Shellac is een natuurlijk polymeer en lijkt op een synthetisch polymeer. Het wordt ook beschouwd als een natuurlijke vorm van plastic. Het wordt verkregen uit de vrouwelijke lac-bug die aan bomen groeit. Deze komen vooral voor in India en Thailand. Een gel wordt gedefinieerd als een vaste colloïdale stof die is verdeeld in een gedispergeerde fase en het dispersiemedium. Hier is de gedispergeerde fase vloeibaar en het medium vast.
Shellac versus Gel
Het verschil tussen schellak en gel is dat schellak een harsachtig product is, een natuurlijk product dat wordt gewonnen uit de schors van bomen waarop een vrouwtjeswants groeit. Het is een natuurlijk polymeer dat al eeuwen wordt gebruikt om objecten een fantastische glans te geven. De gel is een soort colloïde dat vast lijkt, maar wanneer het wordt verstoord, toont het het vloeibare deel ervan.
De ruwe schellak, die wordt verkregen uit bomen met schorskrullen en insecten, wordt verwarmd in lange sokken zoals canvas, maakt de schellak vloeibaar en sijpelt uit het canvas, waarbij de dode insecten en overblijfselen van schors achterblijven. Het wordt gezuiverd of geraffineerd tot schellakvlokken voor industrieel gebruik.
De gel is een complexe vaste stof die ook nog eens een natuurlijke glans heeft. Het ziet er solide uit maar heeft vloeistofachtige eigenschappen. De structuur toont de moleculen van vaste stof met verknopende, driedimensionale structuur met vloeistof. Als het ongestoord wordt achtergelaten, ziet het er solide uit. De gel kan water opnemen en zwelt op.
Vergelijkingstabel tussen schellak en gel
| Parameters van vergelijking: | Schellak | Gel |
| Definitie | Het is een natuurlijk polymeer dat een mengsel is van hars, was en kleurcomponenten. | Het is een driedimensionale, halfvaste colloïdale stof met vast als gedispergeerde fase en vloeistof als dispergeermiddel. |
| Formulieren | Van nature aanwezig in vaste vorm | Het is in halfvaste vorm |
| Eigendom | Het geeft een natuurlijke glanzende uitstraling en is te vinden in verschillende kleuren zoals bruin, oranje en rood. | De gelachtige vloeibare fase wordt cytosol genoemd en verschillende ionen, eiwitten en koolhydraten geven verschillende eigenschappen aan de gel. |
| kenmerk | Het bevat was en kan daarom worden gebruikt als waterdichtingsmateriaal | Het bevat water als hoofdbestanddeel en geeft daarom een bevochtigend effect |
| Toepassingen | Het wordt gebruikt als bindmiddel, fixeermiddelen en voor het opduiken van het houten object | Het wordt gebruikt als een absorberend en drogend middel |
Wat is Shellac?
Shellac is een verfijnde natuurlijke vorm van Lac. Lac is een afscheiding die wordt geproduceerd door een insectenparasiet op bomen in India en Birma en sommige delen van andere Aziatische landen. Het insect zuigt floëemsappen genaamd sap door zijn slurf. De gemiddelde 20 pond lac wordt geproduceerd door een boom in een jaar.
Sticklac, zoals het wordt genoemd, wordt, wanneer het uit een boom wordt gewonnen, verwerkt tot zaadlak met 3-8% onzuiverheden. Het wordt verder gezuiverd of geraffineerd tot schellakvlokken voor industrieel gebruik. Vroeger werd het met de hand geproduceerd en was het een middel van bestaan voor veel mensen in en rond het bos. Het bestaat uit hars, een polycondensaataldehyde en andere hydroxyzuren, was en andere kleurrijke stoffen.
Omdat droge vlokken langer houdbaar zijn, wordt het in vaste vorm vervoerd. Maar voor gebruik wordt het opgelost in ethanol om vloeibare schellak te krijgen die wordt gebruikt als coating op oppervlakken zoals hout, enz. Het is een vorm van natuurlijke primer die een glanzende glans geeft, isolerende eigenschappen en het vocht van objecten weghoudt. Dit biopolymeer is thermoplastisch van aard, dus het vertoont ook goede hechtende eigenschappen. De coating wordt niet lang donker omdat het een UV-bestendig materiaal is.
Wat is Gel?
De gel is een vorm van botsen bestaande uit vaste stoffen in het vloeibare medium. Het ziet er halfvast uit. Gelei, jam, kwark, boter en schoensmeer zijn verschillende vormen van gel. Het is een driedimensionale honingraatachtige structuur waarin de vloeibare vorm is opgesloten. Wanneer het onaangeroerd blijft, ziet het er solide uit, maar wanneer een deel ervan wordt uitgeschept, wordt een laag van de ingesloten vloeistof zichtbaar op het oppervlak. Er zijn twee soorten: elastische gels en niet-elastische gels.
Elastische gels worden door verhitting omgezet in droge vorm. Als ze in water worden gehouden, nemen ze het op en zwellen ze op. Voorbeelden van elastische gel zijn agar-agar, gelatine, fruitjam, enz. Niet-elastische gels worden ook in droge massa veranderd bij verwarming, maar kunnen niet opnieuw worden omgezet in halfvaste vorm.
Voorbeelden van niet-elastische gel zijn silicagel, hydroxide van Fe, Al, Cr, enz. Sommige diersoorten scheiden ook gels uit die hun lichaam beschermen tegen parasieten. Ons slijm, het glasvocht van ogen, kraakbeen, pezen, zijn ook natuurlijke gels. Veel andere stoffen kunnen, wanneer ze worden gemengd met een verdikkingsmiddel of geleermiddel, een gel vormen, die veel wordt gebruikt in producten zoals voedsel, verven en lijmen.
Belangrijkste verschillen tussen schellak en gel
Gevolgtrekking
Shellac en Gel hebben beide een glanzende structuur met enkele verschillen in hun kenmerken. Terwijl een gel een colloïdale structuur is met een gedispergeerde fase en een dispersiemedium, is schellak, in eenvoudige bewoordingen, een dunne nagellak die onder UV-licht wordt uitgehard. De toepassingen van beide stoffen strekken zich uit over meerdere grenzen.
Gelei, kwark, schoensmeer en dergelijke zouden niet mogelijk zijn geweest zonder de uitvinding van gel. Aan de andere kant is schellak een zegen voor het maken van tandheelkundige producten en is het een belangrijk ingrediënt in de meubelindustrie. Ze worden vaak over het hoofd gezien, maar ze leven in elk huis in een of andere vorm.
