verboden, een evenwicht tot stand brengen en conflicten tussen mens en tijger tot een minimum beperken.
